헬라어 문장 내 검색 Language

πρότερον μὲν οὖν ἠγάμην ἀκούων τὸ τῆσ σοφίασ πρυτανεῖον καὶ τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ ἑστίαν καὶ τὸ ἔρεισμα καὶ ὅσα τοιαῦτα εἰσ τὴν πόλιν ᾔδετο, νῦν δέ μοι δοκεῖ πάντα ταῦτα εἴσω πίπτειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:15)
πῶσ οὖν δυνατὴ πίπτειν χιών ἐστιν ἐν τοιαύτῃ φύσει χώρασ, ἄλλωσ τε καὶ τοσαύτη, ὅση τὸν Νεῖλον ἐγεῖραι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 4:16)
τό γε μὴν ἴσασ ταῖσ αἰσθηταῖσ καὶ φθαρταῖσ οὐσίαισ ἀϊδίουσ ἑτέρασ κατασκευάζειν ἐκτὸσ τῶν εὐλόγων δόξειεν ἂν πίπτειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 22:2)
ὅτι μὲν τοίνυν οὔτε πρακτικὴν οὔτε ποιητικὴν ἀλλὰ θεωρητικὴν ἀναγκαῖον εἶναι τὴν φυσικὴν ἐπιστήμην, δῆλον ἐκ τούτων εἰσ ἓν γάρ τι τούτων τῶν γενῶν ἀνάγκη πίπτειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 105:2)
ἐνεδέχετό τε τὰ διαφέροντα ὑπὸ τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν πίπτειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 129:3)
αἴτιον δὲ τὸ πολλοὺσ κεραυνοὺσ πίπτειν περὶ τὸν τόπον, ἄλλα δὲ τῶν ὑδάτων καὶ σωματώδη ἐστὶ καὶ ἔχει ὥσπερ τι βάροσ ἐν ἑαυτοῖσ, ὡσ τὸ ἐν Τροιζῆνι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 15 3:3)
ἀλλ̓ οὐκ ἐῶ πίπτειν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΔΗΜΗΓΟΡΙΑ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 48:3)
καὶ ταύτην δὲ τὴν ἀπόφασιν οὐ πολλῆσ ἀντιρρήσεωσ δεῖσθαι συμβέβηκε, φανεροῦ πᾶσιν ὄντοσ ὅτι διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῶν καυμάτων ἀδύνατον χιόνα πίπτειν περὶ τὴν Αἰθιοπίαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 38 5:1)
ἦν δὲ παρ’ αὐτοῖσ ἀνδριὰσ Κρόνου χαλκοῦσ, ἐκτετακὼσ τὰσ χεῖρασ ὑπτίασ ἐγκεκλιμένασ ἐπὶ τὴν γῆν, ὥστε τὸν ἐπιτεθέντα τῶν παίδων ἀποκυλίεσθαι καὶ πίπτειν εἴσ τι χάσμα πλῆρεσ πυρόσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 14 6:1)
ἀναγκαῖον οὖν ἦν ἢ προί̈εσθαι τὰ ὅπλα καὶ γυμνουμένουσ τὰ σώματα κατατιτρώσκεσθαι πολλῶν φερομένων βελῶν ἢ τηροῦντασ τὰ ὅπλα διὰ τὴν αἰσχύνην πίπτειν ἀφ’ ὑψηλῶν πύργων καὶ τελευτᾶν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 43 9:1)
τοιαύτη γὰρ ἦν ἡ ὀξύτησ καὶ βία τῶν κεχαλκευμένων πρὸσ ἀπώλειαν ὅπλων ὥστε πολλῶν μὲν βραχίονασ σὺν αὐταῖσ ταῖσ ἀσπίσιν ἀποκόπτεσθαι, οὐκ ὀλίγων δὲ τραχήλουσ παρασύρεσθαι καὶ τὰσ κεφαλὰσ πίπτειν ἐπὶ τὴν γῆν βλεπόντων ἔτι τῶν ὀμμάτων καὶ τῆσ τοῦ προσώπου διαθέσεωσ διαφυλαττομένησ, ἐνίων δὲ τὰσ πλευρὰσ ἐπικαιρίοισ τομαῖσ ἀναρήττεσθαι καὶ θανάτουσ ὀξεῖσ ἐπιφέρεσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 57 13:1)
τοῦ γὰρ ἀέροσ τεταραγμένου τὸ μὲν πρῶτον κατ’ ὀλίγον ἤρξατο χιὼν πίπτειν ἐκ τοῦ περιέχοντοσ, ὥστε τοὺσ ὁδοιποροῦντασ μηδὲν ἐμποδίζεσθαι τῆσ εἰσ τοὔμπροσθεν πορείασ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 27 11:2)
καὶ τὸ πνεῦμα τοῦτο ἢ ἔξωθεν ἐμπεριλαμβάνει <ἢ> ἐκ τοῦ πίπτειν εἴσω ἐδάφη εἰσ ἀντροειδεῖσ τόπουσ τῆσ γῆσ ἐκπνευματοῦντα ἐπειλημένον ἀέρα.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 105:4)
ὃ δὲ μάλιστα τῶν ἄλλων θαυμάζειν ἄξιον, ῥυθμὸσ οὐδεὶσ τῶν μακρῶν οἳ φύσιν ἔχουσιν πίπτειν εἰσ μέτρον ἡρωικόν, οὔτε σπονδεῖοσ οὔτε βακχεῖοσ ἐγκαταμέμικται τῷ στίχῳ, πλὴν ἐπὶ τῆσ τελευτῆσ·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2050)
πόθεν οἶδα, τί μέλλει πίπτειν;
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ συνυπάρχει μεγαλοφροσύνη καὶ ἐπιμέλεια. 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION