헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν δ’ ἐξ ὀνομάτων συγκείμενοσ ἄνθρωποσ, καὶ τούτων πικρῶν καὶ περιέργων, ἔπειτα ἐπὶ τὴν ἁπλότητα καὶ τὰ ἔργα καταφεύγῃ, τίσ ἂν ἀνάσχοιτο;
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2292)
οὔτε γὰρ ἀτρεμέειν οἱ νοσέοντεσ τολμέουσι ἐσ τέλοσ· ἀτὰρ ἠδὲ ἁμαρτάνουσι ἐν τῇσι μακρῇσι διαίτῃσι, κἢν ἀτρεμέωσι· ἢν δὲ καὶ πόνοσ ἐῄ ἐπιπόνου ἰήσιοσ, δίψησ, λιμοῦ, φαρμάκων πικρῶν καὶ ὀδυνωδέων, ἢ τομῆσ, ἢ καύσιοσ, ὧνπέρ ἐστι ἐν τῇσι δολιχῇσι νούσοισι χρέοσ, ὑποδιδρήσκουσι οἱ κάμνοντεσ, ὡσ θανάτου δῆθεν αὐτέου ὀρεγόμενοι .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.3)
εὖτε πόνοσ μὲν οὐ ξυνεχὴσ, νωθὴσ δὲ κἢν παρῇ· ἀραιὴ δὲ καὶ θέρμη· ἀποσιτίη, πικρῶν γευμάτων ἡδονὴ, γλυκέων ἀηδίη, Ῥιγώδεεσ, ὑπόλευκοι, χλωροὶ, οἰδαλέοι ὀσφὺν καὶ πόδασ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.265)
ἀμύσσον τὸ χολῶδεσ · γεῦσισ μὲν πικρῶν οὐ πικρὴ, τὸ θωῦμα, οὐ μὴν γλυκέη· γλυκέων δὲ πικρή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.329)
ἤν τε οὖν πικρὸν ἐῄ σιτίον, πικρῶν αἴσθησισ· ἤν τε γλυκὺ, χολώδεοσ· φθάνει γὰρ ἡ αἴσθησισ τῆσ χολῆσ· ἀπάτη δὲ ξύνεστι τοῖσι ἡγευμένοισι τὰ πικρὰ γλυκέα φαίνεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.332)
τάδε μέντοι καὶ πρὸ τῆσ ἄρσιοσ, καὶ ἐπ’ αὐτέῃ, καὶ ἐπὶ τῷ ὕπνῳ διδόναι · ἀσίτῳ δὲ τὰ φαρμακώ δεα , κνίδησ καὶ λὶνου τοῦ σπέρματοσ, καὶ ἀμύλου, καὶ κώνου τοῦ κοκκάλου λείου, ἑκάστου κύαθον· καὶ ἀμύγδάλων τῶν πικρῶν πέντε καὶ εἴκοσι τὸν ἀριθμόν · τόσοι δὲ καὶ πεπέριοσ κόκκοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.405)
"σκευάζεται δὲ τὸ μετώπιον ἐξ ἐλαίου τοῦ ἀπὸ τῶν πικρῶν καρύων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:27)
οὕτωσ γὰρ ἡγοῦνταί τινεσ ἐξουσίαν εἶναι σφίσιν καὶ ποιεῖν ὅ τι βούλονται καὶ λέγειν παρ’ ὑμῖν, ὥστε τῶν τότε συγκατηγορούντων μετ’ Ἀριστοφῶντοσ καὶ πικρῶν ὄντων τοῖσ μεμισθωκόσι τὰσ τριηραρχίασ νῦν κελεύουσί τινεσ τούτουσ στεφανῶσαι, καὶ δυοῖν θάτερον ἐξελέγχουσιν αὑτούσ, ἢ τότ’ ἐκείνουσ ἀδίκωσ συκοφαντοῦντεσ, ἢ νῦν τοῖσδ’ ἐπὶ μισθῷ συνηγοροῦντεσ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Περὶ τοῦ Στεφάνου τῆσ Τριηραρκίας 21:2)
πικρῶν δὲ τῶν ἐλέγχων γινομένων διὰ τὸ μνησικακεῖν τοὺσ δήμουσ, καὶ πολλῶν φυγαδευομένων, ἀπέδειξαν ἑαυτοὺσ βοηθοὺσ τοῖσ καταστασιαζομένοισ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 5 3:3)
ἵνα δὲ συνελὼν εἴπω, δώδεκά που περιόδων οὐσῶν ἃσ παρεθέμην, εἴ τισ αὐτὰσ συμμέτρωσ μερίζοι πρὸσ τὸ πνεῦμα, κώλων δὲ περιλαμβανομένων ἐν ταύταισ οὐκ ἐλαττόνων ἢ τριάκοντα τὰ μὲν εὐεπῶσ συγκείμενα καὶ συνεξεσμένα ταῖσ ἁρμονίαισ οὐκ ἂν εὑρ́οι τισ ἓξ ἢ ἑπτὰ τὰ πάντα κῶλα, φωνηέντων δὲ συμβολὰσ ἐν ταῖσ δώδεκα περιόδοισ ὀλίγου δεῖν τριάκοντα ἡμιφώνων τε καὶ ἀφώνων ἀντιτύπων καὶ πικρῶν καὶ δυσεκφόρων παραβολάσ, ἐξ ὧν αἵ τε ἀνακοπαὶ καὶ τὰ πολλὰ ἐγκαθίσματα τῇ λέξει γέγονε, τοσαύτασ τὸ πλῆθοσ ὥστε ὀλίγου δεῖν καθ’ ἕκαστον αὐτῆσ μόριον εἶναί τι τῶν τοιούτων.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2291)
ὅταν δὲ ἄνθρωποσ ἐξ ὀνομάτων συγκείμενοσ καὶ τούτων πικρῶν καὶ περιέργων ἐν γὰρ δὴ τούτοισ οὐ τὴν ἐκλογὴν ἐπαινεῖ τῶν ὀνομάτων αὐτοῦ, μὰ Δία·
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 35 2:7)
ὦ Πανὸσ θακήματα καὶ παραυλίζουσα πέτρα μυχώδεσι Μακραῖσ, ἵνα χοροὺσ στείβουσι ποδοῖν Ἀγλαύρου κόραι τρίγονοι στάδια χλοερὰ πρὸ Παλλάδοσ ναῶν, συρίγγων ὑπ’ αἰόλασ ἰαχᾶσ ὕμνων, ὅτ’ ἀναλίοισ συρίζεισ, ὦ Πάν, τοῖσ σοῖσιν ἐν ἄντροισ, ἵνα τεκοῦσά τισ Φοίβῳ παρθένοσ, ὦ μελέα, βρέφοσ, πτανοῖσ ἐξόρισεν θοίναν θηρσί τε φοινίαν δαῖτα, πικρῶν γάμων ὕβριν·
(에우리피데스, Ion, choral, epode1)
τὰ δὲ τῶν πικρῶν ἐκκαλύμματα καὶ δυσκόλων ἐν τοῖσ προσώποισ τῶν οἰκετῶν ὄψει καὶ τοῖσ στίγμασι καὶ ταῖσ πέδαισ·
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 15 1:4)
ἐγὼ μὲν γὰρ οὔτε γεῦσιν οἶμαι φροῦδον ἂν γενέσθαι, πικρῶν ἐπιλιπόντων, οὔθ’ ἁφήν, ἀλγηδόνοσ ἀναιρεθείσησ, οὔτε φρόνησιν, κακοῦ μὴ παρόντοσ·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 17 9:1)
ἡ μὲν γὰρ αἴσθησισ οὐδέν τι μᾶλλον ἐπὶ λευκῶν ἢ μελάνων διαγνώσει γέγονεν, οὐδὲ γλυκέων ἢ πικρῶν, οὐδὲ μαλακῶν καὶ εἰκόντων ἢ σκληρῶν καὶ ἀντιτύπων, ἀλλ’ ἔργον αὐτῆσ ἑκάστοισ ἐντυγχάνουσαν ὑπὸ πάντων τε κινεῖσθαι καὶ κινουμένην πρὸσ τὸ φρονοῦν ἀναφέρειν ὡσ πέπονθεν.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 1 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION