헬라어 문장 내 검색 Language

τῇδε γὰρ θνητῇ θεὸσ χρῄζων μιγῆναι τάσδ’ ἐπέρριψεν πλάνασ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 2:14)
καθόλου γὰρ διὰ τὴν συνέχειαν τῆσ στρατείασ μηκέτι δύνασθαι φέρειν τὰσ κακοπαθίασ καὶ πλάνασ, καὶ ταῦτα μηδεμιᾶσ ὑποκειμένησ ἀρχῆσ ξένῳ καὶ τῆσ ὁμοεθνοῦσ τοῖσ Μακεδόσιν ἐξουσίασ κεχωρισμένῳ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 60 3:2)
Πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα κατὰ τὸ σῶμα τοιαύτασ ἀδελφίξιασ ἔχει, καὶ κατὰ νεύρων ξυντάσιασ, καὶ κατὰ μυῶν σχήματα, καὶ πλεῖστά τε καὶ πλείστου ἄξια γινώσκεσθαι, ἢ ὥσ τισ οἰέται, καὶ κατὰ τὴν τοῦ ἐντέρου φύσιν, καὶ τὴν τῆσ ξυμπάσησ κοιλίησ, καὶ κατὰ τὰσ τῶν ὑστερέων πλάνασ καὶ ξυντάσιασ‧ ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἑτέρωθι λόγοσ ἔσται, ἠδελφισμένοσ τοῖσι νῦν λεγομένοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 57.3)
πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τὰ αὐτὰ τούτοισ προελόμενοι συνέγραψαν ὡσ δή τινασ ἑαυτῶν πλάνασ τε καὶ ἀποδημίασ, θηρίων τε μεγέθη ἱστοροῦντεσ καὶ ἀνθρώπων ὠμότητασ καὶ βίων καινότητασ·
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 3:3)
τῶν δ’ ἄλλων τὰσ περιόδουσ οὐκ ἐννενοηκότεσ ἄνθρωποι, πλὴν ὀλίγοι τῶν πολλῶν, οὔτε ὀνομάζουσιν οὔτε πρὸσ ἄλληλα συμμετροῦνται σκοποῦντεσ ἀριθμοῖσ, ὥστε ὡσ ἔποσ εἰπεῖν οὐκ ἴσασιν χρόνον ὄντα τὰσ τούτων πλάνασ, πλήθει μὲν ἀμηχάνῳ χρωμένασ, πεποικιλμένασ δὲ θαυμαστῶσ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 134:2)
οἱ δὲ φίλοι διὰ πλοῦτον καὶ ὄγκον ἤδη τρυφᾶν βουλόμενοι καὶ σχολάζειν ἐβαρύνοντο τὰσ πλάνασ καὶ τὰσ στρατείασ, καὶ κατὰ μικρὸν οὕτω προῆλθον εἰσ τὸ βλασφημεῖν καὶ κακῶσ λέγειν αὐτόν, ὁ δὲ καὶ πάνυ πρᾴωσ ἐν ἀρχῇ πρὸσ ταῦτα διέκειτο, φάσκων βασιλικὸν εἶναι τὸ κακῶσ ἀκούειν εὖ ποιοῦντα.
(플루타르코스, Alexander, chapter 41 1:2)
καὶ γὰρ ἄνευ πολεμίων ἐγίνωσκε τὰσ διὰ τῶν πεδίων ἀνοδίασ καὶ πλάνασ χαλεπὰσ καὶ δυστεκμάρτουσ οὔσασ, τὴν δὲ τραχεῖαν ἀπέφαινεν οὐδὲν ἄλλο δυσχ ερὲσ ἢ μιᾶσ ἡμέρασ ἀνυδρίαν ἔχουσαν.
(플루타르코스, Antony, chapter 47 1:3)
"μὴ θεοὺσ οἷσ ἀπηλλάχθαι τῶν περὶ γῆν προσῆκόν ἐστιν, ἀλλὰ δαίμονασ ὑπηρέτασ θεῶν, οὐ δοκεῖ μοι κακῶσ ἀξιοῦσθαι τὸ δὲ τοῖσ δαίμοσι τούτοισ μονονουχὶ δράγδην λαμβάνοντασ ἐκ τῶν ἐπῶν τῶν Ἐμπεδοκλέουσ ἁμαρτίασ καὶ ἄτασ καὶ πλάνασ θεηλάτουσ ἐπιφέρειν, τελευτῶντασ δὲ καὶ θανάτουσ ὥσπερ ἀνθρώπων ὑποτίθεσθαι, θρασύτερον ἡγοῦμαι καὶ βαρβαρικώτερον.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 16 1:1)
εἰσ νῆσον, ἀλλ’ ἐπαινέσειεν ὅτι τὸν πολὺν ἄλυν καὶ ῥέμβον ἑαυτοῦ καὶ πλάνασ ἐν ἀποδημίαισ καὶ κινδύνουσ ἐν θαλάσσῃ καὶ θορύβουσ ἐν ἀγορᾷ περιελοῦσα, μόνιμον καὶ σχολαῖον καὶ ἀπερίσπαστον καὶ ἴδιον βίον ὡσ ἀληθῶσ δίδωσι, κέντρῳ καὶ διαστήματι περιγράψασα τὴν τῶν ἀναγκαίων χρείαν.
(플루타르코스, De exilio, section 11 3:1)
ὅταν οὖν ἃ μυθολογοῦσιν Αἰγύπτιοι περὶ τῶν θεῶν ἀκούσῃσ, πλάνασ καὶ διαμελισμοὺσ καὶ πολλὰ τοιαῦτα παθήματα, δεῖ τῶν προειρημένων μνημονεύειν καὶ μηδὲν οἰέσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονὸσ οὕτω καὶ πεπραγμένον.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 111)
ἄθλουσ καὶ τοὺσ ἀγῶνασ, οὓσ ἀνέτλη, καὶ πλάνασ αὑτῆσ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 27 1:2)
"ἀναλαβόντεσ δ’ αὖθισ ὥσπερ ἀρχὴν κλωστῆροσ ἐν σκοτεινῷ καὶ πολλοὺσ ἑλιγμοὺσ καὶ πλάνασ ἔχοντι τῷ περὶ τοῦ θεοῦ λόγῳ, καθοδηγῶμεν αὑτοὺσ μετ’ εὐλαβείασ ἀτρέμα πρὸσ τὸ εἰκὸσ καὶ πιθανόν, ὡσ τό γε σαφὲσ καὶ τὴν ἀλήθειαν οὐδ’ ἐν οἷσ αὐτοὶ πράττομεν ἀσφαλῶσ εἰπεῖν ἔχομεν·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 142)
ἔπειτα ταῖσ ἀποσκευαῖσ τοῦ Ἀντιγόνου περιπεσών, καὶ λαβεῖν ῥᾳδίωσ δυνάμενοσ πολλὰ μὲν ἐλεύθερα σώματα, πολλὴν δὲ θεραπείαν καὶ πλοῦτον ἐκ πολέμων τοσούτων καὶ λεηλασιῶν ἠθροισμένον, ἔδεισε μὴ καταπλησθέντεσ ὠφελείασ καὶ λαφύρων οἱ σὺν αὐτῷ βαρεῖσ γένωνται πρὸσ τὴν φυγὴν, καὶ μαλακώτεροι τὰσ πλάνασ ὑπομένειν καὶ τὸν χρόνον, ἐν ὦ μάλιστα τοῦ πολέμου τὰσ ἐλπίδασ εἶχεν, ὡσ ἀποστρέψων τὸν Ἀντίγονον.
(플루타르코스, chapter 9 3:1)
ἐν τούτῳ δὲ καί τοῦ Μανίου κάτωθεν πρὸσ τὰ διατειχίσματα βιαζομένου καί τοῖσ στενοῖσ προσβάλλοντοσ ἀθρόαν τὴν δύναμιν, ὁ μέν Ἀντίοχοσ εἰσ τὸ στόμα λίθῳ πληγείσ ἐκτιναχθέντων αὐτοῦ τῶν ὀδόντων ἀπ έστρεψε τὸν ἵππον ὀπίσω, περιαλγὴσ γενόμενοσ, τοῦ δὲ στρατοῦ μέροσ οὐδὲν ὑπέμεινε τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἀλλὰ καίπερ ἀπόρουσ καί ἀμηχάνουσ τῆσ φυγῆσ ὁδοὺσ καί πλάνασ ἐχούσησ, ἑλῶν βαθέων καί πετρῶν ἀποτόμων τὰ πτώματα καί τὰσ ὀλισθήσεισ ὑποδεχομένων, εἰσ ταῦτα διὰ τῶν στενῶν ὑπερχεόμενοι καί συνωθοῦντεσ ἀλλήλουσ φόβῳ πληγῆσ καί σιδήρου πολεμίων αὑτοὺσ διέφθειρον.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 14 1:1)
Πομπήϊοσ δὲ τοῖσ μὲν ἔξω βασιλεῦσι καὶ στρατηγοῖσ καὶ πόλεσιν ὡσ νενικηκὼσ ἔγραφε, τὸν δὲ τῆσ μάχησ κίνδυνον ὠρρώδει, τῷ χρόνῳ καὶ ταῖσ ἀπορίαισ καταπολεμήσειν νομίζων ἄνδρασ ἀμάχουσ μὲν ἐν τοῖσ ὅπλοισ καὶ συνειθισμένουσ νικᾶν μετ’ ἀλλήλων πολὺν ἤδη χρόνον, πρὸσ δὲ τὴν ἄλλην στρατείαν καὶ πλάνασ καὶ μεταβάσεισ καὶ τάφρων ὀρύξεισ καὶ τειχῶν οἰκοδομίασ ἀπαγορεύοντασ ὑπὸ γήρωσ, καὶ διὰ τοῦτο ταῖσ χερσὶν ἐμφῦναι τάχιστα καὶ συμπλακῆναι σπεύδοντασ, οὐ μὴν ἀλλὰ πρότερον ἁμῶσ γέ πωσ παρῆγε πείθων τοὺσ περὶ αὐτὸν ἀτρεμεῖν ὁ Πομπήϊοσ·
(플루타르코스, Pompey, chapter 66 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION