헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἐπεξελθεῖν αὐτῶν ἕκαστον κατ’ ὄνομα πικρῶσ βούλομαι, ἀλλὰ μᾶλλον τῶν τοιούτων ἀπορεῖν ἂν εὐξαίμην ἐν τῷ λόγῳ διὰ τὴν πρὸσ τὴν πόλιν εὔνοιαν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1591)
πάντ’ ἐκκάλυψον καὶ γέγων’ ἡμῖν λόγον, ποίῳ λαβών σε Ζεὺσ ἐπ’ αἰτιάματι, οὕτωσ ἀτίμωσ καὶ πικρῶσ αἰκίζεται·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode1)
σὲ τὸν σοφιστήν, τὸν πικρῶσ ὑπέρπικρον, τὸν ἐξαμαρτόντ’ εἰσ θεοὺσ ἐφημέροισ πορόντα τιμάσ, τὸν πυρὸσ κλέπτην λέγω·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 1:1)
καί μου τὰ μὲν πραχθέντα πρὸσ τοὺσ ἐγγενεῖσ φίλουσ πικρῶσ ἤκουσαν αὐτανεψίοισ·
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode, trochees2)
ὠμῶσ δ’ αὐτοὺσ καὶ πικρῶσ κτείνων τε καὶ συλῶν ὁ Πύρροσ οὐδὲ τῶν ἀναθημάτων τῆσ Περσεφόνησ ἀπέσχετο, ἐπισκώψασ τὴν ἄκαιρον θεοσέβειαν εἶναι δεισιδαιμονίαν, τὸ δὲ συλλέξαι πλοῦτον ἄπονον εὐβουλίαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 24:5)
καὶ τότε κύκλῳ αὐτὸσ ἑτέραισ ἴλαισ ἱππέων ἀεὶ περιῄει, καὶ τῶν θεριζόντων τὸν ἀποσκιδνάμενον ἢ ἐξιόντα τοῦ κύκλου πικρῶσ ἐκόλαζεν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 6:8)
ἀλλὰ γὰρ οὐχ ὅδε μόνοσ Ἀθήνησιν, οὐδὲ Κριτίασ ἔτι πρὸ τούτου, καὶ ὅσοι τῷ Κριτίᾳ συμφιλοσοφοῦντεσ ἐτυράννησαν, ἀλλὰ καὶ ἐν Ἰταλίᾳ τῶν πυθαγορισάντων καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ Ἑλλάδι τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων ὅσοι πραγμάτων ἐλάβοντο, ἐδυνάστευσάν τε καὶ ἐτυράννησαν ὠμότερον τῶν ἰδιωτικῶν τυράννων, ὥστε καὶ περὶ τῶν ἄλλων φιλοσόφων ἄπορον ποιῆσαι καὶ ὕποπτον, εἴτε δι’ ἀρετήν, εἴτε πενίασ καὶ ἀπραξίασ τὴν σοφίαν ἔθεντο παραμύθιον, ὧν γε καὶ νῦν πολλοὶ ἰδιωτεύοντεσ καὶ πενόμενοι, καὶ τὴν ἀναγκαίαν ἐκ τῶνδε σοφίαν περικείμενοι, τοῖσ πλουτοῦσιν ἢ ἄρχουσι λοιδοροῦνται πικρῶσ, οὐχ ὑπεροψίασ πλούτου καὶ ἀρχῆσ δόξαν σφίσι μᾶλλον ἢ ζηλοτυπίασ ἐσ αὐτὰ προφέροντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 1:6)
οἵ τε καππαδοκίσαντεσ ἄνδρεσ ἢ πόλεισ ἐκολάζοντο πικρῶσ, καὶ μάλιστα αὐτῶν Ἐφέσιοι, σὺν αἰσχρᾷ κολακείᾳ ἐσ τὰ Ῥωμαίων ἀναθήματα ὑβρίσαντεσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 2:4)
μὴ τοίνυν ἂν μέν τισ τοὔνομα τὸ Λακεδαιμονίων ἐξαλείψῃ τοῦ τροπαίου, πικρῶσ καὶ χαλεπῶσ ἔχειν οἰέσθε δεῖν, αὐτοὺσ δὲ συνεξέλητε Θηβαίοισ, ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ οὔσησ τῆσ ἐπιγραφῆσ, ἀλλὰ λογίζεσθε εἰ παρῆν τὰ πράγματα εἰσ τοιοῦτον καιρὸν, ὥστε Θηβαίουσ κεκρατηκότασ αὐτῶν μεθ’ ὑμῶν παντελῶσ γνώμην προτεθεικέναι περὶ αὐτῶν, τίν’ ἂν ψῆφον ἔθεσθε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:10)
ὥσθ’ ὅσῳπερ ἂν τοῖσ Θηβαίοισ πικρῶσ ἔχωσι, διπλάσιον χρὴ δοκεῖν ὑμῖν ὃ νῦν διὰ τὴν χρείαν ἐπικρύπτονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ δ# ὑπὲρ Θηβαίων δεύτερος 3:3)
καὶ μὴν οὔτε Θηβαίοισ μᾶλλον δεῖ πικρῶσ ἔχειν τὴν περὶ τῆσ ἀναιρέσεωσ ἐνεγκοῦσιν ἢ Λακεδαιμονίοισ τὸ ἔχειν ἐκείνοισ ὅ τι ἂν βούλωνται ψηφίσασθαι περὶ ἡμῶν παραδοῦσιν, οὔτ’ αὖ Λακεδαιμονίοισ τοῖσ ἐπὶ τὸν Πειραιᾶ στρατευσαμένοισ μᾶλλον ἔχειν ὀργὴν ἢ Θηβαίοισ ἀντὶ τῆσ αἰτίασ δι’ ἣν ἀπελείφθησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 6:16)
ὅπου δὲ καὶ τῶν οἰκείων παραχωρῆσαι καὶ προέσθαι ἔσθ’ ὅτε δεῖ καὶ συμφέρει, πῶσ ἀλλοτρίων γε κακῶν ἄξιον κληρονομῆναι, καὶ τούτων μὲν ἂν τῶν νῦν καλούντων ἡμᾶσ πικρῶσ ἔχειν τοῖσ ἐμβάλλουσιν εἰσ τὴν Ἀττικὴν, εἰ τοῦθ’ ὁποτέροισ οὖν αὐτῶν ἐπῆλθε ποιῆσαι, αὐτοὺσ δ’ εἰσ πόλεμον καὶ ταραχὴν ἀκατάστατον ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἐμβαλεῖν εἰκῆ, καὶ ταῦτ’ εἰδότασ ὡσ ἄρξασθαι μὲν πολέμου ῥᾴδιον, ἀπαλλαγῆναι δὲ οὐδὲν οὕτω χαλεπόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 10:7)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄλογον αὐτὴν μὲν οὕτω τιμᾶν, ταύτῃ δ’ ἐπηρεάζοντασ μὴ θέλειν συνεῖναι, καὶ μοναρχίαν μὲν εἴ τισ κατασκευάζοιτο, πικρῶσ ἂν ἔχειν, ὃ δὲ τούτου τοσούτοισ ὅσοισ εἶπον δέδεικται χαλεπώτερον, τοῦτ’ αὔξειν ἑκόντασ, καὶ μηδ’ ἐκεῖνο δύνασθαι λογίσασθαι ὡσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ, εἰ ταῦθ’ οὕτω πρόεισιν, οὐ κινδυνεύσετ’ ἀποστερηθῆναι τῆσ δοκούσησ ταύτησ ἐλευθερίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:2)
εἰ δ’ οὖν καὶ τἄλλα πάντα ἀτιμάζομεν, ἀλλ’ οὐ πρὸσ ῥητορικὴν εἰκὸσ ἦν οὕτω φιλονείκωσ οὐδὲ πικρῶσ ἔχειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 179:2)
ἐρασθεὶσ γὰρ τοῦ Ἁρμοδίου καὶ διαμαρτάνων τῆσ πρὸσ αὐτὸν φιλίασ, οὐ κατεῖχε τὴν ὀργήν, ἀλλ’ ἔν τε τοῖσ ἄλλοισ ἐνεσημαίνετο πικρῶσ, καὶ τὸ τελευταῖον μέλλουσαν αὐτοῦ τὴν ἀδελφὴν κανηφορεῖν Παναθηναίοισ ἐκώλυσεν, λοιδορήσασ τι τὸν Ἁρμόδιον ὡσ μαλακὸν ὄντα, ὅθεν συνέβη παροξυνθέντα τὸν Ἁρμόδιον καὶ τὸν Ἀριστογείτονα πράττειν τὴν πρᾶξιν μετεχόντων πολλῶν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 18 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION