헬라어 문장 내 검색 Language

Εἴρηται δὲ καὶ πρόσθεν ἤδη, ὅτι ἐπάξιον, ὅστισ ἐν πόλει πολυανθρώπῳ ἰητρεύει, ξύλον κεκτῆσθαι τετράγωνον, ὡσ ἑξάπηχυ ἢ ὀλίγῳ μέζον, εὖροσ δὲ, ὡσ δίπηχυ, πάχοσ δὲ, ἀρκέει σπιθαμιαῖον‧ ἔπειτα κατὰ μῆκοσ μὲν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐντομὴν ἔχειν χρὴ, ὡσ μὴ ὑψηλοτέρη τοῦ καιροῦ ἡ μηχάνησισ ἐῄ‧ ἔπειτα φλιὰσ βραχείασ, ἰσχυρὰσ, καὶ ἰσχυρῶσ ἐνηρμοσμένασ, ὀνίσκον ἔχειν ἑκατέρωθεν‧ ἔπειτα ἀρκέει μὲν ἐν τῷ ἡμίσεϊ τοῦ ξύλου οὑ̓δὲν δὲ κωλύει καὶ διὰ παντὸσ̓ ἐντετμῆσθαι ὡσ καπέτουσ μακρὰσ πέντε ἢ ἓξ, διαλείπουσασ ἀπ’ ἀλλήλων ὡσ τέσσαρασ δακτύλουσ, αὐτὰσ δὲ ἀρκέει εὖροσ τριδακτύλουσ εἶναι, καὶ βάθοσ οὕτωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 72.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION