헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πότερον οὖν ἡμεῖσ Ἀντώνιον ψηφιζόμεθα εἶναι πολέμιον, ἢ Ἀντώνιοσ ἡμᾶσ ἤδη πολεμεῖ, καὶ ὁ δήμαρχοσ ἡμῶν ἔτι ἀγνοεῖ, μέχρι ἄρα Δέκμου πεσόντοσ ἥ τε χώρα τοσήδε οὖσα καὶ ὅμοροσ ἡμῖν καὶ ἐπὶ τῇ χώρᾳ ὁ Δέκμου στρατὸσ ἐσ τὰσ καθ’ ἡμῶν ἐλπίδασ Ἀντωνίῳ προσγένηται.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 5:5)
καὶ ὁ Ἀντώνιοσ σὺν ὀργῇ πολλὰ ἔσ τε τὴν βουλὴν καὶ τὸν Κικέρωνα ἀπερρίπτει, θαυμάζων, ὅτι Καίσαρα μὲν τὸν τὰ μέγιστα ὠφελήσαντα τὴν ἀρχὴν ἡγοῦνται τύραννον ἢ βασιλέα, Κικέρωνα δὲ οὐ νομίζουσιν, ὃν Καῖσαρ μὲν εἷλε πολέμῳ καὶ οὐκ ἀπέκτεινε, Κικέρων δὲ τοὺσ ἐκείνου φονέασ προτίθησι τῶν φίλων αὐτοῦ καὶ Δέκμον Καίσαρι μὲν ὄντα φίλον ἐμίσει, ἀνδροφόνον δὲ αὐτοῦ γενόμενον ἀγαπᾷ, καὶ τῷ μὲν παρ’ οὐδενὸσ μετὰ Καίσαρα λαβόντι τὴν Κελτικὴν προστίθεται, τῷ δὲ παρὰ τοῦ δήμου λαβόντι πολεμεῖ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 14:2)
οὓσ οὐ μόνον εἰκόσ ἐστιν ἡμῖν, εἰ πόλεμοσ γένοιτο, προσθήσεσθαι, ἀλλὰ καὶ τὴν νεόκτητον ὑμῖν Ἀσίαν καὶ Ἑλλάδα καὶ Λιβύην καὶ πολλὰ καὶ αὐτῆσ Ἰταλίασ, ὅσα τὴν ὑμετέραν πλεονεξίαν οὐ φέροντα πολεμεῖ νῦν ὑμῖν πόλεμον ἄσπειστον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:2)
καὶ τούτουσ διατάττουσι τῇ χειροτονίᾳ, ἕνα μὲν ἐπὶ τοὺσ ὁπλίτασ, ὃσ ἡγεῖται τῶν ὁπλιτῶν, ἂν ἐξίωσι, ἕνα δ’ ἐπὶ τὴν χώραν, ὃσ φυλάττει, κἂν πόλεμοσ ἐν τῇ χώρᾳ γίγνηται, πολεμεῖ οὗτοσ.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 61 1:2)
τοιοῦτον ἰδὼν τέρασ οὔ φησιν δείσασ καταδωροδοκῆσαι, ἀλλ’ ὑπὲρ ὑμῶν ἔτι καὶ νυνὶ πολεμεῖ·
(아리스토파네스, Wasps, Parabasis, parabasis8)
πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ’ ὑμῖν αὐτοῖσ βεβαίωσ γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει Φίλιπποσ πολεμεῖ καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ κακόνουσ μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸσ ὅλῃ τῇ πόλει καὶ τῷ τῆσ πόλεωσ ἐδάφει, προσθήσω δὲ καὶ τοῖσ ἐν τῇ πόλει θεοῖσ, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ’ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων ἢ πῶσ ταύτην καταλύσει.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 14:4)
ἀλλ’ ὃν ἐκεῖνοσ πολεμεῖ τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖσ μὲν ἀμυνομένοισ ἤδη χρήματα καὶ τἄλλ’ ὅσων δέονται διδόντεσ, αὐτοὶ δ’ εἰσφέροντεσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα, τριήρεισ ταχείασ, ἵππουσ, ἱππαγωγούσ, τἄλλ’ ὅσ’ εἰσ πόλεμον·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 22:3)
ἀπὸ τῶν ὑμετέρων ὑμῖν πολεμεῖ συμμάχων, ἄγων καὶ φέρων τοὺσ πλέοντασ τὴν θάλατταν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 43:2)
προσθήσω δὲ καὶ τοῖσ ἐν τῇ πόλει πᾶσιν ἀνθρώποισ, καὶ τοῖσ μάλιστ’ οἰομένοισ αὐτῷ χαρίζεσθαι εἰ δὲ μή, σκεψάσθων Εὐθυκράτη καὶ Λασθένη τοὺσ Ὀλυνθίουσ, οἳ δοκοῦντεσ οἰκειότατ’ αὐτῷ διακεῖσθαι, ἐπειδὴ τὴν πόλιν προὔδοσαν, πάντων κάκιστ’ ἀπολώλασιν, οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ’ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲ ἓν τῶν πάντων, ἢ πῶσ ταύτην καταλύσει.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 47:1)
καὶ γὰρ ἂν ἀβελτερώτατοσ εἰή πάντων ἀνθρώπων, εἰ τῶν ἀδικουμένων ὑμῶν μηδὲν ἐγκαλούντων αὐτῷ, ἀλλ’ ὑμῶν αὐτῶν τινὰσ αἰτιωμένων, ἐκεῖνοσ ἐκλύσασ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ ἔριν ὑμῶν καὶ φιλονικίαν ἐφ’ αὑτὸν προείποι τρέπεσθαι, καὶ τῶν παρ’ ἑαυτοῦ μισθοφορούντων τοὺσ λόγουσ ἀφέλοιτο, οἷσ ἀναβάλλουσιν ὑμᾶσ, λέγοντεσ ὡσ ἐκεῖνόσ γ’ οὐ πολεμεῖ τῇ πόλει.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 17:2)
ὁ γὰρ οἷσ ἂν ἐγὼ ληφθείην, ταῦτα πράττων καὶ κατασκευαζόμενοσ, οὗτοσ ἐμοὶ πολεμεῖ, κἂν μήπω βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 21:3)
ἐπειδὴ γὰρ Φαρσαλίοισ Ἅλον παρέδωκε καὶ τὰ περὶ Φωκέασ διῳκήσατο καὶ τὴν Θρᾴκην κατεστρέψατο πᾶσαν, αἰτίασ οὐκ οὔσασ πλασάμενοσ καὶ προφάσεισ ἀδίκουσ ἐξευρὼν τῷ μὲν ἔργῳ πάλαι πολεμεῖ πρὸσ τὴν πόλιν, τῷ δὲ λόγῳ νῦν ὁμολογεῖ διὰ τῆσ ἐπιστολῆσ ἧσ ἔπεμψεν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 2:2)
καὶ οὔτ’ ἐκεῖνοσ διὰ ταῦτ’ οὐδέν’ ἐχθρὸν αὑτῷ φησὶν εἶναι, οὔτε τῶν εἰσπραχθέντων οὐδεὶσ ἐκείνῳ πολεμεῖ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 78:3)
καὶ οὐδὲ τοῦτ’ ἔμαθον, ὅτι δήμῳ τύραννοσ οὐδεὶσ πολεμεῖ μετὰ τῶν ἀρίστων συστάσ, ἀλλὰ τἀναντία μετὰ τοῦ δήμου τὸ κράτιστον ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀναιρεῖ μέροσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 6 2:1)
ἐν οἷσ γὰρ ἀνθεῖν ἐδόκεισ πολιτεύμασι καὶ πολὺσ ἔπνεισ ἐναντιούμενοσ ὑπὲρ τῆσ ἀριστοκρατίασ τοῖσ δημοτικοῖσ, ταῦτ’ ἐμοὶ φόβου μεστὰ ἦν ἐνθυμουμένῃ τὸν ἀνθρώπινον βίον, ὡσ ἐπὶ μικρᾶσ αἰωρεῖται ῥοπῆσ, καὶ ἐκ πολλῶν ἀκουσμάτων τε καὶ παθημάτων μαθούσῃ, ὅτι τοῖσ ἐπισήμοισ ἀνδράσι θεία τισ ἐναντιοῦται νέμεσισ ἢ φθόνοσ τισ ἀνθρώπινοσ πολεμεῖ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION