헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καίτοι ὅταν, ὦ Δημόσθενεσ, σωμάτων καὶ νεῶν καὶ τοιούτων δή τινων ὅπωσ ἀεὶ κάλλιστα ἔχῃ τοσοῦτον ποιώμεθα λόγον, ἦ πού γε πόλεωσ τοσαύτησ καὶ τηλικαύτησ καὶ οὕτω διὰ πάντων κρατίστησ, ὡσ καὶ θεοὺσ, ἵνα μηδὲν πλέον εἴπω, περὶ αὐτῆσ ταύτησ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐρίσαι, οὐδ’ ἔστιν εἰπεῖν ὅσον ὀφείλομεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 18:7)
περὶ δὲ ἀρετῆσ ἐπείπερ οἰκειότατοσ ὁ περὶ τοὺσ ἐπαίνουσ τόποσ, ὅταν περὶ ἐπαίνου ποιώμεθα τὸν λόγον, τότε διοριστέον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 18:1)
τὸ δ’ ἐχθροὺσ ἡμῖν Λακεδαιμονίουσ ἔσεσθαι νῦν, ἐὰν ποιώμεθα συμμάχουσ Ἀρκάδων τοὺσ βουλομένουσ ἡμῖν εἶναι φίλουσ, μόνοισ οὐδ’ εἰπεῖν ἐξεῖναι νομίζω τοῖσ πείσασιν ὑμᾶσ, ὅτ’ ἐκινδύνευον Λακεδαιμόνιοι, βοηθεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Ὑπὲρ Μεγαλοπολιτῶν 15:3)
μεγάλησ δ’ οὔσησ ἀπορίασ περὶ τῆσ τοῦ ποταμοῦ πληρώσεωσ, ἐπικεχειρήκασι πολλοὶ τῶν τε φιλοσόφων καὶ τῶν ἱστορικῶν ἀποδιδόναι τὰσ ταύτησ αἰτίασ, περὶ ὧν ἐν κεφαλαίοισ ἐροῦμεν, ἵνα μήτε μακρὰσ ποιώμεθα τὰσ παρεκβάσεισ μήτε ἄγραφον τὸ παρὰ πᾶσιν ἐπιζητούμενον ἀπολείπωμεν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 37 1:1)
οὐδ’ οἶσθα, ἐπειδὰν πόλεμον ποιώμεθα, ὅτι ἐγκαλοῦντεσ ἀλλήλοισ πάθημα ἐρχόμεθα εἰσ τὸ πολεμεῖν, καὶ ὅτι αὐτὸ ὀνομάζοντεσ ἐρχόμεθα;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 35:5)
ἀλλὰ δὴ μηκέτ’, ὦ ξένε, διατριβὴν πλείω τῆσ μελλήσεωσ ποιώμεθα, ἐπὶ δὲ τὸν λόγον ἐπανέλθωμεν καὶ ἀπ’ ἐκείνων ἀρχώμεθα, εἴ σοι φίλον, ὧν οὐχ ὡσ προοιμιαζόμενοσ εἶπεσ τότε.
(플라톤, Laws, book 4 122:2)
καὶ λόγῳ, νείμωμέν τε ταύτην, καὶ ἑκάστῃ μοίρᾳ θεὸν ἢ θεῶν παῖδα ἐπιφημίσαντεσ, βωμούσ τε καὶ τὰ τούτοισ προσήκοντα ἀποδόντεσ, θυσιῶν πέρι συνόδουσ ἐπ’ αὐτοῖσ ποιώμεθα δύο τοῦ μηνόσ, δώδεκα μὲν τῇ τῆσ φυλῆσ διανομῇ, δώδεκα δὲ αὐτῷ τῷ τῆσ πόλεωσ διαμερισμῷ, θεῶν μὲν δὴ πρῶτον χάριτοσ ἕνεκα καὶ τῶν περὶ θεούσ, δεύτερον δὲ ἡμῶν αὐτῶν οἰκειότητόσ τε πέρι καὶ γνωρίσεωσ ἀλλήλων, ὡσ φαῖμεν ἄν, καὶ ὁμιλίασ ἕνεκα πάσησ.
(플라톤, Laws, book 6 142:1)
ἐγὼ οὖν καὶ σὺ μὴ πάθωμεν ὃ ἄλλοισ ἐπιτιμῶμεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ σοὶ καὶ ἐμοὶ ὁ λόγοσ πρόκειται πότερα ἐρῶντι ἢ μὴ μᾶλλον εἰσ φιλίαν ἰτέον, περὶ ἔρωτοσ οἱο͂́ν τ’ ἔστι καὶ ἣν ἔχει δύναμιν, ὁμολογίᾳ θέμενοι ὁρ́ον, εἰσ τοῦτο ἀποβλέποντεσ καὶ ἀναφέροντεσ τὴν σκέψιν ποιώμεθα εἴτε ὠφελίαν εἴτε βλάβην παρέχει.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 70:5)
ταῦτα μὲν εἰρήσθω μοι χάριν τοῦ μὴ διαπιστεῖν τοὺσ ἀναγινώσκοντασ τοῖσ λεγομένοισ, ἐάν που περὶ τῶν αὐτῶν ἀνδρῶν ἐναντίασ ἀποφάσεισ ποιώμεθα περὶ τὰ παραπλήσια τῶν ἐπιτηδευμάτων.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 8 12:1)
διόπερ οὐ δεῖ θαυμάζειν ὑμᾶσ, ἐὰν τὸν πλείω λόγον ὑπὲρ Φιλίππου ποιώμεθα καὶ Μακεδόνων.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 32 5:1)
"εὐσχήμονα γάρ" ἔφη "πῶσ οἱο͂́ν τε γίνεσθαι τὴν ἔκβασιν, ἐὰν τειχήρεισ ὄντεσ ποιώμεθα τὰσ διαλύσεισ;
(폴리비오스, Histories, book 21, chapter 10 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION