헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ διατείνει δ’ ἐπὶ πολύ, καὶ πολυειδέσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 33:2)
ἐὰν δὲ μηδεμίαν ἡδονὴν μηδὲ ἀφροδίτην ὁ τῆσ λέξεωσ χαρακτὴρ ἔχῃ, δυσωπῶ καὶ ὑποπτεύω μήποτ’ οὐ Λυσίου ὁ λόγοσ καὶ οὐκ ἔτι βιάζομαι τὴν ἄλογον αἴσθησιν, οὐδ’ ἐὰν πάνυ δεινὸσ εἷναι τὰ γοῦν ἄλλα μοι δοκῇ καὶ περιττῶσ ἐξειργασμένοσ ὁ λόγοσ, τὸ μὲν εὖ γράφειν πολλοῖσ οἰόμενοσ ὑπάρχειν κατά τινασ καὶ ἄλλουσ ἰδίουσ λέξεωσ χαρακτῆρασ πολυειδὲσ γὰρ τοῦτο, τὸ δ’ ἡδέωσ καὶ κεχαρισμένωσ καὶ ἐπαφροδίτωσ Λυσίᾳ.
(디오니시오스, chapter 11 4:2)
τὸ ποιητικὸν τῶν ὀνομάτων, τὸ πολυειδὲσ τῶν σχημάτων, τὸ τραχὺ τῆσ ἁρμονίασ, τὸ τάχοσ τῶν σημασιῶν·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 24 3:5)
ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, τέσσαρα μέν ἐστιν ὥσπερ ὄργανα τῆσ Θουκυδίδου λέξεωσ, τὸ ποιητικὸν τῶν ὀνομάτων, τὸ πολυειδὲσ τῶν σχημάτων, τὸ τραχὺ τῆσ ἁρμονίασ, τὸ τάχοσ τῆσ σημασίασ·
(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 3:5)
μάλιστα δὲ τὰ κατὰ τὴν σελήνην ἄτοπά μοι καὶ παντελῶσ παράδοξα κατεφαίνετο, καὶ τὸ πολυειδὲσ αὐτῆσ τῶν σχημάτων ἀπόρρητόν τινα τὴν αἰτίαν ἔχειν ἐδοκίμαζον.
(루키아노스, Icaromenippus, (no name) 4:5)
κάλλη τοσαῦτα καὶ πολυειδέσ τι ἐκ πολλῶν ἀποτελεῖν αὐτὸ αὑτῷ ἀνθαμιλλώμενον ‐ ἀλλ’ αἱ πᾶσαι τῆσ ψυχῆσ ἀρεταὶ καθ’ ἑκάστην εἰκὼν μία γεγράψεται πρὸσ τὸ ἀρχέτυπον μεμιμημένη.
(루키아노스, Imagines, (no name) 15:6)
τὸ δὲ πεζὸν εἰάσαμεν ἄσχιστον, εἰπόντεσ ὅτι πολυειδὲσ εἰή.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 35:6)
πρῶτον μέν, ἁπλοῦν ἢ πολυειδέσ ἐστιν οὗ πέρι βουλησόμεθα εἶναι αὐτοὶ τεχνικοὶ καὶ ἄλλον δυνατοὶ ποιεῖν, ἔπειτα δέ, ἂν μὲν ἁπλοῦν ᾖ, σκοπεῖν τὴν δύναμιν αὐτοῦ, τίνα πρὸσ τί πέφυκεν εἰσ τὸ δρᾶν ἔχον ἢ τίνα εἰσ τὸ παθεῖν ὑπὸ τοῦ, ἐὰν δὲ πλείω εἴδη ἔχῃ, ταῦτα ἀριθμησάμενον, ὅπερ ἐφ’ ἑνόσ, τοῦτ’ ἰδεῖν ἐφ’ ἑκάστου, τῷ τί ποιεῖν αὐτὸ πέφυκεν ἢ τῷ τί παθεῖν ὑπὸ τοῦ;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 287:1)
δῆλον ἄρα ὅτι ὁ Θρασύμαχόσ τε καὶ ὃσ ἂν ἄλλοσ σπουδῇ τέχνην ῥητορικὴν διδῷ, πρῶτον πάσῃ ἀκριβείᾳ γράψει τε καὶ ποιήσει ψυχὴν ἰδεῖν, πότερον ἓν καὶ ὅμοιον πέφυκεν ἢ κατὰ σώματοσ μορφὴν πολυειδέσ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 290:5)
οὐκοῦν καὶ τὸ ἀκολασταίνειν οἰεί διὰ τοιαῦτα πάλαι ψέγεσθαι, ὅτι ἀνίεται ἐν τῷ τοιούτῳ τὸ δεινόν, τὸ μέγα ἐκεῖνο καὶ πολυειδὲσ θρέμμα, πέρα τοῦ δέοντοσ;
(플라톤, Republic, book 9 491:1)
οὕτωσ αἱ τῶν ἀνθρώπων φύσεισ οὐ μόνον τοῖσ σώμασιν ἔχουσί τι πολυειδέσ, ἔτι δὲ μᾶλλον ταῖσ ψυχαῖσ, ὥστε τὸν αὐτὸν ἄνδρα μὴ μόνον ἐν τοῖσ διαφέρουσι τῶν ἐνεργημάτων πρὸσ ἃ μὲν εὐφυῶσ ἔχειν, πρὸσ ἃ δ’ ἐναντίωσ, ἀλλὰ καὶ περί τινα τῶν ὁμοειδῶν πολλάκισ τὸν αὐτὸν καὶ συνετώτατον εἶναι καὶ βραδύτατον, ὁμοίωσ δὲ καὶ τολμηρότατον καὶ δειλότατον.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 8 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION