헬라어 문장 내 검색 Language

ἀκροώμενοσ τοίνυν οὕτωσ σφόδρα τῶν λόγων ἦν ὥστ’ οὐκ ἐσχόλαζεν ἐπαινεῖν, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ διψῶντεσ σιωπῇ πίνουσιν, οὕτωσ ἐκείνῳ ἤρκει δέχεσθαι τὰ λεγόμενα, τῷ σχήματι καὶ τῷ νεύματι καὶ τῇ φαιδρότητι τὴν χαρὰν ἐμφανίζοντι, ἣν ἐπὶ τοῖσ λόγοισ εἶχεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 3:4)
"ἐν Ἄργει μὲν ἐν ταῖσ δημοσίαισ θοίναισ, ἐν Λακεδαίμονι δὲ κατὰ τὰσ ἑορτάσ, ἔν τε τοῖσ ἐπινικίοισ καὶ τοῖσ γάμοισ τῶν παρθένων, πίνουσιν ἐκ κεραμέων ποτηρίων ἐν δὲ τοῖσ ἄλλοισ συμποσίοισ καὶ φιδιτίοισ ἐν πιθάκναισ" μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀρχίλοχοσ ἐν Ἐλεγείοισ ὡσ ποτηρίου οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 66 2:4)
ἀγνοοῦσιν δ’ ὅτι τὸ ἄλλοσ Ὅμηροσ οὐκ ἐπὶ μόνων Μαχάονοσ καὶ Νέστοροσ ἔθηκε, δύο γὰρ οὗτοι πίνουσιν, ἀλλ’ εἶπεν ἂν ἕτεροσ, τοῦτο γὰρ ἐπὶ δύο τάσσεσθαι πέφυκεν, ὡσ καὶ ἐπὶ τούτων ι οἴσετε δ’ ἄρν’ ἕτερον λευκόν, ἑτέρην δὲ μέλαιναν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 84 2:3)
"τοσοῦτον δὲ πίνουσιν ὥστε ἀντὶ τοῦ εἰσφέρειν αὐτοὶ ἐκφέρονται, ἐπειδὰν μηκέτι δύνωνται ὀρθούμενοι ἐξιέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 947)
Δωρόθεοσ δ’ ὁ Σιδώνιόσ φησιν τὰ ῥυτὰ κέρασιν ὅμοια εἶναι, διατετρημένα δ’ εἶναι, ἐξ ὧν κρουνιζόντων λεπτῶσ κάτωθεν πίνουσιν, ὠνομάσθαι τε ἀπὸ τῆσ ῥύσεωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 97 5:3)
ὅτι δὲ τὰσ ἀπίουσ ἐν ὕδατι εἰσέφερον εἰσ τὰ συμπόσια Ἄλεξισ ἐν Βρεττίᾳ παρίστησι διὰ τούτων εἶδέσ ποτε πίνουσιν ἀνθρώποισ ἀπίουσ παρακειμένασ ἐν ὕδατι;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 6213)
"τοῦτο κοινῇ πάντεσ πίνουσιν οἱ κατὰ τὴν αὐτὴν τράπεζαν, καὶ δειπνήσασιν ἄλλο παρατίθεται, τοῖσ δὲ παισὶ κοινὸσ κέκραται κρατήρ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 2211)
οἱ πυθαγορίζοντεσ γάρ, ὡσ ἀκούομεν, οὔτ’ ὄψον ἐσθίουσιν οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲ ἓν ἔμψυχον, οἶνὸν τ’ οὐχὶ πίνουσιν μόνοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 52 2:2)
"κατὰ τὸ ὅμοιον, ἔφη, καὶ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τῇ ἐμῇ Λαγυνοφόρια ἑορτή τισ ἤγετο, περὶ ἧσ ἱστορεῖ Ἐρατοσθένησ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ συγγράμματι Ἀρσινόη, λέγει δὲ οὕτωσ τοῦ Πτολεμαίου κτίζοντοσ ἑορτῶν καὶ θυσιῶν παντοδαπῶν γένη καὶ μάλιστα περὶ τὸν Διόνυσον, ἠρώτησεν Ἀρσινόη τὸν φέροντα τοὺσ θαλλοὺσ τίνα νῦν ἡμέραν ἄγει καὶ τίσ ἐστὶν ἑορτή, τοῦ δ’ εἰπόντοσ καλεῖται μὲν Λαγυνοφόρια, καὶ τὰ κομισθέντα αὑτοῖσ δειπνοῦσι κατακλιθέντεσ ἐπὶ στιβάδων καὶ ἐξ ἰδίασ ἕκαστοσ λαγύνου παρ’ αὑτῶν φέροντεσ πίνουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 21)
τοῦτο γάρ αὐτὸσ ἐν τῷ προοιμίῳ ἐπαγγέλλεται τῶν καλῶν τούτων ὑποθηκῶν ὧν πρὸσ τοὺσ ἑταίρουσ ποιεῖται Μόσχον τε καὶ Κλέανδρον, ὥσπερ ὑποτιθέμενοσ αὐτοῖσ κατὰ τὴν Πυθίαν ζητεῖν ἵππον Θεσσαλικὴν Λακεδαιμονίην τε γυναῖκα, ἄνδρασ δ’ οἳ πίνουσιν ὕδωρ καλῆσ Ἀρεθούσησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 83)
οἱ δὲ οἰνόπται οὗτοι ἐφεώρων τὰ ἐν τοῖσ δείπνοισ, εἰ κατ’ ἴσον πίνουσιν οἱ συνόντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 25 1:3)
ἢ γὰρ δύο πρὸσ πέντε πίνειν φασὶ δεῖν ἢ ἕνα πρὸσ τρεῖσ, περὶ δὲ ταύτησ τῆσ κράσεωσ Ιὤν ὁ ποιητὴσ ἐν τῷ περὶ Χίου φησὶν ὅτι ’εὔρουν ὁ μάντισ Παλαμήδησ ἐμαντεύσατο πλοῦν ἔσεσθαι τοῖσ Ἕλλησι πίνουσιν τρεῖσ πρὸσ ἕνα κυάθουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 28 3:1)
ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ τῶν Φιλιππικῶν Ἰλλυριοί,’ φησί, ’ δειπνοῦσι καθήμενοι καὶ πίνουσιν, ἄγουσι δὲ καὶ τὰσ γυναῖκασ εἰσ τὰσ συνουσίασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 60 2:2)
ὥστ’, εἴ τισ παρίοι δικαστήριον, οὐκ ἂν γνοίη ῥᾳδίωσ πότερον ἔνδον πίνουσιν ἢ δικάζονται·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 90:4)
μήτε γὰρ εἰδότεσ μήτε ἀκούοντεσ μήτε λαχόντεσ δικάζουσι, καὶ οὐδὲν αὐτοῖσ διαφέρει πίνουσιν ἤ λουομένοισ τὴν ψῆφον φέρειν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΞΗΣ ΠΡΩΤΟΣ. 32:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION