헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ῥητορεύεισ καθ’ ἕκαστον αὐτῶν σπουδῇ καὶ τιμᾷσ τὰ προοίμια, καὶ παραδείγματα διττὰ ὥσπερ οἱ πλάσται προτίθησ, ὁ τῶν λόγων καταφρονῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 64:3)
ἃ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὗτοσ λέγει, ὑπόνοιαι πλασταί εἰσιν καὶ προφάσεισ ἄδικοι καὶ πονηρίαι ἐπὶ τῷ ἀποστερῆσαι ἃ προσήκει αὐτὸν ἀποδοῦναι ἐμοί.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 47:1)
πρὸσ γὰρ τῷ πολλὰ βλασφημεῖν διὰ λόγων κατὰ τῆσ τύχησ ἔτι καὶ πλάσται καὶ γραφεῖσ αὐτὴν λοιδοροῦσιν, οἱ μὲν ὡσ μαινομένην καὶ διαρρίπτουσαν γράφοντεσ, οἱ δὲ ἐπὶ σφαίρασ βεβηκυῖαν, ὡσ οὐκ ἀσφαλῶσ οὐδὲ ἀκινδύνωσ ἐρηρεισμένην, δέον ἡμᾶσ αὐτοὺσ τοιούτουσ πλάττειν καὶ γράφειν τοὺσ ἐμπλήκτωσ καὶ κακῶσ πᾶσι χρωμένουσ καὶ μὰ Δία γε οὐκ ἐπὶ σφαίρασ, ἀλλ̓ ἐπ̓ ἀνοίασ ἑστηκότασ, καὶ μὴ μάτην τῇ τύχῃ μέμφεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 19:2)
ὁ Δημοσθένησ οὖν οὕτωσ ἄθλιοσ ἦν, ὥσθ’ ὅτε γράφοι τοὺσ λόγουσ, μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ ὥσπερ οἱ πλάσται παρατιθέμενοσ, ἐναρμόττειν ἐπειρᾶτο τούτοισ τοῖσ τύποισ τὰ κῶλα στρέφων ἄνω καὶ κάτω τὰ ὀνόματα καὶ παραφυλάττων τὰ μήκη καὶ τοὺσ χρόνουσ καὶ τὰσ πτώσεισ τῶν ὀνομάτων καὶ τὰσ ἐγκλίσεισ τῶν ῥημάτων καὶ πάντα τὰ συμβεβηκότα τοῖσ μορίοισ τοῦ λόγου πολυπραγμονῶν;
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2563)
οὐ γὰρ δὴ πλάσται μὲν καὶ ζωγράφων παῖδεσ, εἰ μὴ πολλὴν ἐμπειρίαν λάβοιεν, χρόνῳ τρίψαντεσ τὰσ ὁράσεισ μακρῷ περὶ τὰσ τῶν ἀρχαίων δημιουργῶν τέχνασ, οὐκ ἂν εὐπετῶσ αὐτὰσ διαγνοῖεν καὶ οὐκ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν βεβαίωσ, ὅτι τουτὶ μέν ἐστι Πολυκλείτου τὸ ἔργον, τουτὶ δὲ Φειδίου, τουτὶ δὲ Ἀλκαμένουσ, καὶ τῶν γραφῶν Πολυγνώτου μὲν αὕτη, Τιμάνθουσ δὲ ἐκείνη, αὕτη δὲ Παρρασίου.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 50 2:2)
οὐ γὰρ δή τοι πλάσται μὲν καὶ γραφεῖσ ἐν ὕλῃ φθαρτῇ χειρῶν εὐστοχίασ ἐνδεικνύμενοι τοσούτουσ εἰσφέρονται πόνουσ, ὥστε καὶ φλέβια καὶ πτίλα καὶ χνοῦσ καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια εἰσ ἄκρον ἐξεργάζεσθαι καὶ κατατήκειν εἰσ ταῦτα τὰσ τέχνασ, πολιτικὸσ δ’ ἄρα δημιουργόσ, πάντασ ὑπεράρασ τοὺσ καθ’ αὑτὸν φύσει τε καὶ πόνῳ, τῶν ἐλαχίστων τινὸσ εἰσ τὸ εὖ λέγειν, εἰ δὴ καὶ ταῦτα ἐλάχιστα, ὠλιγώρησε.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 51 3:2)
καὶ τούτῳ τῷ παραγγέλματι οὐ ῥήτορεσ μόνον ῥήτορασ διακρίνουσιν ἀλλὰ καὶ ζωγράφοι τὰ Ἀπελλοῦ καὶ τῶν ἐκεῖνον μιμησαμένων καὶ πλάσται τὰ Πολυκλείτου καὶ γλυφεῖσ τὰ Φειδίου.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 7 2:6)
πολλῆσ δὲ καὶ ζωγράφοι καὶ πλάσται τῆσ εἰσ τοῦτο παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἀπέλαυσαν ἐξουσίασ, αὐτὸσ ἕκαστόσ τινα μορφὴν ἐπινοῶν, ὁ μὲν ἐκ πηλοῦ πλάττων, ὁ δὲ γράφων, οἱ δὲ μάλιστα δὴ θαυμαζόμενοι τῶν δημιουργῶν τὸν ἐλέφαντα καὶ τὸν χρυσὸν ἔχουσι τῆσ ἀεὶ καινουργίασ τὴν ὑπόθεσιν.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 222:1)
"πλάσται δὲ καὶ τεχνῖται, τοῦ μὲν Φειδίασ, τοῦ δὲ ἡ φύσισ.
(루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 7:2)
ὅστισ δὲ ἦν ἀνθρώπων ὁ γυμνὰσ πρῶτοσ Χάριτασ ἤτοι πλάσασ ἢ γραφῇ μιμησάμενοσ, οὐχ οἱο͂́ν τε ἐγένετο πυθέσθαι με, ἐπεὶ τά γε ἀρχαιότερα ἐχούσασ ἐσθῆτα οἵ τε πλάσται καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐποίουν οἱ ζωγράφοι·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 35 8:1)
οὐ γὰρ μόνον γραμματικοὶ καί σοφισταὶ καί ῥήτορεσ, ἀλλὰ καί πλάσται καί ζωγράφοι καί πώλων καί σκυλάκων ἐπιστάται καί διδάσκαλοι θήρασ Ἕλληνεσ ἦσαν περὶ τοὺσ νεανίσκουσ, ὁ δὲ πατήρ, εἰ μή τι δημόσιον ἐμποδὼν εἰή, παρῆν ἀεὶ μελετῶσι καί γυμναζομένοισ, φιλοτεκνότατοσ Ῥωμαίων γενόμενοσ.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 6 5:1)
ἡ δὲ Ἀπολλωνία πλησίον ἐστί, καὶ πρὸσ αὕτη τὸ Νύμφαιον, ἱερὸσ τόποσ ἐκ χλοερᾶσ νάπησ καὶ λειμώνων ἀναδιδοὺσ πυρὸσ πηγὰσ σποράδασ ἐνδελεχῶσ ῥέοντοσ, ἐνταῦθά φασι κοιμώμενον ἁλῶναι σάτυρον, οἱο͂ν οἱ πλάσται καὶ γραφεῖσ εἰκάζουσιν, ἀχθέντα δὲ ὡσ Σύλλαν ἐρωτᾶσθαι δι’ ἑρμηνέων πολλῶν ὅστισ εἰή·
(플루타르코스, Sulla, chapter 27 1:2)
ποῦ πλάσται;
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 15 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION