헬라어 문장 내 검색 Language

"ὁδούσ τε γὰρ πορευόμεθα τεταγμένασ καὶ ὡρισμένασ καὶ τεταγμένα φέρομεν καὶ λέγομεν ἐν ταῖσ εὐχαῖσ καὶ δρῶμεν ἐν ταῖσ ἱερουργίαισ, ἀφελῆ τε ταῦτα καὶ λιτά, καὶ οὐδὲν πλέον τῶν κατὰ φύσιν οὔτε ἠμφιεσμένοι καὶ περὶ τὰ σώματα ἔχοντεσ οὔτε ἀπαρχόμενοι, ἐσθῆτάσ τε ἔχομεν καὶ ὑποδέσεισ εὐτελεῖσ πίλουσ τε ταῖσ κεφαλαῖσ περικείμεθα προβατείων δερμάτων δασεῖσ, κεράμεα δὲ καὶ χαλκᾶ τὰ διακονήματα κομίζομεν κἀν τούτοισ βρωτὰ καὶ ποτὰ πάντων ἀπεριεργότατα, ἄτοπον ἡγούμενοι τοῖσ μὲν θεοῖσ πέμπειν κατὰ τὰ πάτρια αὑτοῖσ δὲ χορηγεῖν κατὰ τὰ ἐπείσακτα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 10428)
σισύρασ καὶ πίλουσ καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα ξυρράπτοντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 16:2)
ἔνθα γὰρ ἐνίοτε βλέπουσιν ἀνθρώπουσ, τοὺσ μέν τινασ πίλουσ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ ἔχοντασ, ὡσ νῦν τῶν Θρᾳκῶν τινεσ τῶν Γετῶν λεγομένων, πρότερον δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ Μακεδόνεσ, ἄλλουσ δὲ τιάραν καὶ ἀναξυρίδασ, καθάπερ οἶμαι Πέρσαι τε καὶ Βάκτριοι καὶ Παρθυαῖοι καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν βαρβάρων·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 5:2)
ἑορτὴ δ’ αὐτῶν ἐστι περὶ τὰ Παναθήναια ἐν τῷ καλουμένῳ Μαρτίῳ μηνὶ δημοτελὴσ ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ ἀγομένη, ἐν αἷσ διὰ τῆσ πόλεωσ ἄγουσι τοὺσ χοροὺσ εἴσ τε τὴν ἀγορὰν καὶ τὸ Καπιτώλιον καὶ πολλοὺσ ἄλλουσ ἰδίουσ τε καὶ δημοσίουσ τόπουσ, χιτῶνασ ποικίλουσ χαλκαῖσ μίτραισ κατεζωσμένοι καὶ τηβέννασ ἐμπεπορπημένοι περιπορφύρουσ φοινικοπαρύφουσ, ἃσ καλοῦσι τραβέασ ἑ̓́στι δ’ ἐπιχώριοσ αὕτη Ῥωμαίοισ ἐσθὴσ ἐν τοῖσ πάνυ τιμίἀ καὶ τὰσ καλουμένασ ἀπίκασ ἐπικείμενοι ταῖσ κεφαλαῖσ, πίλουσ ὑψηλοὺσ εἰσ σχῆμα συναγομένουσ κωνοειδέσ, ἃσ Ἕλληνεσ προσαγορεύουσι κυρβασίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 70 3:2)
ἔγωγ’ οὖν ἐπίσταμαί τινασ ἅπασι τοῖσ δούλοισ συγκεχωρηκότασ εἶναι ἐλευθέροισ μετὰ τὰσ ἑαυτῶν τελευτάσ, ἵνα χρηστοὶ καλῶνται νεκροὶ καὶ πολλοὶ ταῖσ κλίναισ αὐτῶν ἐκκομιζομέναισ παρακολουθῶσι τοὺσ πίλουσ ἔχοντεσ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 24 9:1)
σκιητροφέουσι ἐξ ἀρχῆσ πίλουσ τιάρασ φορέοντεσ.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 12 5:2)
σμησάμενοι τὰσ κεφαλὰσ καὶ ἐκπλυνάμενοι ποιεῦσι περὶ τὸ σῶμα τάδε ἐπεὰν ξύλα στήσωσι τρία ἐσ ἄλληλα κεκλιμένα, περὶ ταῦτα πίλουσ εἰρινέουσ περιτείνουσι, συμφράξαντεσ δὲ ὡσ μάλιστα λίθουσ ἐκ πυρὸσ διαφανέασ ἐσβάλλουσι ἐσ σκάφην κειμένην ἐν μέσῳ τῶν ξύλων τε καὶ τῶν πίλων.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 73 2:2)
ταύτησ ὦν οἱ Σκύθαι τῆσ καννάβιοσ τὸ σπέρμα ἐπεὰν λάβωσι, ὑποδύνουσι ὑπὸ τοὺσ πίλουσ, καὶ ἔπειτα ἐπιβάλλουσι τὸ σπέρμα ἐπὶ τοὺσ διαφανέασ λίθουσ τῷ πυρί·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 75 1:1)
περὶ μὲν τῇσι κεφαλῇσι εἶχον τιάρασ καλεομένουσ πίλουσ ἀπαγέασ, περὶ δὲ τὸ σῶμα κιθῶνασ χειριδωτοὺσ ποικίλουσ,.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 61 2:2)
λύκιοι δὲ παρείχοντο νέασ πεντήκοντα θωρηκοφόροι τε ἐόντεσ καὶ κνημιδοφόροι, εἶχον δὲ τόξα κρανέινα καὶ ὀιστοὺσ καλαμίνουσ ἀπτέρουσ καὶ ἀκόντια, ἐπὶ δὲ αἰγὸσ δέρμα περὶ τοὺσ ὤμουσ αἰωρεύμενον, περὶ δὲ τῇσι κεφαλῇσι πίλουσ πτεροῖσι περιεστεφανωμένουσ·
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 92 2:1)
ἄκρα δέ ἐστιν ἐν ταῖσ Βρασιαῖσ μικρά, προέχουσα ἠρέμα ἐσ τὴν θάλασσαν, καὶ ἐπ’ αὐτῇ χαλκοῖ ποδιαίων ἑστήκασιν οὐ μείζονεσ, πίλουσ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ ἔχοντεσ, οὐκ οἶδα εἰ Διοσκούρουσ σφᾶσ ἢ Κορύβαντασ νομίζουσι·
(파우사니아스, Description of Greece, Λακωνικά, chapter 24 9:2)
Λακεδαιμονίων δὲ ἐπὶ στρατοπέδου Διοσκούροισ ἑορτὴν ἀγόντων καὶ ἤδη πρὸσ πότον καὶ παιδιὰσ τετραμμένων μετὰ τὸ ἄριστον, ὁ Γώνιπποσ καὶ ὁ Πάνορμοσ χιτῶνασ λευκοὺσ καὶ χλαμύδασ πορφυρᾶσ ἐνδύντεσ ἐπί τε ἵππων τῶν καλλίστων ὀχούμενοι καὶ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ πίλουσ, ἐν δὲ ταῖσ χερσὶ δόρατα ἔχοντεσ ἐπιφαίνονται Λακεδαιμονίοισ.
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 27 3:1)
ἄλλα, καί ποτε ὄντοσ πάγου οἱού δεινοτάτου, καὶ πάντων ἢ οὐκ ἐξιόντων ἔνδοθεν, ἢ εἴ τισ ἐξίοι, ἠμφιεσμένων τε θαυμαστὰ δὴ ὅσα καὶ ὑποδεδεμένων καὶ ἐνειλιγμένων τοὺσ πόδασ εἰσ πίλουσ καὶ ἀρνακίδασ, οὗτοσ δ’ ἐν τούτοισ ἐξῄει ἔχων ἱμάτιον μὲν τοιοῦτον οἱο͂́νπερ καὶ πρότερον εἰώθει φορεῖν, ἀνυπόδητοσ δὲ διὰ τοῦ κρυστάλλου ῥᾷον ἐπορεύετο ἢ οἱ ἄλλοι ὑποδεδεμένοι, οἱ δὲ στρατιῶται ὑπέβλεπον αὐτὸν ὡσ καταφρονοῦντα σφῶν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 514:1)
"ὑμεῖσ μὲν, ὅ τι βούλεσθε, πίλουσ λέγετε καὶ φλυάρουσ·
(플루타르코스, Artaxerxes, chapter 15 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION