헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὔτε Μασσαλιῶται ταῦτα λέγουσιν οὔθ’ ὁ Μασσαλιώτησ ὁμοίωσ ἡδὺσ εἰπεῖν καὶ πιστὸσ, ἀλλά τισ ἀρχαῖοσ μᾶλλον καὶ ποιητικόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 26:8)
καὶ γὰρ καθ’ αὑτὸν αἱρετὸσ ὁ φίλοσ καὶ ποιητικὸσ πολλῶν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 12:2)
δέκατοσ ποιητικόσ, παραινέσεισ γεγραφώσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 9:8)
ἢν δὲ ποιητικὸσ ᾖ καὶ ἐπὶ τούτῳ μέγα φρονῇ, Μὰ Δί’ ἐχλεύασέ σου Φιλόξενοσ τὰ ἔπη καὶ διέσυρε καὶ ἄμετρα εἶπεν αὐτὰ καὶ κακοσύνθετα.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 14:4)
ἰδιώτησ γὰρ εἶ, ὦ Χάρων, καὶ ἥκιστα ποιητικόσ·
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 4:6)
ἢν δὲ ποιητικὸσ αὐτὸσ ἢ συγγραφικὸσ ὁ πλούσιοσ ᾖ, παρὰ τὸ δεῖπνον τὰ αὑτοῦ ῥαψῳδῶν, τότε καὶ μάλιστα διαρραγῆναι χρὴ ἐπαινοῦντα καὶ κολακεύοντα καὶ τρόπουσ ἐπαίνων καινοτέρουσ ἐπινοοῦντα.
(루키아노스, De mercede, (no name) 35:5)
ἔτι γὰρ σὺ ἀναπεμπάζῃ τὸν ὄνειρον ὅστισ ποτὲ ὁ φανείσ σοι ἦν καί τινα ἰνδάλματα μάταια διαφυλάττεισ, κενὴν καὶ ὡσ ὁ ποιητικὸσ λόγοσ φησὶν ἀμενηνήν τινα εὐδαιμονίαν τῇ μνήμῃ μεταδιώκων;
(루키아노스, Gallus, (no name) 5:6)
ὁρᾷσ ὅσων ἀγαθῶν ὁ χρυσὸσ αἴτιοσ, εἴ γε καὶ μεταποιεῖ τοὺσ ἀμορφοτέρουσ καὶ ἐρασμίουσ ἀπεργάζεται ὥσπερ ὁ ποιητικὸσ ἐκεῖνοσ κεστόσ.
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:15)
ἀλλ’ ἐποποιῶν, ὦ Ζεῦ, καὶ ῥαψῳδῶν τὰ τοιαῦτα, ἐγὼ δὲ ἥκιστα ποιητικόσ εἰμι·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 6:11)
μισῶ γάρ, φησὶ καὶ ὁ ποιητικὸσ λόγοσ, μνάμονα συμπόταν.
(루키아노스, Symposium, (no name) 3:2)
ἅπαντα γὰρ ταῦτα λῆροσ ἤδη ἀναπέφηνε καὶ καπνὸσ ἀτεχνῶσ ποιητικὸσ ἔξω τοῦ πατάγου τῶν ὀνομάτων.
(루키아노스, Timon, (no name) 1:3)
τε καί, ὡσ δοκεῖ ἄλλοισ τε καὶ ἑαυτῷ, πάνυ ποιητικόσ.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 34:1)
καλῶσ μὲν καὶ ὁ ποιητικὸσ ὑπὲρ αὐτῶν λόγοσ ὑμνεῖται, τὸ χαλκᾶ καὶ σιδηρᾶ δεῖν εἶναι τὰ τείχη μᾶλλον ἢ γήινα·
(플라톤, Laws, book 6 192:2)
ἕκτῃ ποιητικὸσ ἢ τῶν περὶ μίμησίν τισ ἄλλοσ ἁρμόσει, ἑβδόμῃ δημιουργικὸσ ἢ γεωργικόσ, ὀγδόῃ σοφιστικὸσ ἢ δημοκοπικόσ, ἐνάτῃ τυραννικόσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 151:1)
οὐ γάρ εἰμι ποιητικόσ ‐ ἐλθὼν ὁ ἱερεὺσ ηὔχετο ἐκείνοισ μὲν τοὺσ θεοὺσ δοῦναι ἑλόντασ τὴν Τροίαν αὐτοὺσ σωθῆναι, τὴν δὲ θυγατέρα οἱ λῦσαι δεξαμένουσ ἄποινα καὶ τὸν θεὸν αἰδεσθέντασ.
(플라톤, Republic, book 3 147:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION