헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

διὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα κατεχούσησ ἀφορίασ διὰ Πέλοπα, ὅτι Στυμφάλῳ τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀρκάδων πολεμῶν καὶ τὴν Ἀρκαδίαν ἑλεῖν μὴ δυνάμενοσ, προσποιησάμενοσ φιλίαν ἔκτεινεν αὐτὸν καὶ διέσπειρε μελίσασ, χρησμοὶ θεῶν ἔλεγον ἀπαλλαγήσεσθαι τῶν ἐνεστώτων κακῶν τὴν Ἑλλάδα, ἐὰν Αἰακὸσ ὑπὲρ αὐτῆσ εὐχὰσ ποιήσηται ποιησαμένου δὲ εὐχὰσ Αἰακοῦ τῆσ ἀκαρπίασ ἡ Ἑλλὰσ ἀπαλλάττεται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 6:17)
καὶ ποιησαμένου εὐχὰσ Ἡρακλέουσ ἵνα αὐτῷ παῖσ ἄρρην γένηται, φανέντοσ δὲ μετὰ τὰσ εὐχὰσ αἰετοῦ, τὸν γεννηθέντα ἐκάλεσεν Αἰάντα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 7:4)
Ἐπίνικοσ γοῦν, Μνησιπτολέμου ἀνάγνωσιν ποιησαμένου τῶν ἱστοριῶν ἐν αἷσ ἐγέγραπτο ὡσ Σέλευκοσ ἐπηλφίτωσε, γράψασ δρᾶμα Μνησιπτόλεμον καὶ κωμῳδῶν αὐτὸν καὶ περὶ τῆσ πόσεωσ ταῖσ ἐκείνου χρώμενοσ φωναῖσ ἐποίησε λέγοντα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 39 2:2)
κήρυγμα γὰρ ποιησαμένου Παιρισάδου ἐν Βοσπόρῳ, ἐάν τισ βούληται Ἀθήναζε εἰσ τὸ Ἀττικὸν ἐμπόριον σιτηγεῖν, ἀτελῆ τὸν σῖτον ἐξάγειν, ἐπιδημῶν ἐν τῷ Βοσπόρῳ ὁ Λάμπισ ἔλαβε τὴν ἐξαγωγὴν τοῦ σίτου καὶ τὴν ἀτέλειαν ἐπὶ τῷ τῆσ πόλεωσ ὀνόματι, γεμίσασ δὲ ναῦν μεγάλην σίτου ἐκόμισεν εἰσ Ἄκανθον κἀκεῖ διέθετο <ὁ> προσκοινωνήσασ τούτῳ ἀπὸ τῶν ὑμετέρων χρημάτων.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Φορμίωνα ὑπὲρ Δανείου 52:3)
ἱκανὸν γὰρ χρόνον δύ’ οὐσίασ καρπούμενοσ διατελεῖσ, τὴν μὲν τοῦ φύσει πατρὸσ Καλλίππου, τὴν δὲ τοῦ ποιησαμένου σε, Φιλοστράτου τοῦ ῥήτοροσ, καὶ οὐδὲν πώποτε τουτοισὶ πεποίηκασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 26:5)
ὅσοι μὴ ἐπεποίηντο φησίν ὅτε Σόλων εἰσῄει εἰσ τὴν ἀρχήν, ἐξεῖναι αὐτοῖσ διαθέσθαι ὅπωσ ἂν ἐθέλωσιν, ὡσ τοῖσ γε ποιηθεῖσιν οὐκ ἐξὸν διαθέσθαι, ἀλλὰ ζῶντασ ἐγκαταλιπόντασ υἱὸν γνήσιον ἐπανιέναι, ἢ τελευτήσαντασ ἀποδιδόναι τὴν κληρονομίαν τοῖσ ἐξ ἀρχῆσ οἰκείοισ οὖσι τοῦ ποιησαμένου.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 81:1)
τοῦ δ’ Ὀρφέωσ, καθάπερ καὶ πρότερον, εὐχὰσ ποιησαμένου τοῖσ Σαμόθρᾳξι, λῆξαι μὲν τοὺσ ἀνέμουσ, φανῆναι δὲ πλησίον τῆσ νεὼσ τὸν προσαγορευόμενον θαλάττιον Γλαῦκον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 48 6:1)
Ἁρπάλου γὰρ τὸν ἐκ τῆσ Ἀσίασ δρασμὸν ποιησαμένου καὶ καταπλεύσαντοσ εἰσ Κρήτην μετὰ τῶν μισθοφόρων, καθάπερ ἐν τῇ πρὸ ταύτησ βύβλῳ δεδηλώκαμεν, Θίβρων, εἷσ τῶν φίλων νομιζόμενοσ, δολοφονήσασ τὸν Ἅρπαλον κύριοσ ἐγένετο τῶν τε χρημάτων καὶ τῶν στρατιωτῶν, ὄντων ἑπτακισχιλίων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 19 2:1)
καταπλεύσαντοσ δ’ αὐτοῦ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ εἰσ τὸν Πειραιᾶ καὶ πανταχόθεν προσβαλόντοσ ἐξ ἐφόδου καὶ κήρυγμα ποιησαμένου Διονύσιοσ ὁ καθεσταμένοσ ἐπὶ τῆσ Μουνυχίασ φρούραρχοσ καὶ Δημήτριοσ ὁ Φαληρεὺσ ἐπιμελητὴσ τῆσ πόλεωσ γεγενημένοσ ὑπὸ Κασάνδρου, πολλοὺσ ἔχοντεσ στρατιώτασ, ἀπὸ τῶν τειχῶν ἠμύνοντο.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 45 2:1)
μεγάλων γὰρ ὄμβρων καταρραγέντων, καὶ τοῦ ποταμοῦ βίαιον τὴν καταφορὰν τοῦ ῥεύματοσ ποιησαμένου, τὰ σκάφη κατά τινασ τραχεῖσ τόπουσ προσπεσόντα τῇ γῇ διεφθάρη.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 72 5:2)
τούτου δὲ τὴν ἐπίθεσιν κατὰ τὴν ἀκρόπολιν ποιησαμένου παραβόλωσ, οἱ κατέχοντεσ τὴν πόλιν Μεσσήνιοι καὶ Διονυσίου μισθοφόροι συστραφέντεσ ἀπήντησαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 87 3:1)
Νώχου δὲ ταύτασ ποιησαμένου τὰσ ἱκετείασ ὁ θεὸσ ἐπὶ δικαιοσύνῃ τὸν ἄνδρα ἀγαπῶν ἐπένευεν αὐτῷ τὰσ εὐχὰσ εἰσ τέλοσ ἄξειν, οὔτε τοὺσ διεφθαρμένουσ λέγων αὐτὸσ ἀπολέσαι, κακίᾳ δὲ τῇ οἰκείᾳ ταύτην αὐτοὺσ ὑποσχεῖν τὴν δίκην, οὔτ’ ἄν, εἰ γενομένουσ ἀνθρώπουσ ἀφανίσαι διεγνώκει, παραγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὸν βίον, σῶφρον γὰρ εἶναι τὴν ἀρχὴν αὐτοῖσ μηδὲ χαρίσασθαι τὸ ζῆν ἢ δόντα τοῦτο διαφθείρειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 122:1)
Δοῦλοσ δέ τισ ἐπὶ τῶν σιτοποιῶν τεταγμένοσ τοῦ βασιλέωσ συνδεδεμένοσ τῷ οἰνοχόῳ τοιαύτην ποιησαμένου τοῦ Ιὠσήπου περὶ τῆσ ὄψεωσ ἐκείνῳ τὴν ἀπόφασιν εὐέλπισ ὤν, καὶ γὰρ καὐτὸσ ὄναρ ἦν τεθεαμένοσ, ἠξίωσε τὸν Ιὤσηπον φράσαι, τί κἀκείνῳ δηλοῦν βούλεται τὰ διὰ τῆσ παρελθούσησ νυκτὸσ ὀφθέντα.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 93:1)
προσδεξαμένου δὲ τὸν λόγον ἐπὶ τῷ παραδοῦναι τὴν πόλιν καὶ ποιησαμένου πίστεισ ἐνόρκουσ ἦ μὴν ἄξεσθαι γυναῖκα καὶ κρατήσαντα τῆσ πόλεωσ μὴ παραβήσεσθαι τὰσ συνθήκασ, φθάνει τὸ ἔργον τοὺσ λόγουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 312:1)
ὁ δὲ καὶ αὐτὴν μὲν ἔδεισε τὴν ὄψιν παράδοξον γενομένην, κατεπλάγη δ’ ἔτι μᾶλλον φωνὴν τοῦ πυρὸσ ἀφιέντοσ καὶ ὀνομαστὶ καλέσαντοσ αὐτὸν καὶ ποιησαμένου λόγουσ, οἷσ τό τε θάρσοσ αὐτοῦ τολμήσαντοσ παρελθεῖν εἰσ χωρίον, εἰσ ὃ μηδεὶσ ἀνθρώπων πρότερον ἀφῖκτο διὰ τὸ εἶναι θεῖον, ἐσήμαινε καὶ συνεβούλευε τῆσ φλογὸσ [ὡσ] πορρωτάτω χωρεῖν καὶ ἀρκεῖσθαι μὲν οἷσ ἑώρακεν ἀγαθὸν ὄντα καὶ μεγάλων ἀνδρῶν ἔγγονον, πολυπραγμονεῖν δὲ μηδέν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 331:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION