헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἔσθ’ ὅτε ἐσθῆτάσ τε ἐρρήξαντο, καὶ θεράποντασ ἀπέκτειναν, καὶ ἑωυτέοισι χεῖρασ ἐπήνεγκαν· ἥδε καὶ τοῖσ πέλασ οὐκ ἀκίνδυνοσ ἡ ξυμφορή · ἰδέαι δὲ μυρίαι, τοῖσι μέν γε εὐφυέσιτε καὶ εὐμαθέσι ἀστρονομίη ἀδίδακτοσ, φιλοσοφίη αὐτομάτη, ποίησισ δῆθεν ἀπὸ μουσέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.64)
ἦ που νῦν ἅπασα μὲν ποίησισ ἀπήνθηκε, πᾶσα δὲ συγγραφὴ συνέσταλται, πάντα δ’ ὑπολέλοιπε τὸν ἐξηγητὴν καὶ προστάτην οὐκ ἔχοντα, χήρα δ’ ἡ τέχνη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 8:14)
καὶ γάρ τοι πᾶσα μὲν ποίησισ ἡ παρ’ ὑμῶν ἀρίστη καὶ τελεωτάτη, καὶ ὅση σεμνότητοσ καὶ ὅση χαρίτων προέστηκεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 91:9)
ὃσ δ’ ἂν ἄνευ μανίασ Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰσ θύρασ ἀφίκηται, πεισθεὶσ ὡσ ἄρα ἐκ τέχνησ ἱκανὸσ ποιητὴσ ἐσόμενοσ, ἀτελὴσ αὐτόσ τε καὶ ἡ ποίησισ ὑπὸ τῆσ τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντοσ ἠφανίσθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:2)
εἰ δὲ δὴ τὴν μὲν καλλίστην τῶν τεχνῶν προσείρηκε τῷ μανικὴν εἶναι, τὴν δ’ ἁπλῶσ οὐδ’ εἶναι τέχνην, τὴν ποιητικὴν, ἀλλ’ ἐπίπνοιαν ἐκ Μουσῶν, ὃσ δ’ ἂν ἄνευ μανίασ Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰσ θύρασ ἀφίκηται, πεισθεὶσ ὡσ ἄρα ἐκ τέχνησ ἱκανὸσ ποιητὴσ ἐσόμενοσ, ἀτελὴσ αὐτόσ τε καὶ ἡ ποίησισ ὑπὸ τῆσ τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντοσ ἠφανίσθη, πῶσ οὐκ ἐξ ἀμφοῖν δείκνυται τὸ μὴ τὴν τέχνην νικᾶν, ἀλλ’ ἔστιν οὗ καὶ λαμπρότερον καὶ θεοφιλέστερον εἶναι τὸ μὴ δουλεῦον τέχνῃ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:5)
ἕξισ δὲ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον οἱο͂ν ἐνέργειά τισ τοῦ ἔχοντοσ καὶ ἐχομένου, ὥσπερ πρᾶξίσ τισ ἢ κίνησισ ὅταν γὰρ τὸ μὲν ποιῇ τὸ δὲ ποιῆται, ἔστι ποίησισ μεταξύ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 208:1)
εἶτα ἤδη ἡ ἀπὸ τούτου κίνησισ ποίησισ καλεῖται, ἡ ἐπὶ τὸ ὑγιαίνειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 91:4)
τῶν δὴ γενέσεων καὶ κινήσεων ἡ μὲν νόησισ καλεῖται ἡ δὲ ποίησισ, ἡ μὲν ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ καὶ τοῦ εἴδουσ νόησισ ἡ δ’ ἀπὸ τοῦ τελευταίου τῆσ νοήσεωσ ποίησισ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 93:1)
ἕτερον δ’ ἐστὶ ποίησισ καὶ πρᾶξισ πιστεύομεν δὲ περὶ αὐτῶν καὶ τοῖσ ἐξωτερικοῖσ λόγοισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 26:2)
οὔτε γὰρ ἡ πρᾶξισ ποίησισ οὔτε ἡ ποίησισ πρᾶξίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 27:2)
ἐπεὶ δὲ ποίησισ καὶ πρᾶξισ ἕτερον, ἀνάγκη τὴν τέχνην ποιήσεωσ ἀλλ’ οὐ πράξεωσ εἶναι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 29:2)
ἔτι δ’ ἐπεὶ διαφέρει ἡ ποίησισ εἴδει καὶ ἡ πρᾶξισ, καὶ δέονται ἀμφότεραι ὀργάνων, ἀνάγκη καὶ ταῦτα τὴν αὐτὴν ἔχειν διαφοράν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 43:1)
ὁ δὲ βίοσ πρᾶξισ, οὐ ποίησισ, ἐστιν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 43:2)
δηλοῖ δ’ ἡ ποίησισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 121:3)
<δηλοῖ δ’ ἡ ποίησισ,> οἱο͂ν ὁ διθύραμβοσ ὁμολογουμένωσ εἶναι δοκεῖ Φρύγιον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 8 122:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION