헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα τοίνυν ὥστε μὲν γενέσθαι τοιαῦτα, πολλοστὸν δή τι ἐγὼ μέροσ τῆσ αἰτίασ ηὑρέθην ἔχων, ὥστε μέντοι παυθῆναι, ἐγὼ εἷσ ὢν μόνοσ αἴτιοσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 14:3)
ἀφαιροῦσιν οἱ λόγοι τὰ πολλὰ τῶν θαυμάτων καὶ ποιεῖν δοκοῦσί μοι παραπλήσιον ὥσπερ ἂν εἴ τισ στρατιᾶσ πλῆθοσ ἐξαγγεῖλαι βουλόμενοσ, οἱο͂ν τῆσ Ξέρξου, καὶ πάνυ δὴ θαυμάζων, εἶτα λέγοι μυρίουσ ἢ δισμυρίουσ στρατιώτασ ἰδεῖν, ἵππον δὲ τόσην καὶ τόσην, οὐδὲ πολλοστὸν μέροσ τοῦ παντὸσ λέγων ἐν οἷσ θαυμάζει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 2:3)
ἀλλ’ ἔστιν εἰσ μὲν τὴν ὅλην ἀρχὴν βλέψαντα μηκέτι τὴν πόλιν θαυμάζειν, πολλοστὸν μέροσ τῆσ ἁπάσησ ἄρχειν νομίσαντα γῆσ, εἰσ δ’ αὐτὴν τὴν πόλιν καὶ τοὺσ τῆσ πόλεωσ ὁρ́ουσ ἰδόντα μηκέτι θαυμάζειν, εἰ ὑπὸ τοσαύτησ ἄρχεται πᾶσα ἡ οἰκουμένη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 4:1)
νῦν δὲ τίσ οὕτωσ ἢ λόγοσ ἐστὶν ἰσχυρὸσ ἢ σοφιστὴσ ἄκροσ ἢ διαρκὴσ ὅστισ ἂν ἀξίωσ καταθρηνήσειε τὰ παρόντα, μὴ πολλοστὸν μέροσ ὧν οἰέται λέγειν παραλιπὼν, ἀλλ’ ἑξῆσ ἅπαντα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:7)
Ὁμήρου δὲ καὶ Ἡσιόδου καὶ τῶν εἰσ ἡμᾶσ νενικηκότων, Πλάτωνοσ, εἰ βούλει, καὶ Δημοσθένουσ καὶ τῶν ὀλίγον πρὸ τούτων, οὐδ’ εἰσ πολλοστὸν χρόνον ἐλπὶσ ὁμοίαν ἐγγενέσθαι δόξαν, συμπροϊόντοσ ἴσου τοῦ πρὸ αὐτῶν ἐκείνοισ ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 3:4)
παρόντοσ μὲν ἤδη τοῦ πολέμου καὶ συνεστηκότοσ, τῆσ νόσου δ’ ἐπικειμένησ, καὶ τῆσ μὲν γῆσ δῃουμένησ, τῶν δὲ ἀνθρώπων ὁσημέραι φθειρομένων καὶ τοσούτων ἤδη κειμένων ὅσων καὶ πολλοστὸν μέροσ ἐξέπληξεν ἂν τοὺσ πολεμίουσ, εἰ παρ’ ἐκείνοισ ἡ συμφορὰ συνέβη, καὶ διὰ ταῦτα δὴ πάντα ἀθύμωσ καὶ δυσχερῶσ ἔχοντασ ὁρῶν τοὺσ πολλοὺσ καὶ περὶ ὧν μὲν ἐψηφίσαντο μετεγνωκότασ, ἐπικηρυκεύεσθαι δὲ ἀξιοῦντασ Λακεδαιμονίοισ καὶ ἑτέρουσ ὑπὸ τῶν κακῶν γεγενημένουσ οὐδὲν μᾶλλον ἀνῆκεν, οὐδ’ ἐξέστη τῆσ ἀρχαίασ γνώμησ, οὐδὲ ἐστράφη τὴν ψυχὴν ὑπὸ τῶν συμφορῶν, ἀλλὰ καίπερ τοσοῦτον τῶν ἄλλων τοῖσ δεινοῖσ πλεονεκτῶν ὥσθ’ οἱ μὲν ἄλλοι τοῖσ παροῦσι τούτοισ ἠθύμουν, ὁ δὲ καὶ τοῦτ’ αὐτὸ προσειλήφει μεῖζον τὸ τοὺσ πολίτασ οὕτωσ ἔχοντασ ὁρᾶν, ὥστ’ ἀπόρουσ εἶναι χρῆσθαι, καὶ ταῦτα οὐχ ὅσον τοῖσ πολεμίοισ ὑποπεπτωκέναι, ἀλλὰ κἀκείνῳ δυσμεναίνειν ὡσ τῶν παρόντων πραγμάτων αἰτίῳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 23:6)
ᾔδει γὰρ τότε μὲν πολλοστὸν μέροσ τῆσ πάσησ ἐλθὸν δυνάμεωσ, νῦν δὲ σχεδὸν μετὰ πάντων ἀνθρώπων ἡττώμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 63:4)
Περικλέα δὲ καὶ Μιλτιάδην ὁ μὲν δῆμοσ οὐδὲν οὔτε μεῖζον οὔτ’ ἔλαττον ἔδρασε κακὸν, δικασταὶ δ’ ἑκατέρῳ καθήμενοι χρήμασιν ἐζημίωσαν πολλοστὸν δή που μέροσ ὄντεσ τῶν πάντων Ἀθηναίων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 129:3)
εἰ μὲν γὰρ τρισὶν ἢ τέτταρσιν ἢ καὶ διπλασίαισ που τούτων ἡμέραισ ἐπληροῦτο αὐτῷ τὸ κεφάλαιον, ἢ μὴ πολλοστόν γ’ ἦν τὸ τοσοῦτον τοῦ παντὸσ χρόνου τῆσ ἀναβάσεωσ, τάχ’ ἄν τι κομψὸν εὑρ́ητο·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 7:5)
καὶ ὅτι μὲν πολλοστὸν ὁ Ἕρμοσ τοῦ Νείλου μέροσ εἰσ ἕτερον λόγον τίθει τοῦτο, ὅτι δ’ ἐκ τῶν αὐτῶν καὶ τούτῳ τοῦ θέρουσ αὔξεσθαι προσῆκε καθ’ αὑτὸν ἐλέγχεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 21:14)
εἰ γὰρ ὃ μὲν τοῦ ἐλάττονοσ ἥμισυ ἔδωκεν, ὃ δὲ τοῦ μείζονοσ μὴ πολλοστὸν μέροσ, δῆλον ὅτι οὗτοσ ἀδικεῖ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 211:1)
οὐκ ἔχω εἰκάσαι ὅκωσ ἐκμαθὼν ἀνέγραψεν, οὔτε πολλοστὸν μέροσ τῆσ Ἰνδῶν γῆσ ἐπελθών, οὔτε ἐπιμιξίησ πᾶσι τοῖσι γένεσιν ἐούσησ ἐσ ἄλληλα.
(아리아노스, Indica, chapter 7 2:2)
τοσαῦτα μὲν τοίνυν χρήματ’ εἰληφὼσ καὶ χρέα πολλῶν ταλάντων ἔχων, ὧν τὰ μὲν παρ’ ἑκόντων, τὰ δ’ ἐκ τῶν δικῶν εἰσπράττει, ἃ τῆσ μισθώσεωσ ἔξω τῆσ τραπέζησ καὶ τῆσ ἄλλησ οὐσίασ, ἣν κατέλιπεν Πασίων, ὠφείλετ’ ἐκείνῳ καὶ νῦν παρειλήφασιν οὗτοι, καὶ τοσαῦτ’ ἀνηλωκὼσ ὅσ’ ὑμεῖσ ἠκούσατε, οὐδὲ πολλοστὸν μέροσ τῶν προσόδων, μὴ ὅτι τῶν ἀρχαίων, εἰσ τὰσ λῃτουργίασ, ὅμωσ ἀλαζονεύσεται καὶ τριηραρχίασ ἐρεῖ καὶ χορηγίασ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ ὑπὲρ Φορμίωνος 61:1)
ὥστε συνέβαινεν ἐμοὶ τῷ ὑπὲρ τῆσ γυναικὸσ ἀγωνιζομένῳ, μὴ ὅτι περὶ τοῦ γένουσ καὶ τῶν ἄλλων ὧν μοι προσῆκεν διηγήσασθαι τοῖσ δικασταῖσ ὡσ ἐγὼ ἐβουλόμην, ἀλλ’ οὐδ’ ἀπολογήσασθαί μοι ἐξεγένετο οὐδὲ <πρὸσ> πολλοστὸν μέροσ ὧν κατεψεύδοντο ἡμῶν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 11:1)
ἁπάντων τῶν τοιούτων ἀνῃρημένων καὶ μηδεμιᾶσ εἰσ ὕστερον μνήμησ ἀπολειπομένησ μηδὲ ἐπαίνου τῶν εὖ πραχθέντων, εἰ καὶ πολλοστὸν ἡγεῖσθε μέροσ ἂν γεγονέναι τῶν θαυμαζομένων παρὰ πᾶσιν ἀνδρῶν ἢ τῶν ἐν πολέμῳ ποτὲ προθύμωσ ἠγωνισμένων ἢ τῶν τυράννουσ καθῃρηκότων ἢ τῶν ἑαυτοὺσ ἢ τέκνα προειμένων ἕνεκα κοινῆσ σωτηρίασ ἢ τῶν πόνουσ μεγάλουσ πονησάντων ὑπὲρ τῆσ ἀρετῆσ, ὥσπερ Ἡρακλέα φασὶ καὶ Θησέα καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἡμιθέουσ ποτὲ καὶ ἡρ́ωασ, οὐκ ἂν οὐθένα εἰπεῖν οἶμαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 21:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION