헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"ὁ δ’ οὐ ποιεῖ μοι τὰ ὡμολογημένα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1633)
ὅταν δὲ ταῖσ εἰσ τὸν παῖδα πεπραγματευμέναισ μεταφοραῖσ ὀνομάτων αἰσχρὰσ ὑποψίασ παρεμβάλλῃ, καταγέλαστον τὴν πόλιν ποιεῖ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1673)
ποιεῖ δέ μου τὴν δημηγορίαν ὁ μὲν κατήγοροσ διαιρετήν, τὸ ψήφισμα δὲ καὶ τἀληθὲσ μίαν·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 66 1:2)
ὃ δὲ ποιεῖ, καταμάθετε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1192)
οὐ γὰρ ἡ Μακεδονία κακοὺσ ἢ χρηστοὺσ ποιεῖ, ἀλλ’ ἡ φύσισ·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1526)
καὶ γὰρ τοῦτο ἅνθρωποσ ἴδιον καὶ οὐ κοινὸν ποιεῖ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 984)
ὃ δέ με ποιεῖ μάλιστ’ ἀπορεῖν, ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ, ὅτι οὐ πάντεσ ἴσωσ ἐπὶ πᾶσι τοῖσ κατηγορουμένοισ ὁμοίωσ ὀργίζεσθε, ἀλλ’ ἕκαστόσ τι ὑμῶν ἔχει πρὸσ ὃ βούλοιτο ἄν με πρῶτον ἀπολογεῖσθαι·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 14:2)
σὺ δ’ εὔφρονα θυμὸν ἔχουσα δόσ με μετὰ Τρώεσσιν ἀριπρεπέ’ ἔμμεναι ἄνδρα, ποίει δ’ ἐξοπίσω θαλερὸν γόνον, αὐτὰρ ἔμ’ αὐτὸν δηρὸν ἐὺ ζώειν καὶ ὁρᾶν φάοσ ἠελίοιο, ὄλβιον ἐν λαοῖσ, καὶ γήραοσ οὐδὸν ἱκέσθαι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 9:4)
ποιεῖ οὖν οὕτω καὶ γεννᾷ ἐκ τῆσ θυγατρὸσ Αἴγισθον, ὃσ ἀνδρωθεὶσ καὶ μαθών, ὅτι Θυέστου παῖσ ἐστι, κτείνασ Ἀτρέα Θυέστῃ τὴν βασιλείαν ἀποκατέστησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 14:2)
ὡσ οὐδέν ἐστι συνθηκῶν παραβάσεωσ μᾶλλον, ὃ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ ἀπίστουσ ἐσ ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοισ καὶ πολεμίοισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 4:5)
Μιθριδάτησ δ’ ἐσ Ῥώμην ἔπεμπε πρόσ τε τὴν βουλὴν καὶ πρὸσ Σύλλαν, αἰτιώμενοσ ἃ ποιεῖ Μουρήνασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:1)
γνώμην δὲ λέγω τὸν νοῦν καὶ τὰ ἐπινοήματα, ἐν οἷσ εὑρίσκεται τὰ πράγματα, σχήματα δὲ τὸν τύπον τοῦ λόγου, ἐν ᾧ ἐκφερόμενα τὰ νοήματα ἤτοι τοιόνδε ἢ τοιόνδε τὸν λόγον φαίνεσθαι ποιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 2:2)
ἢ ὅταν ἀποστάσεσί τισ χρῆται, ἔστι δὲ ἡ φύσισ τοῦ σχήματοσ τῆσ ἀποστάσεωσ τοιάδε τισ, ὅταν τοῦ συμπλέκειν κατὰ τὸ ἑξῆσ καὶ συναρτᾶν ἀλλήλοισ ἀποστάντεσ εἰσ ἀρχὴν ἰδίαν ἐπανάγωμεν, ὥστε τὸ συνημμένον τῶν ἐννοημάτων χωρισθὲν ἀποστῆναι, ὡσ ἐν τοῖσ Φιλιππικοῖσ ἐν τῷ κατὰ Φιλίππου τὸ μὲν κατασκευαζόμενον, δεινὰ ποιεῖ Φίλιπποσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:1)
τάδε γὰρ ποιεῖ καὶ τάδε, οἱο͂ν Θετταλίαν καταδεδούλωται, αἱ δ’ ἐν Εὐβοίᾳ πόλεισ ἤδη τυραννοῦνται, ἐφ’ Ἑλλήσποντον οἴχεται, πρότερον ἧκεν ἐπ’ Ἀμβρακίαν, Ἦλιν ἔχει τηλικαύτην πόλιν ἐν Πελοποννήσῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:2)
πόλεμον ποιεῖ τοῖσ Ἀμφικτύοσι καὶ περὶ τὴν Πυλαίαν ταραχήν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION