헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Προμηθεὺσ δὲ ἐξ ὕδατοσ καὶ γῆσ ἀνθρώπουσ πλάσασ ἔδωκεν αὐτοῖσ καὶ πῦρ, λάθρᾳ Διὸσ ἐν νάρθηκι κρύψασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 7 1:1)
ὁ δὲ Ἀγαμέμνονι μὲν οὐ παρόντι θώρακασ ἐδωρήσατο, ὀμόσασ δὲ πέμψειν πεντήκοντα ναῦσ, μίαν πέμψασ, ἧσ ἦρχενὁ Μυγδαλίωνοσ, καὶ τὰσ λοιπὰσ ἐκ γῆσ πλάσασ μεθῆκεν εἰσ τὸ πέλαγοσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 3 13:2)
πάνυ δὲ καλὸν ἐν τοῖσ ἀφελέσι τῶν λόγων τὸ τὰσ πλάσεισ ποιεῖν καὶ ἐνάργειαν θαυμαστὴν ἔχει, οἱο͂ν σὺ εἰ ἤθελεσ πλάσασ εἰπεῖν, αὐτὸσ δὲ προσῆλθε καὶ εἶπεν ὅτι κατὰ καιρὸν αὐτοῖσ ἐντετυχηκὼσ εἰή, ὁ δὲ Ξενοφῶν, εἰσ καλόν γε ὑμῖν συντετύχηκα·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:1)
διέτριβεν δ’ ὁ Ἀρίστιπποσ τὰ πολλὰ ἐν Αἰγίνῃ τρυφῶν διὸ καὶ ὁ Ξενοφῶν ἐν τοῖσ Ἀπομνημονεύμασί φησιν ὅτι πολλάκισ ἐνουθέτει αὐτὸν ὁ Σωκράτησ καὶ τὴν ἠθοποιίαν πλάσασ τῆσ Ἀρετῆσ καὶ τῆσ Ἡδονῆσ εἰσῆγεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 3:2)
καίτοι τὸν μὲν ἀνδριάντα τοῦτον οὔπω πεντήκοντ’ ἔτη φάσ’ ἀνακεῖσθαι Σαλαμίνιοι, ἀπὸ Σόλωνοσ δ’ ὁμοῦ διακόσι’ ἐστὶν ἔτη καὶ τετταράκοντ’ εἰσ τὸν νυνὶ παρόντα χρόνον, ὥσθ’ ὁ δημιουργὸσ ὁ τοῦτο πλάσασ τὸ σχῆμα οὐ μόνον οὐκ αὐτὸσ ἦν κατ’ ἐκεῖνον, ἀλλ’ οὐδ’ ὁ πάπποσ αὐτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 330:3)
ταύτασ δὲ πλάσασ Ἀντίπατροσ καὶ τὴν Ἀκμὴν διαφθείρασ ἔπεισεν Ἡρώδῃ πέμψαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 899:2)
ἢν γὰρ ἐγὼ αὐτὰ λέγω, δόξω πλάσασ λέγειν καὶ οὐ πείσω, ὡσ οὐ ποιεύντων τῶν βαρβάρων ταῦτα.
(헤로도토스, The Histories, book 8, chapter 80 3:1)
Ὅταν δὲ μὴ ἐν τῷ ὕδατι καθίζῃ, ὠὰ ἑψήσασ ἐν οἴνῳ μέλανι εὐώδει προστιθέναι πρὸσ τὴν ἕδρην, ὑποπετάσασ τι κάτωθεν θερμὸν, ἢ κύστιν ὕδατοσ θερμοῦ πλήσασ, ἢ λίνου σπέρμα πεφωσμένον ἀλέσασ, τρίψασ καὶ μίξασ ἴσον ἄλητον ἐν οἴνῳ μέλανι καὶ εὐώδει καὶ ἐλαίῳ, καταπλάσσειν ὡσ θερμοτάτῳ‧ ἢ κριθὰσ μίξασ, ἢ στυπτηρίην αἰγυπτίην τετριμμένην, καταπλάσσειν τε καὶ πυριῇν‧ ἔπειτα πλάσασ βάλανον μακρὴν, καὶ χλιαίνων πρὸσ πυρὸσ, τοῖσι δακτύλοισι προσπλάσσειν‧ ἔπειτα ἀκροχλίηρον ποιέων, ἐντιθέναι ἐσ τὴν ἕδρην‧ τὰ ἔξωθεν δὲ κηρωτῇ περιαλεῖψαι, καὶ καταπλάσσειν σκορόδοισιν ἑφθοῖσιν ἐν οἴνῳ μέλανι κεκρημένῳ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 7.5)
ὁ δὲ Σακάδα τοῦ Ἀργείου τὸν ἀνδριάντα πλάσασ, οὐ συνεὶσ Πινδάρου τὸ ἐσ αὐτὸν προοίμιον, ἐποίησεν οὐδὲν ἐσ τὸ μῆκοσ τοῦ σώματοσ εἶναι τῶν αὐλῶν μείζονα τὸν αὐλητήν.
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 30 5:3)
ὅστισ δὲ ἦν ἀνθρώπων ὁ γυμνὰσ πρῶτοσ Χάριτασ ἤτοι πλάσασ ἢ γραφῇ μιμησάμενοσ, οὐχ οἱο͂́ν τε ἐγένετο πυθέσθαι με, ἐπεὶ τά γε ἀρχαιότερα ἐχούσασ ἐσθῆτα οἵ τε πλάσται καὶ κατὰ ταὐτὰ ἐποίουν οἱ ζωγράφοι·
(파우사니아스, Description of Greece, Βοιωτικά, chapter 35 8:1)
εἰ γὰρ πάντα τισ σχήματα πλάσασ ἐκ χρυσοῦ μηδὲν μεταπλάττων παύοιτο ἕκαστα εἰσ ἅπαντα, δεικνύντοσ δή τινοσ αὐτῶν ἓν καὶ ἐρομένου τί ποτ’ ἐστί, μακρῷ πρὸσ ἀλήθειαν ἀσφαλέστατον εἰπεῖν ὅτι χρυσόσ, τὸ δὲ τρίγωνον ὅσα τε ἄλλα σχήματα ἐνεγίγνετο, μηδέποτε λέγειν ταῦτα ὡσ ὄντα, ἅ γε μεταξὺ τιθεμένου μεταπίπτει, ἀλλ’ ἐὰν ἄρα καὶ τὸ τοιοῦτον μετ’ ἀσφαλείασ ἐθέλῃ δέχεσθαί τινοσ, ἀγαπᾶν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 207:3)
καὶ τὴν μὲν τὸ θεῖον σπέρμα οἱο͂ν ἄρουραν μέλλουσαν ἕξειν ἐν αὑτῇ περιφερῆ πανταχῇ πλάσασ ἐπωνόμασεν τοῦ μυελοῦ ταύτην τὴν μοῖραν ἐγκέφαλον, ὡσ ἀποτελεσθέντοσ ἑκάστου ζῴου τὸ περὶ τοῦτ’ ἀγγεῖον κεφαλὴν γενησόμενον·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 366:2)
καὶ περὶ τὸν διαυχένιον ἅμα καὶ νωτιαῖον μυελὸν ἐξ αὐτοῦ σφονδύλουσ πλάσασ ὑπέτεινεν οἱο͂ν στρόφιγγασ, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, διὰ παντὸσ τοῦ κύτουσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 370:1)
"σοι, Θέων, ἐγὼ τὸν ἄρχοντα συμποσίου πλάσασ ὥσπερ ἐκ κηροῦ τοῦ λόγου παραδίδωμι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 8:1)
ὁ δ’ Ἀπελλῆσ, ἐκ τούτου τοῦ πράγματοσ πλάσασ τὴν διαβολήν, προσήνεγκε τῷ Φιλίππῳ, φάσκων τοὺσ περὶ τὸν Ἄρατον οὐκ εἰλικρινῆ τὴν φιλίαν ἄγειν πρὸσ Μακεδόνασ οὐδ’ ἀληθινῶσ εὐνοεῖν αὐτῷ·
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 84 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION