헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ προσδέχεται δίκαιοσ ἔρωσ πονηρίαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1665)
ὅθεν καὶ τὴν πονηρίαν οὐκ ἐπιχώριόσ ἐστι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 1723)
ὁ δὲ Δημοσθένησ εἰσ αὑτὸν μὲν ἀποβλέπων θαρρεῖν φησιν, τὴν δὲ τοῦ Κτησιφῶντοσ πονηρίαν καὶ πορνοβοσκίαν ἰσχυρῶσ δεδιέναι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2142)
Ἀπώνιοσ δὲ ἀσφαλῶσ ἑαυτὸν ἐπικρύψασ οὐκ ἤνεγκε τὴν πονηρίαν τῆσ διαίτησ, ἀλλὰ προήγαγεν ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν σφαγήν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 4 10:10)
ἀναιρεθέντοσ δὲ Θηραμένουσ, τά τε ὅπλα παρείλοντο πάντων πλὴν τῶν τρισχιλίων, καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ πολὺ πρὸσ ὠμότητα καὶ πονηρίαν ἐπέδοσαν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 37 2:1)
ὅταν δὲ πλεονεκτῇ, πολλάκισ κατ’ οὐδεμίαν τῶν τοιούτων, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ κατὰ πάσασ, κατὰ πονηρίαν δέ γε τινά ψέγομεν γάρ καὶ κατ’ ἀδικίαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 21:3)
ἔστι γάρ πωσ ὁ ἄδικοσ οὕτω πονηρὸσ ὥσπερ ὁ δειλόσ, οὐχ ὡσ ὅλην ἔχων τὴν πονηρίαν, ὥστ’ οὐδὲ κατὰ ταύτην ἀδικεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 153:1)
μεταβολὴ δὲ πάντων γλυκύ, κατὰ τὸν ποιητήν, διὰ πονηρίαν τινά·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 171:3)
Ὑπέρβολοσ δ’ οὑκ τῶν λύχνων πλεῖν ἢ τάλαντα πολλὰ εἴληφε διὰ πονηρίαν, ἀλλ’ οὐ μὰ Δί’ οὐ μάχαιραν.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme25)
ἀλλ’ ἐπειδὰν τῶν πραγμάτων ἐγκρατὴσ ὁ ζητῶν ἄρχειν καταστῇ, καὶ τῶν ταῦτ’ ἀποδομένων δεσπότησ ἐστί, τὴν δὲ πονηρίαν εἰδὼσ τότε δή, τότε καὶ μισεῖ καὶ ἀπιστεῖ καὶ προπηλακίζει.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 66:6)
ἂν μέντοι διὰ πονηρίαν ἀργύριον λαβὼν καὶ δῶρα, καὶ τοῦτ’ ἐξελεγχθῇ σαφῶσ ὑπ’ αὐτῶν τῶν πεπραγμένων, μάλιστα μέν, εἰ οἱο͂́ν τ’, ἀποκτείνατε, εἰ δὲ μή, ζῶντα τοῖσ λοιποῖσ παράδειγμα ποιήσατε.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 137:2)
εἶτα πρὸσ τῶν θεῶν τὸ τὴν τῆσ φύσεωσ κακίαν καὶ ἀνανδρίαν καὶ πονηρίαν ταῖσ παρ’ ὑμῶν ἀρχαῖσ καὶ τιμαῖσ καὶ χειροτονίαισ ἐπανορθοῦσθαι μικρὰν ὑπολαμβάνετ’ εἶναι δωρειὰν καὶ χάριν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 224:1)
ἑορακότεσ γὰρ οἱ πολλοὶ διὰ τὴν τῶν λεγόντων πονηρίαν τήνδ’ ἀφῃρημένην τὴν βουλὴν τὸν στέφανον, οὐχὶ προήσονται τούτοισ τὰσ πράξεισ, ἀλλὰ τὰ βέλτιστ’ ἐροῦσιν αὐτοί.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 47:3)
Ἐπιστολή ὁρᾶτε καὶ συνίετ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὴν πονηρίαν καὶ τὴν ἀπιστίαν, ὡσ ἄνω καὶ κάτω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 253:2)
οὐ μόνον δ’ αὕτη τῆσ πόλεωσ ἡ δωρειὰ προπεπηλάκισται καὶ φαύλη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ πᾶσαι διὰ τὴν τῶν καταράτων καὶ θεοῖσ ἐχθρῶν ῥητόρων, τῶν τὰ τοιαῦτα γραφόντων ἑτοίμωσ, πονηρίαν, οἳ τοσαύτην ὑπερβολὴν πεποίηνται τῆσ αὑτῶν αἰσχροκερδείασ ὥστε τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ παρ’ ὑμῶν δωρειάσ, ὥσπερ οἱ τὰ μικρὰ καὶ κομιδῇ φαῦλ’ ἀποκηρύττοντεσ, οὕτω πωλοῦσιν ἐπευωνίζοντεσ καὶ πολλοῖσ ἀπὸ τῶν αὐτῶν λημμάτων γράφοντεσ πᾶν ὅ τι ἂν βούλωνται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 284:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION