헬라어 문장 내 검색 Language

` ἀλλ’, ὥσ φησιν Ἀριστοτέλησ ἐν τῷ περὶ μέθησ, εἰσ τὰ νῶτα καταπίπτουσιν οἱ τὸν κρίθινον πεπωκότεσ ὃν πῖνον καλοῦσι, λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 673)
’ πλὴν ἴδιόν τι συμβαίνει περὶ τὰσ τῶν κριθῶν, τὸ καλούμενον πῖνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 674)
Θεασάμενόσ ποτε παιδίον ταῖσ χερσὶ πῖνον ἐξέρριψε τῆσ πήρασ τὴν κοτύλην, εἰπών, "παιδίον με νενίκηκεν εὐτελείᾳ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 18:1)
τάττω δὲ ὑπὸ μὲν τὴν ἡδονὴν τήν τε ὡρ́αν καὶ τὴν χάριν καὶ τὴν εὐστομίαν καὶ τὴν γλυκύτητα καὶ τὸ πιθανὸν καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα, ὑπὸ δὲ τὸ καλὸν τήν τε μεγαλοπρέπειαν καὶ τὸ βάροσ καὶ τὴν σεμνολογίαν καὶ τὸ ἀξίωμα καὶ τὸν πίνον καὶ τὰ τούτοισ ὅμοια.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 112)
ἀντίρροπόσ ἐστι περὶ τὰσ πτώσεισ, ποικίλη περὶ τοὺσ σχηματισμούσ, ὀλιγοσύνδεσμοσ, ἄναρθροσ, ἐν πολλοῖσ ὑπεροπτικὴ τῆσ ἀκολουθίασ, ἥκιστ’ ἀνθηρά, μεγαλόφρων, αὐθέκαστοσ, ἀκόμψευτοσ, τὸν ἀρχαϊσμὸν καὶ τὸν πίνον ἔχουσα κάλλοσ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2211)
διαφαίνεται δέ τισ ὁμοία κἀν τούτοισ εὐγένεια καὶ σεμνότησ ἁρμονίασ τὸν ἀρχαῖον φυλάττουσα πίνον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 39 2:4)
οἱ δὲ πρὸσ ταύτῃ τέσσαρασ υἱοὺσ ἀναγράφουσιν αὐτοῦ, Πόμπωνα, Πῖνον, Κάλπον, Μάμερκον, ὧν ἕκαστον οἴκου διαδοχὴν καὶ γένουσ ἐντίμου καταλιπεῖν.
(플루타르코스, Numa, chapter 21 1:3)
τῶν δὲ Δημητρίου τοῦ Φαληρέωσ τριακοσίων ἀνδριάντων οὐδεὶσ ἔσχεν ἰὸν οὐδὲ πίνον, ἀλλὰ πάντεσ ἔτι ζῶντοσ προανῃρὲθησαν·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 27 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION