헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ τελευταῖον, ὡσ ἀπαγγέλλουσί τινέσ μοι, εἰσ γέλωτα καὶ λῆρόν τινα προτρεπόμενοσ ὑμᾶσ, ἐπιδείξεσθαί μου φησὶν ὅσα πεποίηκα ἐρωτικὰ εἴσ τινασ ποιήματα, καὶ λοιδοριῶν τινων καὶ πληγῶν ἐκ τοῦ πράγματοσ, αἳ περὶ ἐμὲ γεγένηνται, μαρτυρίασ φησὶ παρέξεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1352)
ἐὰν περιελόντεσ τοῦ ποιητοῦ τὸ μέτρον τὰσ γνώμασ ἐξετάζητε, οἶμαι ὑμῖν δόξειν οὐ ποιήματα Ἡσιόδου εἶναι, ἀλλὰ χρησμὸν εἰσ τὴν Δημοσθένουσ πολιτείαν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 136 1:1)
ὥστ’ εἰ καὶ μηδεπώποτ’ ἐφθέγξατ’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ, τὰ δὲ ποιήματα ᾖδε μόνα, κατά γε σὲ καὶ τὴν σὴν ψῆφον ἐδημηγόρει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 163:12)
ὑπεραγαπῶσι γὰρ οὗτοι τὰ οἰκεῖα ποιήματα, στέργοντεσ ὥσπερ τέκνα.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 77:2)
εἶναι γὰρ οὖν καὶ τῆσ ἄλλησ χώρασ ὅσα πεδία οὐ πρόσω θαλάσσησ τὰ πολλὰ τῶν ποταμῶν παῤ ἑκάστοισ ποιήματα·
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 6 3:5)
Αἴγυπτόν τε Ἡρόδοτόσ τε καὶ Ἑκαταῖοσ οἱ λογοποιοί, ἢ εἰ δή του ἄλλου ἢ Ἑκαταίου ἐστὶ τὰ ἀμφὶ τῇ γῇ τῇ Αἰγυπτίᾳ ποιήματα, δῶρόν τε τοῦ ποταμοῦ ἀμφότεροι ὡσαύτωσ ὀνομάζουσιν καὶ οὐκ ἀμαυροῖσ τεκμηρίοισ ὅτι ταύτῃ ἔχει Ἡροδότῳ ἐπιδέδεικται, ὡσ καὶ τὴν γῆν αὐτὴν τυχὸν τοῦ ποταμοῦ εἶναι ἐπώνυμον.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 6 4:2)
οὕτω καὶ ταύτην τὴν τέχνην ἀκριβοῖ μᾶλλον τῶν τοιαῦτα προηγουμένωσ ἐκδεδωκότων ποιήματα ἢ συγγράμματα, Καίκαλον λέγω τὸν Ἀργεῖον καὶ Νουμήνιον τὸν Ἡρακλεώτην, Παγκράτην τὸν Ἀρκάδα, Ποσειδώνιον τὸν Κορίνθιον καὶ τὸν ὀλίγῳ πρὸ ἡμῶν γενόμενον Ὀππιανὸν τὸν Κίλικα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 22 1:3)
περὶ δὲ τῆσ Σαμίων τρυφῆσ Δοῦρισ ἱστορῶν παρατίθεται Ἀσίου ποιήματα, ὅτι ἐφόρουν χλιδῶνασ περὶ τοῖσ βραχίοσιν καὶ τὴν ἑορτὴν ἄγοντεσ τῶν ̔ Ἡραίων ἐβάδιζον κατεκτενισμένοι τὰσ κόμασ ἐπὶ τὸ μετάφρενον καὶ τοὺσ ὤμουσ, τὸ δὲ νόμιμον τοῦτο μαρτυρεῖσθαι καὶ ὑπὸ παροιμίασ τῆσδε βαδίζειν εἰσ Ἡραῖον ἐμπεπλεγμένον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:82)
ἐν δὲ τῇ πομπῇ τῶν Διονυσίων ἣν ἔπεμψεν ἄρχων γενόμενοσ, ᾖδεν ὁ χορὸσ εἰσ αὐτὸν ποιήματα Καστορίωνοσ τοῦ Σολέωσ, ἐν οἷσ ἡλιόμορφοσ προσηγορεύετο ἐξόχωσ δ’ εὐγενέτασ ἡλιόμορφοσ ζαθέοισ ἄρχων σε τιμαῖσι γεραίρει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 60 3:1)
ὁ δὲ ἰωνικολόγοσ τὰ Σωτάδου καὶ τῶν πρὸ τούτου ἰωνικὰ καλούμενα ποιήματα Ἀλεξάνδρου τε τοῦ Αἰτωλοῦ καὶ Πύρητοσ τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀλέξου καὶ ἄλλων τοιούτων ποιητῶν προφέρεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 13 1:4)
"ὕστερον δὲ ἰάμβοι ὠνομάσθησαν αὐτοί τε καὶ τὰ ποιήματα αὐτῶν, οἱ δὲ ἰθύφαλλοι, φησί, καλούμενοι προσωπεῖον μεθυόντων ἔχουσιν καὶ ἐστεφάνωνται, χειρῖδασ ἀνθινὰσ ἔχοντεσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 162)
πολεμικοὶ δ’ εἰσὶν οἱ Λάκωνεσ, ὧν καὶ οἱ υἱοὶ τὰ ἐμβατήρια μέλη ἀναλαμβάνουσιν ἅπερ καὶ ἐνόπλια καλεῖται, καὶ αὐτοὶ δ’ οἱ Λάκωνεσ ἐν τοῖσ πολέμοισ τὰ Τυρταίου ποιήματα ἀπομνημονεύοντεσ ἔνρυθμον κίνησιν ποιοῦνται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 29 1:1)
Ξενοφάνησ δὲ καὶ Σόλων καὶ Θέογνισ καὶ Φωκυλίδησ, ἔτι δὲ Περίανδροσ ὁ Κορίνθιοσ ἐλεγειοποιὸσ καὶ τῶν λοιπῶν οἱ μὴ προσάγοντεσ πρὸσ τὰ ποιήματα μελῳδίαν ἐκπονοῦσι τοὺσ στίχουσ τοῖσ ἀριθμοῖσ καὶ τῇ τάξει τῶν μέτρων καὶ σκοποῦσιν ὅπωσ αὐτῶν μηθεὶσ μήτε ἀκέφαλοσ ἔσται μήτε λαγαρὸσ μήτε μείουροσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 32 2:2)
σκώπτει δ’ αὐτὸν εἰσ τὰ ποιήματα καὶ ἐν Βουκόλοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:58)
"τὴν μὲν ἡμίναν οἱ τὰ εἰσ Ἐπίχαρμον ἀναφερόμενα ποιήματα πεποιηκότεσ οἴδασι, κἀν τῷ Χείρωνι ἐπιγραφομένῳ οὕτωσ λέγεται·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 59 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION