헬라어 문장 내 검색 Language

πρὸσ ταῦτα ὁ Οὐλπιανόσ πωσ ἡδέωσ γελάσασ ἀλλὰ μὴ βάυζε, εἶπεν, ὦ ἑταῖρε, μηδὲ ἀγριαίνου τὴν κυνικὴν προβαλλόμενοσ λύσσαν τῶν ὑπὸ κύνα οὐσῶν ἡμερῶν, δέον αἰκάλλειν μᾶλλον καὶ προσσαίνειν τοῖσ συνδείπνοισ, μὴ καί τινα Κυνοφόντιν ἑορτὴν ποιησώμεθα ἀντὶ τῆσ παρ’ Ἀργείοισ ἐπιτελουμένησ, χορτασθῆναι εἴρηται, ὦ δαιμόνιε ἀνδρῶν, παρὰ μὲν Κρατίνῳ ἐν Ὀδυσσεῦσιν οὕτωσ ι ἧσθε πανημέριοι χορταζόμενοι γάλα λευκόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 561)
ἐπ’ αὐτῷ, εἰ δοκεῖ, Παρρησιάδῃ ποιησώμεθα τὸ τοιοῦτον, ἐπεὶ χρηστὸσ ὦπται καὶ εὔνουσ ἡμῖν καὶ σέ, ὦ Φιλοσοφία, μάλιστα θαυμάζων, παραλαβόντα μεθ’ ἑαυτοῦ τὸν Ἔλεγχον ἅπασι τοῖσ φάσκουσι φιλοσοφεῖν ἐντυγχάνειν.
(루키아노스, Piscator, (no name) 46:1)
μῶν εἰσ τὴν Ἀκαδημίαν ἢ εἰσ τὴν Στοὰν ἢ ^ ἀπὸ τοῦ Λυκείου ποιησώμεθα τὴν ἀρχήν;
(루키아노스, Piscator, (no name) 52:9)
καὶ ἡμεῖσ οὖν ἐάσαντεσ χαίρειν εἴ τίσ τι ἐρεῖ, κοινῇ ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν μειρακίων ἐπιμέλειαν ποιησώμεθα.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λάχης 138:1)
μὴ τοίνυν ἐξ ἐναντίασ οἱο͂ν εἰσ ἥλιον ἀποβλέποντεσ, νύκτα ἐν μεσημβρίᾳ ἐπαγόμενοι, ποιησώμεθα τὴν ἀπόκρισιν, ὡσ νοῦν ποτε θνητοῖσ ὄμμασιν ὀψόμενοί τε καὶ γνωσόμενοι ἱκανῶσ·
(플라톤, Laws, book 10 79:7)
περὶ ἑνὸσ δὴ ποιησώμεθα λόγουσ, οἳ καὶ ἐπὶ πάντα ἡμῖν ἄστρα ἁρμόττοντεσ φανοῦνται.
(플라톤, Laws, book 10 85:4)
διὰ μακροτέρων δ’, εἰ βούλει, τὴν σκέψιν αὐτοῦ τοῦ γένουσ ποιησώμεθα.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 106:8)
ἢ ταυτὶ μὲν εἰσ τὴν τῶν ἑώλων καὶ ψυχρῶν ἀγορὰν βούλει παρῶμεν, ἐν δὲ τοῖσ ὡσ ἔνι μάλιστα πραγματικοῖσ καὶ μετὰ σπουδῆσ λεγομένοισ ποιησώμεθα τοῦ λόγου τὸν ἐξετασμόν;
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 3 4:3)
"οὐκοῦν μηδ’ ἡμεῖσ τὴν Νεάνθουσ ἐν ἐνίοισ εὐχέρειαν ἀποδράσεωσ ποιησώμεθα πρόφασιν ἐγγυμνάσασθαι γάρ, εἰ μηδὲν ἄλλο χρήσιμον, ὁ λόγοσ παρέξει.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί τῆσ Αἰαντίδοσ φυλῆσ Ἀθήνησιν οὐδέποτε τὸν χορὸν ἔκρινον ὕστατον. 7:7)
τοῦτο δ’ ἔσται δῆλον, ὅταν ἐκ παραθέσεωσ τὸν ὑπὲρ ἐκείνων ποιησώμεθα λόγον.
(폴리비오스, Histories, book 38, chapter 8 15:1)
δεινὸν γάρ τἂν εἰή, ὦ Κῦρε, εἰ ἐν θήρᾳ μὲν πολλάκισ ἄσιτοι καρτεροῦμεν, ὅπωσ θηρίον τι ὑποχείριον ποιησώμεθα καὶ μάλα μικροῦ ἴσωσ ἄξιον·
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Δ, chapter 2 52:2)
ἐὰν οὖν ᾗ ἑκατέροισ μάλιστα συνοίσει, ταύτῃ καὶ τὰσ συνθήκασ ποιησώμεθα, οὕτω κατά γε τὸ εἰκὸσ μάλιστα συμμένοιμεν ἄν.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ζ, chapter 1 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION