헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐλλεβορισμοί· ἐλλέβοροσ λευκὸσ μὲν τῆσ ἄνω κοιλίησ κάθαρσισ· μέλασ δὲ τῆσ κάτω· καὶ ἔστιν ὁ λευκὸσ οὐκ ἐμετήριον μοῦνον, ἀλλὰ καὶ ξυμπάντων ὁμοῦ καθαρτηρίων ὁ δυνατώτατοσ , οὐ τῷ πλήθεϊ καὶ τῇ ποικιλίῃ τῆσ ἐκκρίσιοσ· τόδε γὰρ καὶ χολέρη πρήσσει·‐‐ οὐδ’ ἐντάσεσι καὶ βίῃ τῇσι ἐπὶ τοῖσι ἐμέτοισὶ,‐‐ ἐσ τόδε γὰρ ναυτίη καὶ θάλασσα κρέσσον · ἀλλὰ δυνάμι καὶ ποιότητι οὔτι φαύλῃ, τῇπερ καὶ ὑγιέασ τοὺσ κάμνοντασ ποιέει, καὶ ἐπ’ ὀλίγῃ τῇ καθάρσι, καὶ ἐπὶ σμικρῇ τῇ ἐντάσι· ἀτὰρ καὶ πάντων τῶν χρονίων νοσημάτων ἐσ Ῥίξαν ἱδρυμέν ων, ἢν ἀπαυδήσῃ τὰ λοιπὰ ἄκεα, τόδε μοῦνον ἰητήριο ν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.124)
αὐξήσεισ δὲ τοῦτο ἐν τῇ τοῦ προσώπου ποιότητι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ συνθέσεωσ καὶ φρασέωσ. 10:3)
εἰ οὖν αἱ κατηγορίαι διῄρηνται οὐσίᾳ, ποιότητι, τόπῳ, τῷ ποιεῖν ἢ πάσχειν, τῷ πρόσ τι, τῷ ποσῷ, ἀνάγκη τρεῖσ εἶναι κινήσεισ, ποιοῦ ποσοῦ τόπου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 186:1)
αἱ κύστεισ δ’, ἐπειδὰν ἕκαστον τῶν ἑλχθέντων ἢ τῷ πλήθει διατεῖνον ἢ τῇ ποιότητι δάκνον ἀνιαρὸν γένηται.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 125)
ἤτοι γάρ, ἐπειδὰν μηκέτι φέρωσι διατεινόμεναι, τὸ λυποῦν ἀποθέσθαι σπεύδουσιν ἢ τῇ ποιότητι δακνόμεναι τῶν ἐκχυθέντων εἰσ αὐτὰσ ὑγρῶν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 127)
ὁ γὰρ συμπλέκων σῶμα πάσῃ ποιότητι λόγοσ οὐδενὸσ ἐᾷ μὴ σύν τινι ποιότητι σώματοσ ἅψασθαι τὴν διάνοιαν.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 50 5:2)
ᾖ χρῆσθαι καὶ φιλονεικεῖν πρὸσ γαστέρα ὦτα μὴ ἔχουσαν, ὡσ ἔλεγε Κάτων, διαμηχανητέον τῇ ποιότητι τῆσ τροφῆσ ἐλαφρότερον ποιεῖν τὸ πλῆθοσ.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 18 2:1)
Χρύσιπποσ δὲ κατὰ τὸν ποιὸν ἀρετὴν ἰδίᾳ ποιότητι συνίστασθαι νομίζων, ἔλαθεν αὑτὸν κατὰ τὸν Πλάτωνα σμῆνοσ ἀρετῶν οὐ συνηθῶν οὐδὲ γνωρίμων ἐγείρασ·
(플루타르코스, De virtute morali, section 2 3:1)
ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη νὴ Δία τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 6:1)
ἀλόγου καὶ περὶ τὸν εἰλικρινῆ καὶ ἀπαθῆ νοῦν συνισταμένη σοφία καὶ φρόνησισ αὐτοτελήσ τίσ ἐστιν ἀκρότησ τοῦ λόγου καὶ δύναμισ, ᾗ τὸ θειότατον ἐγγίνεται τῆσ ἐπιστήμησ καὶ μακαριώτατον, ἡ δ’ ἀναγκαία διὰ τὸ σῶμα καὶ δεομένη τῆσ παθητικῆσ ὥσπερ ὀργανικῆσ ὑπηρεσίασ ἐπὶ τὸ πρακτικόν, οὐκ οὖσα φθορὰ τοῦ ἀλόγου τῆσ ψυχῆσ οὐδ’ ἀναίρεσισ ἀλλὰ τάξισ καὶ διακόσμησισ, ἀκρότησ μέν ἐστι τῇ δυνάμει καὶ τῇ ποιότητι, τῷ ποσῷ δὲ μεσότησ γίνεται τὸ ὑπερβάλλον ἐξαιροῦσα καὶ τὸ ἐλλεῖπον.
(플루타르코스, De virtute morali, section 5 10:1)
"πολλάκισ γὰρ ἀκούομεν αὐτοῦ λέγοντοσ, ὡσ, ἐπεὶ ποικίλῃ ποιότητι τροφῆσ γίγνεται τὸ δύσπεπτον, ἥ τε πολυμιγία βλαβερὸν καὶ γόνιμον ἀλλοκότων ποιοτήτων, δεῖ τὸ σύμφυλον ἐκ πείρασ λαβόντα χρῆσθαι καὶ στέργειν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆσ ἁπλῆσ εὐπεπτοτέρα. 9:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION