헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔμφασιν δέ σοι καὶ ἐρωτήσεισ ποιήσουσιν, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ ὀνόματοσ, εἰ δέ τισ ἔροιτό σε, ὦ Βοιωτέ, πόθεν νῦν Ἀκαμαντίδοσ φυλῆσ γέγονασ καὶ τὸν δῆμον Θορίκιοσ καὶ υἱὸσ Μαντιθέου, οὐδὲν ἄλλο ἂν ἔχοισ εἰπεῖν πλὴν ὅτι κἀμὲ ζῶν ἐποιήσατο Μαντίθεοσ;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἐμφάσεωσ. 6:1)
πόσῳ τοίνυν βέλτιον τὸν μὲν πόλεμον δέξασθαι, βεβαίουσ καὶ φανεροὺσ ἔχοντασ τοὺσ συμμάχουσ, τὰ δ’ ὑμέτερ’ αὐτῶν εὖ τιθεμένουσ δοκεῖν τῆσ ἑτέρων σωτηρίασ φροντίζειν, ἢ τούτουσ μὲν ἡλίκουσ εἶπον ἐᾶσαι γενέσθαι, τὸ δὲ τούτοισ χαρίσασθαι φυγεῖν, εἶθ’ ἑτέρουσ οἵτινεσ ὑμῖν τοῦτο ποιήσουσιν ὕστερον ζητεῖν, ἐὰν ἄρα τισ φανῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:12)
ἀλλ’ οὐ ποιήσουσιν οὐδέποτ’, οἶμαι, ταῦτα Λακεδαιμόνιοι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 8:7)
κράτιστον μὲν γὰρ πάντασ ἀνθρώπουσ φαίνεσθαι συνομολογοῦντασ τοῖσ ῥηθησομένοισ, εἰ δὲ μή, τρόπον γέ τινα πάντασ, ὅπερ μεταβιβαζόμενοι ποιήσουσιν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 67:2)
διὸ καὶ ἐπιζητεῖται πότερον ἐν εὐτυχίαισ μᾶλλον δεῖ φίλων ἢ ἐν ἀτυχίαισ, ὡσ καὶ τοῦ ἀτυχοῦντοσ δεομένου τῶν εὐεργετησόντων καὶ τῶν εὐτυχούντων οὓσ εὖ ποιήσουσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 106:2)
οἵ τε γὰρ ἀτυχοῦντεσ δέονται ἐπικουρίασ, οἵ τ’ εὐτυχοῦντεσ συμβίων καὶ οὓσ εὖ ποιήσουσιν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 133:3)
αἱ μὲν γὰρ ἐπιμέλειαι διῃρημέναι τὰ ἐγκλήματα πρὸσ ἀλλήλουσ οὐ ποιήσουσιν, μᾶλλον δ’ ἐπιδώσουσιν ὡσ πρὸσ ἴδιον ἑκάστου προσεδρεύοντοσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 61:3)
διαφοραί λέγω δ’ οἱο͂ν στόματόσ τινα πλείω γένη καὶ κοιλίασ καὶ τῶν αἰσθητηρίων, ἔτι δὲ καὶ τῶν κινητικῶν μορίων, ὁ τῆσ συζεύξεωσ τῆσ τούτων ἀριθμὸσ ἐξ ἀνάγκησ ποιήσει πλείω γένη ζῴων οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε ταὐτὸν ζῷον ἔχειν πλείουσ στόματοσ διαφοράσ, ὁμοίωσ δὲ οὐδ’ ὤτων, ὥσθ’ ὅταν ληφθῶσι τούτων πάντεσ οἱ ἐνδεχόμενοι συνδυασμοί, ποιήσουσιν εἴδη ζῴου, καὶ τοσαῦτ’ εἴδη τοῦ ζῴου ὅσαι περ αἱ συζεύξεισ τῶν ἀναγκαίων μορίων εἰσίν ‐ τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ τῶν εἰρημένων πολιτειῶν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 52:1)
εἰ δ’ ὅτι κατέδειξεν ἡμῖν τὸν οἶνον, διὰ τοῦτο ποιοῦσιν αὐτὸν οὕτωσ διακείμενον, δῆλον ὅτι καὶ τὴν Δήμητρα θερίζουσαν ἢ ἐσθίουσαν ποιήσουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 333)
οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖσ ἰδίαισ οἰκίαισ ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ οὕτω διακείμενον οὐδ’ οὕτωσ ἀγνώμον’ οὐδ’ ἄτοπον τῶν ὄντων οὐδένα, ὥστε, εἰ μὴ ποιήσουσιν ἅπαντεσ ὅσ’ ἂν αὐτόσ, οὐ φάσκοντα ποιήσειν οὐδὲν οὐδ’ αὐτόν·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 47:2)
αὐτὸ γὰρ τοῦτο πρῶτον, ὃ νῦν οὗτοι ποιήσουσιν, ἐὰν ταῦτα λέγωσιν, οὐκ ἔξεστι ποιεῖν παρὰ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, τὰ τῶν Ἀθηναίων ἐπαινεῖν νόμιμα οὐδὲ τὰ τῶν δείνων, πολλοῦ γε καὶ δεῖ, ἀλλ’ ἃ τῇ παρ’ ἐκείνοισ πολιτείᾳ συμφέρει, ταῦτ’ ἐπαινεῖν ἀνάγκη καὶ ποιεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 142:1)
ἐγὼ δὲ τὸ μέν τινασ, οἷσ ὁ δῆμοσ ἔδωκεν, ἀτελεῖσ εἶναι τούτων δίκαιον ἡγοῦμαι, ὃ δὲ νῦν οὗτοι ποιήσουσιν, ἐὰν ἄρα ταῦτα λέγωσι, τοῦτ’ εἶναι δεινὸν νομίζω.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 166:4)
τούτοισ δ’ οὐ δέδωκεν, οὐδ’ ἕξουσιν οὗτοι δεικνύναι, λόγῳ δ’ ἂν ἀναισχυντῶσιν, οὐχὶ καλῶσ ποιήσουσιν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 177:3)
κἂν μέν τι ᾖ πρὸσ τῶν ἐχθρῶν κατὰ τῆσ πόλεωσ ἐν τοῖσ ὁρ́κοισ, τοῦτο μὲν ἰσχυρὸν ἀεὶ ποιήσουσιν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 23:4)
ἀλλὰ καὶ τούτουσ μαλακοὺσ ἐποίησε τὸ τὸν Φίλιππον ὑπάρχειν αὐτοῖσ πεισθῆναι, καὶ τὸ ταῦτ’ εἰ μὴ ποιήσουσιν ὑμᾶσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἥξειν, οὓσ βοηθήσειν αὑτοῖσ ἤλπιζον ἐκεῖνοι.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 72:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION