헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μικροῦ πᾶσαν ἐξέβαλον τὴν νόσον, εἰ μὴ τοῦ θεοῦ σημεῖα φαίνοντοσ καὶ μεταβάλλοντοσ ἤδη τὴν δίαιταν αὐτὸσ μὲν οὕτωσ εἶχον ὡσ ταύτῃ ποιήσων, βουλὴ δὲ κακὴ νίκησεν ἑταίρων, οἳ σοφίασ τε ἀντιποιούμενοι καί τινα ἔχειν περὶ ταῦτα δοκοῦντεσ δεινότητα ἀτοπώτερον τὰ ἐνύπνια ἐξηγοῦντο, φάσκοντεσ δι’ ὑπερβολῆσ ἐνδείκνυσθαι τὸν θεὸν ὅτι χρὴ μένειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 17:6)
ἤδη δέ τισ τῶν ἐλλογίμων καὶ τῶν παλαιῶν σοφιστῶν ἐσεμνύνατο ἐπ’ ἀρχῇ τοῦ συγγράμματοσ ὡσ αὐτόσ γε τοιοῦτον οὐδὲν ποιήσων οὐδὲ κομψευσόμενοσ, ἀλλ’ ὑπὲρ δυοῖν τούτοιν διαλεξόμενοσ, τῆσ τε πρὸσ ἀλλήλουσ ὁμονοίασ καὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, καὶ μάλα γενναίαν, ὥσ γ’ ἐμοὶ κριτῇ, καὶ προσήκουσαν τῶν λόγων ἐνστησάμενοσ τὴν ὑπόθεσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 1:2)
ἀλλὰ πῶσ οὐκ ἄτοπον ὡσ ἀληθῶσ, εἰ αὐτὸσ μὲν ὁ κυβερνήτησ μὴ ἀξιοῖ τὸ ἴσον φρονεῖν τῷ ῥήτορι μηδ’ ἀμφισβητεῖ, σὺ δὲ χρῇ τούτῳ παραδείγματι, ὥσπερ ταπεινοτέρουσ τι ταύτῃ ποιήσων τοὺσ ῥήτορασ, εἰ πάντεσ εἴκουσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 89:10)
τούτου μὲν δὴ ἕνεκα καὶ αὐτὸσ Καλλισθένει ξυμφέρομαι, ἐκεῖνα δὲ οὐκέτι ἐπιεικῆ δοκῶ τοῦ Καλλισθένουσ, εἴπερ ἀληθῆ ξυγγέγραπται, ὅτι ὑφ̓ αὑτῷ εἶναι ἀπέφαινε καὶ τῇ αὑτοῦ ξυγγραφῇ Αλέξανδρόν τε καὶ τὰ Ἀλεξάνδρου ἔργα, οὔκουν αὐτὸσ ἀφῖχθαι ἐξ Ἀλεξάνδρου δόξαν κτησόμενοσ, ἀλλὰ ἐκεῖνον εὐκλεᾶ ἐσ ἀνθρώπουσ ποιήσων·
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 10 1:2)
ταῦτ’ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ πάσησ παρρησίασ, ἁπλῶσ εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ’ εἰρημένα, οὐ κολακείᾳ βλάβησ καὶ ἀπάτησ λόγοσ μεστόσ, ἀργύριον τῷ λέγοντι ποιήσων, τὰ δὲ πράγματα τῆσ πόλεωσ τοῖσ ἐχθροῖσ ἐγχειριῶν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 86:1)
ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ὅτι, ὅσα μὲν πώποθ’ ἅπαντεσ ἐβουλήθητε καὶ μετὰ ταῦτα τὸ πράττειν αὐτὸσ ἕκαστοσ ἑαυτῷ προσήκειν ἡγήσατο, οὐδὲν πώποθ’ ὑμᾶσ ἐξέφυγεν, ὅσα δ’ ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα δ’ ἀπεβλέψατ’ εἰσ ἀλλήλουσ ὡσ αὐτὸσ μὲν ἕκαστοσ οὐ ποιήσων, τὸν δὲ πλησίον πράξοντα, οὐδὲν πώποθ’ ὑμῖν ἐγένετο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν Συμμοριῶν 18:1)
ὅτε γὰρ Πύθωνα Φίλιπποσ ἔπεμψε τὸν Βυζάντιον καὶ παρὰ τῶν αὑτοῦ συμμάχων πάντων συνέπεμψε πρέσβεισ, ὡσ ἐν αἰσχύνῃ ποιήσων τὴν πόλιν καὶ δείξων ἀδικοῦσαν, τότ’ ἐγὼ μὲν τῷ Πύθωνι θρασυνομένῳ καὶ πολλῷ ῥέοντι καθ’ ὑμῶν οὐχ ὑπεχώρησα, ἀλλ’ ἀναστὰσ ἀντεῖπον καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ δίκαι’ οὐχὶ προὔδωκα, ἀλλ’ ἀδικοῦντα Φίλιππον ἐξήλεγξα φανερῶσ οὕτωσ ὥστε τοὺσ ἐκείνου συμμάχουσ αὐτοὺσ ἀνισταμένουσ ὁμολογεῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 200:4)
πάλιν οἶσθα, ἑκὼν ἢ ἄκων, καὶ ξένοσ ἢ πολίτησ ὁ τοῦτο ποιήσων ἔσται;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 62:3)
ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, νομίζω μὲν αὐτὸν καὶ ἐφ’ οἷσ νυνὶ ποιεῖ δικαίωσ ἂν ἀποθανεῖν, πολὺ μέντοι μᾶλλον, ἢ οὐδέν γ’ ἧττον, ἐφ’ οἷσ δῆλόσ ἐστι ποιήσων, εἰ τὴν παρ’ ὑμῶν ἐξουσίαν λήψεται καὶ καιρόν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 36:3)
ἐπάρασ δὲ αὐτὴν οὗτοσ ἐν τοῖσ Μεγάροισ τῷ λόγῳ καὶ φυσήσασ, ὡσ κλαύσοιτο ὁ Φρυνίων εἰ ἅψοιτο αὐτῆσ, αὐτὸσ δὲ γυναῖκα αὐτὴν ἕξων, τούσ τε παῖδασ τοὺσ ὄντασ αὐτῇ τότε εἰσάξων εἰσ τοὺσ φράτερασ ὡσ αὑτοῦ ὄντασ καὶ πολίτασ ποιήσων, ἀδικήσει δὲ οὐδεὶσ ἀνθρώπων, ἀφικνεῖται αὐτὴν ἔχων δεῦρο ἐκ τῶν Μεγάρων, καὶ παιδία μετ’ αὐτῆσ τρία, Πρόξενον καὶ Ἀρίστωνα καὶ θυγατέρα, ἣν νυνὶ Φανὼ καλοῦσιν·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 58:1)
καθόλου δὲ οὐ τοῦτο μάλιστα τῶν ἐν τῇ πόλει βουλόμενοσ εἰπεῖν οὐδὲ οἱο͂́ν ἐστι δεῖξαι προῆλθον ἴσωσ, ἀλλ’ ἐκεῖνο σαφὲσὑμῖν ποιήσων, ὅπωσ διάκεισθε πρὸσ ἀλλήλουσ, καὶ νὴ Δία εἰ πιστεύειν ὑμᾶσ ἄξιον τῇ παρούσῃ καταστάσει καὶ κατ’ ἀλήθειαν οἰέσθαι νῦν συμπεπνευκέναι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 31:1)
Ῥωμύλοσ μὲν οὖν τὸν χρόνον τοῦτον ἐτύγχανεν ἅμα τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ τῶν κωμητῶν πεπορευμένοσ εἴσ τι χωρίον Καίνιναν ὀνομαζόμενον ἱερὰ ποιήσων ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ πάτρια·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 19:3)
ὅσα δ’ ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα δὲ ἀπεβλέψατε εἰσ ἀλλήλουσ, ὡσ αὐτὸσ μὲν οὐ ποιήσων, τὸν δὲ πλησίον τὰ δέοντα πράξοντα, οὐδὲν πώποτε ὑμῖν ἐγένετο.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 54 2:3)
Φίλιπποσ μὲν οὖν ταῦτα τοῦ βασιλέωσ ἐπιστείλαντοσ ἔσπευδε ποιήσων ἃ προσέταξεν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 220:2)
ἰδὼν δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα, αὐτίκα μετὰ ταῦτα συμβουλευσάμενοσ τοῖσι παισὶ ἐπορεύετο ἐσ Βάκτρα σύν τε τοῖσι ἑωυτοῦ υἱοῖσι καὶ δή κου τισὶ καὶ ἄλλοισι ὡσ ἀποστήσων νομὸν τὸν Βάκτριον καὶ ποιήσων τὰ μέγιστα κακῶν βασιλέα·
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 113 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION