헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκραγείη γὰρ ἂν ὥνθρωποσ, εἰ τοσόνδε πίνων μηδὲν διαχωροίη, ἢ ἱδρῶσι, ἢ οὔροισι, ἢ κοιλίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.186)
πρῶτον μέν γε λεπτότατον ἐγγυτάτω ἀέροσ, ἔπειτα ὃ τούτῳ ἕπεται, κουφότατόν τε καὶ πραότατον, τρίτον γλυκύτατόν τε καὶ ποτιμώτατον, αὐτόχυτον, ὃ πίνων οὐκ ἂν οἴνου προσδεηθείησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 2:10)
οὕτω δ’ οὖν ὑπὸ τῆσ συνηθείασ διεκείμην, ὥστε καὶ ἐφέντοσ τοῦ θεοῦ μικρόν τι παρήλλαττον πίνων τοῦ μέτρου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 8:18)
εἴ που δικίδιον εἶπασ εὖ κατὰ ξένου μετοίκου, τὴν νύκτα θρυλῶν καὶ λαλῶν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ σεαυτῷ, ὕδωρ τε πίνων κἀπιδεικνὺσ τοὺσ φίλουσ τ’ ἀνιῶν, ᾤου δυνατὸσ εἶναι λέγειν.
(아리스토텔레스, Agon, epirrheme19)
τί δαὶ σὺ πίνων τὴν πόλιν πεποίηκασ, ὥστε νυνὶ ὑπὸ σοῦ μονωτάτου κατεγλωττισμένην σιωπᾶν;
(아리스토텔레스, Agon, epirrheme21)
οὔκ, ἀλλ’ ὅπερ πίνων ἀνὴρ πέπονθ’ ὅταν χεσείῃ, τοῖσιν τρόποισ τοῖσ σοῖσιν ὥσπερ βλαυτίοισι χρῶμαι.
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme 1:2)
ἐπεὶ οὐδὲ Κλεομένησ, ὃσ αὐτὴν κατέσχε πρῶτοσ, ἀπῆθεν ἀψάλακτοσ, ἀλλ’ ὅμωσ Λακωνικὸν πνέων ᾤχετο θὤπλα παραδοὺσ ἐμοί, σμικρὸν ἔχων πάνυ τριβώνιον, πινῶν ῥυπῶν ἀπαράτιλτοσ, ἓξ ἐτῶν ἄλουτοσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Parodos, antistrophe 12)
παρ’ ἀνδράσι ξένοισ πίνων σεαυτοῦ ποῖον ἂν λέξαι δοκεῖσ ἐπὶ νεότητοσ ἔργον ἀνδρικώτατον;
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:22)
πολλὸν δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ, οὔτε τῖμον εἰσενέγκασ οὔτε , οὐδὲ μὲν κληθεὶσ ἦλθεσ, οἱᾶ δὴ φίλοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 14 1:5)
ἔσθων καὶ πίνων, ἔτι καὶ παρέκειτο τράπεζα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 20 2:1)
ἔσθων καὶ πίνων ἔτι, καὶ παρέκειτο τράπεζα, ἢ τὸν καιρὸν αἰτιᾶσθαι τὸν παρόντα δεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 20 2:3)
εἰε͂ν τίσ εἶπεν ἀμίδα παῖ πρῶτοσ μεταξὺ πίνων;
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 30 2:3)
ἀλλ’ ὅτε τισ μοίρησ τριτάτησ πρὸσ μέτρον ἐλαύνοι πίνων ἀβλεμέωσ, τότε δ’ Ὕβριοσ αἶσα καὶ Ἄτησ γίνεται ἀργαλέα, κακὰ δ’ ἀνθρώποισιν ὀπάζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 3 2:10)
κρύψαι, Φειδία, ἅπαντα τἄλλα τισ δύναιτ’ ἂν πλὴν δυοῖν, οἶνόν τε πίνων εἰσ ἔρωτά τ’ ἐμπεσών.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 6 3:7)
ὁ δὲ ποιήσασ τὸ εἰσ Κρατῖνον ἐπίγραμμά φησιν οἶνόσ τοι χαρίεντι πέλει μέγασ ἵπποσ ἀοιδῷ, ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν οὐδὲν ἂν τέκοισ, ταῦτ’ ἔλεγεν, Διόνυσε, καὶ ἔπνεεν οὐχ ἑνὸσ ἀσκοῦ Κρατῖνοσ, ἀλλὰ παντὸσ ὠδώδει πίθου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 9 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION