- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ γὰρ ἡνίκα μὲν δι ἀπεχθείας ἀλλήλοις ἦμεν, κατείχετε ὑμᾶς αὐτοὺς, ὅτε δ ἔργῳ πάντα ὑφ ἡμῶν λέλυται καὶ συστρατεύεσθαι βουλόμενοι πάρεσμεν, τηνικαῦτα ὀργιεῖσθε, σκοπεῖσθε μὴ θάτερον οὗ βούλεσθε ποιήσητε.?
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸς α# 8:7)
μὴ τοίνυν δυοῖν παραδόξοιν ὃ μέν ἐστι καθ ὑμῶν ἰσχυρὸν ποιήσητε, ὃ δ εἰς σωτηρίαν ὑπάρχει διαφθείρητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸς α# 9:3)
μὴ τοίνυν ὑμεῖς αὐτὸ παντὸς τοῦ χρόνου ποιήσητε, μηδ εἰς πλέον ἐκτείνητε τὸν σεισμὸν ἢ ἐν ὅσῳ τότε ἐπαύσατο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 13:2)
ἂν οὕτω ποιήσητε καὶ τοῦτ ἐθελήσηθ ὡς ἀληθῶς, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ μένειν ἐπὶ τοῦ τόπου Φίλιππον ἀναγκάσετε, ἢ πολεμήσετ ἐξ ἴσου:
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 26:1)
κἂν οὕτω ποιήσητε καὶ ταῦτ ἐθελήσηθ ὡς ἀληθῶς, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ μένειν ἐπὶ τῆς αὑτοῦ Φίλιππον ἀναγκάσετε, οὗ μεῖζον οὐδὲν ἂν γένοιτ ἀγαθόν, ἢ πολεμήσετ ἐξ ἴσου.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 54:2)
μήθ ὑμεῖς ποιήσητε μηδὲν ἀνάξιον ὑμῶν αὐτῶν, μήτε, εἴ τις φαῦλός ἐστι τῶν εὑρημένων τὴν δωρειάν, ἐχέτω, ἀλλ ἰδίᾳ κατὰ τόνδε κριθήτω τὸν νόμον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆς Ἀτελείας πρὸς Λεπτίνην 135:1)
μὴ τοίνυν μηδὲ δημοσίᾳ τοῦτο ποιήσητε, ἀλλὰ κελεύετε τούτους τοὺς ἐροῦντας ὑπὲρ τοῦ νόμου, εἴ τινα τῶν εὑρημένων τὴν δωρειὰν ἀνάξιον εἶναί φασιν ἢ μὴ πεποιηκότ ἐφ οἷς εὑρ´ετ ἔχειν, ἢ ἄλλ ὁτιοῦν ἐγκαλοῦσίν τινι, γράφεσθαι κατὰ τὸν νόμον ὃν παρεισφέρομεν νῦν ἡμεῖς, ἢ θέντων ἡμῶν, ὥσπερ ἐγγυώμεθα καὶ φαμὲν θήσειν, ἢ θέντας αὐτούς, ὅταν πρῶτον γένωνται νομοθέται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆς Ἀτελείας πρὸς Λεπτίνην 182:3)
οὕτως ὄναισθε τούτων, μὴ περιίδητέ με, μηδὲ ποιήσητε τὴν μητέρα καὶ τῶν ἐπιλοίπων ἐλπίδων εἰς τὸν βίον στερηθεῖσαν ἀνάξιον αὑτῆς τι παθεῖν:
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 32:5)
ὧν ἐνθυμουμένους χρὴ ποιήσασθαί τιν ἡμῶν πρόνοιαν, εἰδότας ὅτι ἐγὼ μὲν τἀμαυτοῦ δι ὑμῶν κομισάμενος εἰκότως λῃτουργεῖν ἐθελήσω, χάριτας ὀφείλων ὅτι μοι δικαίως ἀπέδοτε τὴν οὐσίαν, οὗτος δ, ἐὰν αὐτὸν ποιήσητε τῶν ἐμῶν κύριον, οὐδὲν ποιήσει τοιοῦτον.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 36:1)
ἐγὼ δὲ τοῦ μὲν πατρὸς ὀρφανὸς κατελείφθην, τὴν δὲ μητέρ ἱκετεύω ὑμᾶς καὶ ἀντιβολῶ διὰ τοῦτον τὸν ἀγῶν ἀπόδοτέ μοι θάψαι εἰς τὰ πατρῷα μνήματα καὶ μή με κωλύσητε, μηδ ἄπολιν ποιήσητε, μηδὲ τῶν οἰκείων ἀποστερήσητε τοσούτων ὄντων τὸ πλῆθος, καὶ ὅλως ἀπολέσητε.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσις πρὸς Εὐβουλίδην 95:2)
χρὴ δ, ὦ Ἀθηναῖοι, ὥσπερ οἱ πρῶτοι νομοθέται περὶ τῶν ἐν τῷ δήμῳ λεγόντων τοῖς προγόνοις ὑμῶν ἐνομοθέτησαν, οὕτω καὶ ὑμᾶς ζητεῖν ἀκούειν, ἵνα βελτίους τοὺς προσιόντας ὑμῖν ποιήσητε.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 20:1)
ἐὰν γὰρ ταῦτα ποιήσητε, δυεῖν ὧν βούλεσθε ὑπάρξει θάτερον ὑμῖν:
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 8 4:4)
ὥσθ, ὅταν κλείσητε τὰς θύρας καὶ σκότος ἔνδον ποιήσητε, μέμνησθε μηδέποτε λέγειν ὅτι μόνοι ἐστέ:
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι πάντας ἐφορᾷ τὸ θεῖον. 13:2)
οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι τοὺς παῖδας παραστησάμενοι ἐξαιτοῦνται ὑμᾶς, ἡμεῖς δὲ τὸν πατέρα τουτονὶ καὶ ἡμᾶς ἐξαιτούμεθα, μὴ ἡμᾶς ἀντὶ μὲν ἐπιτίμων ἀτίμους ποιήσητε, ἀντὶ δὲ πολιτῶν ἀπόλιδας:
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ Πολυστράτου 42:2)
ἐὰν δ ἐμὲ πένητα ποιήσητε, καὶ ὑμᾶς αὐτοὺς ἀδικήσετε:
(리시아스, Speeches, Ἀπολογία δωροδοκίας ἀπαράσημος? 19:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION