헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

λέγοντοσ δέ, ὦ ἄνδρεσ, Χαρμίδου ταῦτα, ἀντιβολούντων δὲ τῶν ἄλλων καὶ ἱκετεύοντοσ ἑνὸσ ἑκάστου, ἐνεθυμήθην πρὸσ ἐμαυτόν, "ὢ πάντων ἐγὼ δεινοτάτῃ συμφορᾷ περιπεσών, πότερα περιίδω τοὺσ ἐμαυτοῦ συγγενεῖσ ἀπολλυμένουσ ἀδίκωσ, καὶ αὐτούσ τε ἀποθανόντασ καὶ τὰ χρήματα αὐτῶν δημευθέντα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀναγραφέντασ ἐν στήλαισ ὡσ ὄντασ ἀλιτηρίουσ τῶν θεῶν τοὺσ οὐδενὸσ αἰτίουσ τῶν γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίουσ Ἀθηναίων μέλλοντασ ἀδίκωσ ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ πόλιν ἐν κακοῖσ οὖσαν τοῖσ μεγίστοισ καὶ ὑποψίαν εἰσ ἀλλήλουσ ἔχοντασ, ἢ εἴπω Ἀθηναίοισ ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ τοῦ ποιήσαντοσ;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 91:1)
ὁ δὲ Καῖσαρ ἔφη μέν οἱ φθονῆσαι Κάτωνα καλῆσ ἐπιδείξεωσ, Κικέρωνοσ δὲ ποιήσαντοσ ἐγκώμιον ἐσ αὐτὸν ἐπιγράψαντοσ Κάτων, ἀντέγραψε κατηγορίαν ὁ Καῖσαρ καὶ ἐπέγραψεν Ἀντικάτων.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 14 5:9)
ἀλλ’ οὐ κατηγορεῖσ διὰ ταῦτα τοῦ παντὸσ οὐδὲ τοῦ ποιήσαντοσ, οὐδὲ νομίζεισ ἄλλον τινὰ δή που βελτίω γενέσθαι ποτ’ ἂν αὖθισ δημιουργὸν τῶν ὅλων, ἀλλὰ δίδωσ τῇ φύσει ταῦτα ἐφειλκύσθαι καὶ οὐ πολυπραγμονεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 29:9)
ἡ γὰρ ἐνέργεια αἱρετώτερον, τὸν αὐτὸν δὲ λόγον ἔχει τὸ ἔργον καὶ ἡ ἐνέργεια, ὁ δ’ εὖ παθὼν ὥσπερ ἔργον τοῦ εὖ ποιήσαντοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 154:2)
πατρὸσ δὲ καὶ υἱοῦ ἡ αὐτὴ ἥπερ θεοῦ πρὸσ ἄνθρωπον καὶ τοῦ εὖ ποιήσαντοσ πρὸσ τὸν παθόντα καὶ ὅλωσ τοῦ φύσει ἄρχοντοσ πρὸσ τὸν φύσει ἀρχόμενον·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 177:2)
δοκοῦσι δὲ καὶ μνημονεύειν οὗ ἂν ποιήσωσιν εὖ, ὧν δ’ ἂν πάθωσιν οὔ ἐλάττων γὰρ ὁ παθὼν εὖ τοῦ ποιήσαντοσ, βούλεται δ’ ὑπερέχειν, καὶ τὰ μὲν ἡδέωσ ἀκούειν, τὰ δ’ ἀηδῶσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 84:4)
οἰκίαν οὐ μόνον ἐστὶ γνῶναι τοῦ ποιήσαντοσ, ἀλλὰ καὶ βέλτιον ὁ χρώμενοσ αὐτῇ κρινεῖ χρῆται δ’ ὁ οἰκονόμοσ, καὶ πηδάλιον κυβερνήτησ τέκτονοσ, καὶ θοίνην ὁ δαιτυμὼν ἀλλ’ οὐχ ὁ μάγειροσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 170:1)
διὰ γὰρ τὸ φανερὸν ὁμολογοῖεν ἄν, ὥσπερ καὶ φαῦλοι οὓσ οἱ φίλοι ψέγουσι καὶ ἀγαθοὶ οὓσ οἱ ἐχθροὶ μὴ ψέγουσιν διὸ λελοιδορῆσθαι ὑπέλαβον Κορίνθιοι ὑπὸ Σιμωνίδου ποιήσαντοσ κορινθίοισ δ’ οὐ μέμφεται τὸ Ἴλιον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 6 24:5)
καὶ τὴν μηχανήν, ᾗ τὸ τεῖχοσ κατεσείσθη, ἀνέθηκεν ἐσ τὸν νεὼν καὶ τὴν ναῦν τὴν Τυρίαν τὴν ἱερὰν τοῦ Ἡρακλέουσ, ἥντινα ἐν τῷ ἐπίπλῳ ἔλαβε, καὶ ταύτην τῷ Ἡρακλεῖ ἀνέθηκεν καὶ ἐπίγραμμα ἐπ̓ αὐτῇ, ἢ αὐτὸσ ποιήσασ ἢ ὅτου δὴ ἄλλου ποιήσαντοσ, οὐκ ἄξιον μνήμησ τὸ ἐπίγραμμα·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 24 6:3)
ὅτι Κηφισόδωροσ ὁ Ἰσοκράτουσ μαθητὴσ ἐν τοῖσ κατὰ Ἀριστοτέλουσ τέσσαρα δ’ ἐστὶ ταῦτα βιβλία ἐπιτιμᾷ τῷ φιλοσόφῳ ὡσ οὐ ποιήσαντι λόγου ἄξιον τὸ παροιμίασ ἀθροῖσαι, Ἀντιφάνουσ ὅλον ποιήσαντοσ δρᾶμα τὸ ἐπιγραφόμενον Παροιμίαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5271)
Θεόλυτοσ δ’ ἐν δευτέρῳ ̔̀ Ὥρων ἐπὶ λέβητόσ φησιν αὐτὸν διαπλεῦσαι, τοῦτο πρώτου εἰπόντοσ τοῦ τὴν Τιτανομαχίαν ποιήσαντοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 39 1:3)
διόπερ οἱ λοιποὶ τὰσ ἀντιστρόφουσ ἀπὸ τούτου παρεδέχοντο πάντεσ, ὡσ ἐοίκεν, εἰσ τὰσ τραγῳδίασ, καὶ μετὰ τὸν χορὸν εἰσάγει πάλιν ἐκ τῶν φωνηέντων ῥῆσιν οὕτωσ ἣν δεῖ κατὰ τὰσ παραγραφὰσ ὁμοίωσ τοῖσ πρόσθεν λέγοντα διαιρεῖν, ἵν’ ἡ τοῦ ποιήσαντοσ ὑπόκρισισ σῴζηται κατὰ τὴν δύναμιν ἄλφα μόνον, ὦ γυναῖκεσ, εἶ τε δεύτερον λέγειν μόνον χρή.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 2:4)
ὅταν μὲν οὖν εὖ πάσχειν δέῃ, τὸν βουλόμενον εὖ ποιεῖν ἡμᾶσ ἐάσομεν, ἐπειδὰν δὲ πάθωμεν, τότε τὴν ἀξίαν τοῦ ποιήσαντοσ σκεψόμεθα;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 76:6)
ἀλλ’ ἐκεῖσ’ ἐπάνειμι, ὅτι τὸν ἐν Ἀμφίσσῃ πόλεμον τούτου μὲν ποιήσαντοσ, συμπεραναμένων δὲ τῶν ἄλλων τῶν συνεργῶν αὐτῷ τὴν πρὸσ Θηβαίουσ ἔχθραν, συνέβη τὸν Φίλιππον ἐλθεῖν ἐφ’ ἡμᾶσ, οὗπερ εἵνεκα τὰσ πόλεισ οὗτοι συνέκρουον, καὶ εἰ μὴ προεξανέστημεν μικρόν, οὐδ’ ἀναλαβεῖν ἂν ἠδυνήθημεν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 243:1)
ἐπειδὴ γὰρ ἐκκλησία μὲν οὐκέτ’ ἦν ὑπόλοιποσ οὐδεμία διὰ τὸ προκατακεχρῆσθαι, οὗτοι δ’ οὐκ ἀπῇσαν, ἀλλ’ αὐτοῦ διέτριβον, γράφω ψήφισμα βουλεύων, τὴν βουλὴν ποιήσαντοσ τοῦ δήμου κυρίαν, ἀπιέναι τοὺσ πρέσβεισ τὴν ταχίστην, τὸν δὲ στρατηγὸν Πρόξενον κομίζειν αὐτοὺσ ἐπὶ τοὺσ τόπουσ ἐν οἷσ ἂν ὄντα Φίλιππον πυνθάνηται, γράψασ ὥσπερ νῦν λέγω, τοῖσ ῥήμασιν οὕτωσ ἄντικρυσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 199:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION