헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὑμεῖσ ἡμῶν ὑπεραπολογεῖσθε ὡσ οὐκ ἀνελευθέρων, ὦ πιστοὶ πολῖται, τοιαύτῃ καὶ νῦν πρὸσ τεθνεῶτα χρώμενοι τιμῇ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 2:8)
κἀκεῖνοι μὲν ἡμῖν, οἷσ ἐπολεμήσαμεν, πιστοὶ μετὰ ταῦτα ἐγένοντο·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:4)
ἢ οὐ πιστοὶ τὰ πρὸσ ὑμᾶσ ἐξ ἐκείνου γεγόναμεν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:8)
Φίλιππόν τε τὸν Μακεδόνα δι’ ὑποψίασ εἶχον, ἄρτι ὑπὸ σφῶν καταπεπολεμημένον, καὶ Καρχηδονίουσ, μὴ οὐ πιστοὶ σφίσιν ὦσιν ἐπὶ ταῖσ συνθήκαισ, Ἀννίβου συνόντοσ Ἀντιόχῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 4:4)
μένουσι μὲν Θηβαῖοι πιστοὶ καίπερ εὐτυχηκότεσ, Λακεδαιμόνιοι δὲ ὑποκεχωρήκασιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 20:8)
τοῖσ γὰρ ἀγαθοῖσ οὐ πέφυκε δίκαιον εἶναι, οἳ δ’ ὡσ ἀγαθοὶ καὶ πιστοὶ συναλλάττουσιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 195:1)
οἱ γὰρ περὶ τῶν ἐν τοῖσ πάθεσι καὶ ταῖσ πράξεσι λόγοι ἧττόν εἰσι πιστοὶ τῶν ἔργων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 5:4)
οἱ πλούσιοι μὲν ὅτι πλεῖον μέτεστι τῆσ χώρασ αὐτοῖσ, ἡ δὲ χώρα κοινόν, ἔτι πρὸσ τὰ συμβόλαια πιστοὶ μᾶλλον ὡσ ἐπὶ τὸ πλέον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 196:1)
ἄτοπον γὰρ εἰ ὃσ αὐτὸσ ἄπιστοσ, οἱ τούτου λόγοι ἔσονται πιστοί.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 15 7:2)
ὡσ δὲ διακινδυνεύειν ἐθέλοντασ τοὺσ ἐν τῇ νήσῳ ἑώρα, οἶκτοσ λαμβάνει αὐτὸν τῶν ἀνδρῶν, ὅτι γενναῖοί τε καὶ πιστοὶ αὐτῷ ἐφαίνοντο, καὶ σπένδεται πρὸσ αὐτοὺσ ἐπὶ τῷδε ὡσ αὑτῷ ξυστρατεύειν·
(아리아노스, Anabasis, book 1, chapter 19 6:1)
οὕτωσ οὐδὲ οἱ πάνυ πιστοὶ ἐσ τὴν ἀφήγησιν καὶ ξυγγενόμενοι ἐν τῷ τότε Ἀλεξάνδρῳ ὑπὲρ τῶν γνωρίμων τε καὶ οὐ λαθόντων σφᾶσ ὅπωσ ἐπράχθη ξύμφωνα ἀνέγραψαν.
(아리아노스, Anabasis, book 4, chapter 14 3:2)
κἂν μὲν ταῦτα ποιήσω, ἤδη πιστοὶ ὑμῖν ὄντων οἱ λόγοι οἱ παρ’ ἐμοῦ λεγόμενοι, ὅτι ἐξηπατήθην·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 124:3)
τὰ μὲν γὰρ συμβόλαια πρὸσ τοὺσ ἐπὶ ταῖσ τραπέζαισ ἄνευ μαρτύρων γίνεται, τοῖσ ἀδικουμένοισ δὲ πρὸσ τοιούτουσ ἀνάγκη κινδυνεύειν, οἳ καὶ φίλουσ πολλοὺσ κέκτηνται καὶ χρήματα πολλὰ διαχειρίζουσι καὶ πιστοὶ διὰ τὴν τέχνην δοκοῦσιν εἶναι.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 19 1:6)
ἂν δ’ ἀκούσῃσ, ὅτι ταῖσ ἀληθείαισ οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖ μόνον οἰόνται τὸ ἀγαθὸν ὅπου προαίρεσισ, ὅπου χρῆσισ ὀρθὴ φαντασιῶν, μηκέτι πολυπραγμονήσῃσ μήτ’ εἰ υἱὸσ καὶ πατήρ ἐστι μήτ’ εἰ ἀδελφοὶ μήτ’ εἰ πολὺν χρόνον συμπεφοιτηκότεσ καὶ ἑταῖροι, ἀλλὰ μόνον αὐτὸ τοῦτο γνοὺσ θαρρῶν ἀποφαίνου, ὅτι φίλοι, ὥσπερ ὅτι πιστοί, ὅτι δίκαιοι.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 29:1)
οἱ δ’ οὐδὲν εἰσ ἀναβολὰσ καὶ μέλλησιν ὑπερέθεντο, λαβόντεσ δὲ τὰσ τῶν πατέρων ἐντολὰσ εὐσεβεῖσ ἅμα καὶ πιστοὶ γίνονται διάκονοι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 273:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION