헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίσ οὖν δὴ γένοιτ’ ἂν ἀρχὴ, ἢ ὥσπερ ἡνίκ’ ἂν ἀπ’ αὐτοῦ πίνωμεν, προσθέντεσ τοῖσ χείλεσι τὴν κύλικα οὐκέτι ἀφίσταμεν, ἀλλ’ ἀθρόον εἰσεχεάμεθα, οὕτω καὶ ὁ λόγοσ ἀθρόα πάνθ’ ἕξει λεγόμενα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ φρέαρ τοῦ Ἀσκληπιοῦ 1:8)
πίνωμεν, τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 41 2:4)
σπένδοντεσ δ’ ἁγνῶσ Ἡρακλέι τ’ Ἀλκμήνῃ τε, Προκλέι Περσείδαισ τ’, ἐκ Διὸσ ἀρχόμενοι, πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω διὰ νυκτὸσ ἀοιδή, ὀρχείσθω τισ, ἑκὼν δ’ ἄρχε φιλοφροσύνησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 8 1:3)
πίνωμεν καὶ γάρ τι νέον, καὶ γάρ τι παρ’ οἶνον εὑρ́οιμ’ ἂν λεπτὸν καί τι μελιχρὸν ἔποσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 45 2:1)
καὶ Ἀλκαῖοσ κυλίχνασ ἐν τῷ,4 πίνωμεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 61 2:5)
"ζητῶ δὲ καὶ εἰ δούλων πλῆθόσ τινεσ ἐκέκτηντο ὥσπερ καὶ οἱ νῦν καὶ εἰ τὸ τήγανον εἴρηται καὶ μὴ μόνωσ τάγηνον, καὶ μὴ πάντα πίνωμεν ἢ καὶ ἐσθίωμεν ὥσπερ οἱ διὰ τὴν γαστέρα παράσιτοι ὀνομαζόμενοι ἢ κόλακεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 135)
οὐδὲ ἓν τούτων καλόν, πίνωμεν, ἐμπίνωμεν, ὦ Σίκων, Σίκων, χαίρωμεν, ἑώσ ἔνεστι τὴν ψυχὴν τρέφειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 15 1:3)
πίνωμεν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 35 5:1)
μηδαμῶσ, ἀλλὰ πίνωμεν ἤδη, καὶ Πυθιὰσ μεθ̓ ἡμῶν·
(루키아노스, Dialogi meretricii, Ιὄεσσα καὶ Πυθίασ και Λυσιάσ. 5:12)
ὥστε πίνωμεν·
(루키아노스, Saturnalia, τὰ πρὸσ Κρόνον 9:8)
"Μιθριδάτα, πίνωμεν ἐν τῷ παρόντι καὶ ἐσθίωμεν τὸν βασιλέωσ δαίμονα προσκυνοῦντεσ, λόγουσ δὲ μείζουσ ἢ καθ’ ἡμᾶσ ἐάσωμεν.
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 15 5:1)
ἡμεῖσ δὲ σπονδαῖσ θ εο ὺσ ἀπαρεσσάμενοι πίνωμεν, χαρίεντα μετ’ ἀλλήλοισι λέγοντεσ, μηδὲν τὸν Μήδων δειδιότεσ πόλεμον.
(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, 1386-1389423)
παρὰ κλαίοντι γελῶντεσ πίνωμεν κείνου κήδεσι τερπόμενοι.
(작자 미상, 비가, Θεόγνιδος, 1386-1389580)
σπένδοντεσ δ’ ἁγνῶσ Ἡρακλέϊ τ’ Ἀλκμήνῃ τε Προκλέϊ Περσείδαισ τ’ ἐκ Διὸσ ἀρχόμενοι πίνωμεν, παίζωμεν, ἴτω διὰ νυκτὸσ ἀοιδή, ὀρχείσθω τισ, ἑκὼν δ’ ἄρχε φιλοφροσύνησ·
(작자 미상, 비가, Ιὤνοσ τοῦ Χίου, Ελεγείων17)
πίνωμεν κοινὸσ πᾶσι λιμὴν Αἴδησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 4522)

SEARCH

MENU NAVIGATION