헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ἐπὶ τῇ κληρονομίᾳ καὶ τὴν ἴδιον αὑτοῦ περιουσίαν ὅση τε παρὰ Ὀκταουίου τοῦ πατρὸσ ἢ ἑτέρωθεν ἦν αὐτῷ, καὶ τὰ τῆσ μητρὸσ πάντα καὶ τὰ Φιλίππου, καὶ τὸ μέροσ τοῦ κλήρου Πινάριον καὶ Πέδιον αἰτήσασ, προύθηκεν ἐσ τὴν διανέμησιν πιπράσκεσθαι, ὡσ τῆσ Καίσαροσ περιουσίασ οὐδ’ ἐσ τοῦτο μόνον ἀρκούσησ διὰ τὰσ ἐπηρείασ, ὁ δῆμοσ οὐκέτι παρὰ τοῦ πρώτου Καίσαροσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦδε αὐτοῦ τὴν ἐπίδοσιν λογιζόμενοσ εἶναι ἐκπαθῶσ αὐτὸν ἠλέει καὶ ἐπῄνουν ὧδε πάσχοντα καὶ ὧδε φιλοτιμούμενον δῆλοί τε ἦσαν οὐκ ἐσ πολὺ τὴν ἐσ αὐτὸν Ἀντωνίου ὕβριν ὑπεροψόμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 3:5)
τοῖσ δὲ πλείστοισ αὐτῶν ὑπάρχουσιν οἰνῶνεσ ἐγγὺσ τῆσ θαλάσσησ, εἰσ οὓσ δι’ ὀχετῶν τῶν οἴνων ἐκ τῶν ἀγρῶν ἀφειμένων τὸν μὲν ἔξω τῆσ χώρασ πιπράσκεσθαι, τὸν δὲ εἰσ τὴν πόλιν τοῖσ πλοίοισ διακομίζεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 17 2:1)
οὐκ ἀπιθάνωσ δὲ καὶ Δίφιλοσ ἐν Ἐμπόρῳ περὶ τοῦ παμπόλλου πιπράσκεσθαι τοὺσ ἰχθῦσ λέγει ὧδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 101)
καὶ γὰρ τοὺσ ἰχθῦσ ὅπωσ ἂν κέοιντο πιπράσκεσθαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 10:7)
τὰ πολλοῦ ἄξια τοῦ μηδενὸσ ἔλεγε πιπράσκεσθαι καὶ ἔμπαλιν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 16:6)
ἀνδριάντα γοῦν τρισχιλίων πιπράσκεσθαι, χοίνικα δ’ ἀλφίτων δύο χαλκῶν.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 16:7)
Ἐνστάσησ δὲ τῆσ ἡμέρασ, καθ’ ἣν ἔμελλεν τὰ τέλη πιπράσκεσθαι τῶν πόλεων, ἠγόραζον οἱ τοῖσ ἀξιώμασιν ἐν ταῖσ πατρίσιν διαφέροντεσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12 203:1)
ἐκέλευον γὰρ οἱ νόμοι τετραπλᾶ καταβάλλειν τὸν κλέπτην, οὐκ ἔχοντα δὲ πιπράσκεσθαι μέν, ἀλλ’ οὔτι γε τοῖσ ἀλλοφύλοισ οὐδ’ ὥστε διηνεκῆ τὴν δουλείαν ὑπομένειν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 5:1)
ταῖσ δὲ ἁρπαγαῖσ οὕτωσ ἐνεπλήσθησαν οἱ στρατιῶται πάντεσ, ὥστε κατὰ τὴν Συρίαν πρὸσ ἥμισυ τῆσ πάλαι τιμῆσ τὸν σταθμὸν τοῦ χρυσίου πιπράσκεσθαι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 359:1)
εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ὅτι πρῶτοι τὴν Ἡράκλειαν κτίσαντεσ Μιλήσιοι τοὺσ Μαριανδυνοὺσ εἱλωτεύειν ἠνάγκασαν τοὺσ προκατέχοντασ τὸν τόπον, ὥστε καὶ πιπράσκεσθαι ὑπ’ αὐτῶν, μὴ εἰσ τὴν ὑπερορίαν δέ συμβῆναι γὰρ ἐπὶ τούτοισ, καθάπερ Κρησὶ μὲν ἐθήτευεν ἡ Μνῴα καλουμένη σύνοδοσ, Θετταλοῖσ δὲ οἱ Πενέσται.
(스트라본, 지리학, Book 12, chapter 3 8:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION