헬라어 텍스트

  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트  - 텍스트  - 텍스트 검색  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πλεοναχῶς δὲ λεγομένης τῆς ἀκολασίας, ὅτι μὲν περὶ ἡδονάς τινας καὶ λύπας εἰσί, φανερόν, καὶ ὅτι ἐν τῷ περὶ ταύτας διακεῖσθαί πως καὶ ἀλλήλων διαφέρουσι καὶ τῶν ἄλλων:?
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 56:3)
περὶ φιλίας, τί ἐστι καὶ ποῖόν τι, καὶ τίς ὁ φίλος, καὶ πότερον ἡ φιλία μοναχῶς λέγεται ἢ πλεοναχῶς, καὶ εἰ πλεοναχῶς, πόσα ἐστίν, ἔτι δὲ πῶς χρηστέον τῷ φίλῳ καὶ τί τὸ δίκαιον τὸ φιλικόν, ἐπισκεπτέον οὐθενὸς ἧττον τῶν περὶ τὰ ἤθη καλῶν καὶ αἱρετῶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 3:1)
ἐπεὶ οὖν τὰ ἀγαθὰ πλεοναχῶς τὸ μὲν γὰρ τῷ τοιόνδ εἶναι λέγομεν ἀγαθόν, τὸ δὲ τῷ ὠφέλιμον καὶ χρήσιμον, ἔτι δὲ τὸ ἡδὺ τὸ μὲν ἁπλῶς καὶ ἀγαθὸν ἁπλῶς, τὸ δὲ τινὶ καὶ φαινόμενον ἀγαθόν:
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 35:1)
ἢ πλεοναχῶς λέγεται ἡ εὐτυχία·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 33:1)
εἰ δ οὕτως, οὐκ ἔσονται οὐσίαι οἱ ἀριθμοί, ἀλλὰ δῆλον ὅτι, εἴπερ ἐστί τι ἓν αὐτὸ καὶ τοῦτό ἐστιν ἀρχή, πλεοναχῶς λέγεται τὸ ἕν:
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 222:1)
τοῦτο γὰρ οὐκ ἐνδέχεται πλεοναχῶς ἔχειν, ὥστ οὐδὲ ἄλλως καὶ ἄλλως:
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 60:2)
ἤδη γὰρ πλεοναχῶς ἂν ἔχοι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 60:3)
ὥστε φανερὸν ὅτι ὁσαχῶς τε ἡ ἀρχὴ λέγεται, τοσαυταχῶς καὶ τὸ πέρας, καὶ ἔτι πλεοναχῶς:
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 198:2)
λέγεται δ ἡ οὐσία, εἰ μὴ πλεοναχῶς, ἀλλ ἐν τέτταρσί γε μάλιστα:
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 18:1)
ἢ καὶ ὁ ὁρισμὸς ὥσπερ καὶ τὸ τί ἐστι πλεοναχῶς λέγεται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 44:2)
ὅταν δή τις ζητῇ τὸ αἴτιον, ἐπεὶ πλεοναχῶς τὰ αἴτια λέγεται, πάσας δεῖ λέγειν τὰς ἐνδεχομένας αἰτίας.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 54:1)
πλεοναχῶς δὲ λεγομένου οἱ συγκεφαλαιούμενοι τρόποι εἰσὶ τέτταρες τῶν πρώτων καὶ καθ αὑτὰ λεγομένων ἓν ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκός.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 3:2)
εἰ δὴ τὸ μὴ ὀ`ν λέγεται πλεοναχῶς, καὶ μήτε τὸ κατὰ σύνθεσιν ἢ διαίρεσιν ἐνδέχεται κινεῖσθαι μήτε τὸ κατὰ δύναμιν τὸ τῷ ἁπλῶς ὄντι ἀντικείμενον τὸ γὰρ μὴ λευκὸν ἢ μὴ ἀγαθὸν ὅμως ἐνδέχεται κινεῖσθαι κατὰ συμβεβηκός, εἰή γὰρ ἂν ἄνθρωπος τὸ μὴ λευκόν:
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 179:4)
δῆλον δ ὅτι πλεοναχῶς τοῦ φιλοτοιούτου λεγομένου οὐκ ἐπὶ τὸ αὐτὸ φέρομεν ἀεὶ τὸ φιλότιμον, ἀλλ ἐπαινοῦντες μὲν ἐπὶ τὸ μᾶλλον ἢ οἱ πολλοί, ψέγοντες δ ἐπὶ τὸ μᾶλλον ἢ δεῖ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 101:2)
ἀκολουθεῖ δ ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, ἐὰν θάτερον πλεοναχῶς λέγηται, καὶ θάτερον πλεοναχῶς λέγεσθαι, οἱο῀ν εἰ τὸ δίκαιον, καὶ τὸ ἄδικον.?
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 6:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION