헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

συῶν τὰ ἄκρεα, λαγωὸσ ὀπτόσ· βοὸσ δὲ καὶ ὀί̈οσ παχῦνόν τε καὶ κεφαλῆσ πλήσμιον · ἔριφοσ δὲ οὐ πάντη κακόσ· γάλα καὶ τυροὶ κεφαλαλγέεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.59)
"εἰ δ’ ἔστι τισ Ἔρωσ χωρὶσ Ἀφροδίτησ, ὥσπερ μέθη χωρὶσ οἴνου πρὸσ σύκινον πῶμα καὶ κρίθινον, ἄκαρπον αὐτοῦ καὶ ἀτελὲσ τὸ ταρακτικὸν ἐστι καὶ πλήσμιον καὶ ἁψίκορον.
(플루타르코스, Amatorius, section 523)
ἀγνοῶν ὅτι τὴν παρρησίαν τινὲσ ὡσ ὑποστῦφον ἥδυσμα τῇ κολακείᾳ παραμιγνύντεσ ἀφῄρουν τὸ πλήσμιον, τῇ παρὰ τὴν κύλικα θρασύτητι καὶ λαλιᾷ διαμηχανώμενοι τὴν ἐπὶ τῶν πραγμάτων ὕφεσιν καὶ συγκατάθεσιν μὴ πρὸσ χάριν ὁμιλούντων, ἀλλὰ τῷ φρονεῖν ἡττωμένων φαίνεσθαι.
(플루타르코스, Antony, chapter 24 8:1)
καὶ γὰρ ἀποκλεῖσαι τὸν Νέρωνα λέγεται μὴ παρόντοσ τοῦ Ὄθωνοσ, εἴτε τῆσ ἡδονῆσ ἀφαιροῦσα τὸ πλήσμιον, εἴτε, ὥσ φασιν ἔνιοι, βαρυνομένη τὸν Καίσαροσ γάμον, ἐραστῇ δὲ μὴ φεύγουσα χρῆσθαι διὰ τὸ φιλακόλαστον.
(플루타르코스, Galba, chapter 19 5:1)
"ἐπεὶ δὲ πανταχοῦ τὸ πλήσμιον καὶ πολλαχοῦ βλαβερὸν τὸ ἄκρατον, ἡ δὲ μῖξισ, οἷσ ἂν ἐν καιρῷ καὶ μετὰ μέτρου παραγένηται πράγμασιν, ἀφαιρεῖ τἄγαν , ᾧ καὶ βλάπτει τὰ ἡδέα καὶ λυπεῖ τὰ ὠφέλιμα·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 8:11)
ὁ δ’ Ἁγίασ ἔφη τὸ γλυκὺ πανταχοῦ προσίστασθαι καὶ πλήσμιον εἶναι·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Διὰ τί γλεῦκοσ ἣκιστα μεθύσκει. 4:2)
"ὅθεν ἡ ποικίλη τροφὴ βελτίων τῆσ ἁπλῆσ καὶ τὸ μονοειδὲσ ἐχούσησ πλήσμιον, ὅσῳ ῥᾷον ἱστάναι φερομένην τὴν φύσιν ἢ κινεῖν ἀπειποῦσαν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆσ ἁπλῆσ εὐπεπτοτέρα. 12:30)
ἀπὸ φυτῶν καὶ σπερμάτων τρεφομένοισ, ἥδυσμα δ’ ἐνίοισ γίνεται τῷ τὸ πλήσμιον ἀφαιρεῖν τῶν τρεφόντων ·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 5 3:2)
ἰδίαν εἶναι φωνὴν ὥσπερ τινὸσ ζῴου τῆσ φιλίασ, τὸ δ’ ἀπαρρησίαστον ἄφιλον καὶ ἀγεννέσ, οὐδὲ ταύτην ἀμίμητον ἀπολέλοιπεν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ δεινοὶ τῶν ὀψοποιῶν τοῖσ πικροῖσ χυμοῖσ καὶ αὐστηροῖσ ἡδύσμασι χρῶνται, τῶν γλυκέων ἀφαιροῦντεσ τὸ πλήσμιον, οὕτωσ οἱ κόλακεσ;
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 5 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION