헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἰὼ παῖ Διόσ, ἐπίκλοποσ πέλῃ, ‐ νέοσ δὲ γραίασ δαίμονασ καθιππάσω, ‐ τὸν ἱκέταν σέβων, ἄθεον ἄνδρα καὶ τοκεῦσιν πικρόν·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 11)
σὺ δ’ εὐπιθὴσ ἐμοὶ γλώσσησ ματαίασ μὴ ’κβάλῃσ ἔπη χθονί, καρπὸν φέροντα πάντα μὴ πράσσειν καλῶσ κοίμα κελαινοῦ κύματοσ πικρὸν μένοσ ὡσ σεμνότιμοσ καὶ ξυνοικήτωρ ἐμοί·
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 1 1:5)
ἐκ γὰρ οἴκων πατρῴων δούλιόν <μ’> ἐσᾶγον αἶσαν ‐ δίκαια καὶ μὴ δίκαια ἀρχὰσ πρέπον βίᾳ φρενῶν αἰνέσαι πικρὸν στύγοσ κρατούσῃ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, epode2)
πικρὸν δ’ ὄμμα θαλαμηπόλων·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 32)
ἀλλὰ γὰρ ἥκουσ’ αἵδ’ ἐπὶ πρᾶγοσ πικρὸν Ἀντιγόνη τ’ ἠδ’ Ἰσμήνη, θρῆνον ἀδελφοῖν·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, anapests6)
εἰ δ’ αὖθ’ ὁμαίμοισ παισὶν Αἰγύπτου σέθεν σταθεὶσ πρὸ τειχέων διὰ μάχησ ἥξω τέλουσ, πῶσ οὐχὶ τἀνάλωμα γίγνεται πικρόν, ἄνδρασ γυναικῶν οὕνεχ’ αἱμάξαι πέδον;
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode26)
ἐκ δὲ λιπόντων ὕδρησ Λερναίησ χόλον αἵματι πικρὸν ὀιστῶν μυῖαι πυθομένοισιν ἐφ’ ἕλκεσι τερσαίνοντο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 22:21)
ἤν τε οὖν πικρὸν ἐῄ σιτίον, πικρῶν αἴσθησισ· ἤν τε γλυκὺ, χολώδεοσ· φθάνει γὰρ ἡ αἴσθησισ τῆσ χολῆσ· ἀπάτη δὲ ξύνεστι τοῖσι ἡγευμένοισι τὰ πικρὰ γλυκέα φαίνεσθαι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.332)
τὸ μὲν οὖν μείζω τῶν ἄλλων Πλάτωνα φρονεῖν οὐ νεμεσῶ, τὸ δὲ τοὺσ ἄλλουσ, εἰ μὴ πικρὸν εἰπεῖν, προπηλακίζειν, κἂν αὐτῷ συνών τε καὶ συμβουλεύων ἀφαιρεῖν οὐκ ἀδικεῖν ἂν ἡγοῦμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:1)
φησὶ γὰρ εἶναι δύο τὰ πολλὰ τῶν ἀνθρωπίνων, λέγων τὰσ ἐναντιότητασ οὐχ ὥσπερ οὗτοι διωρισμένασ ἀλλὰ τὰσ τυχούσασ, οἱο͂ν λευκὸν μέλαν, γλυκὺ πικρόν, ἀγαθὸν κακόν, μέγα μικρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 113:1)
τὸ μὲν γὰρ ἀληθὲσ οὐ πλήθει κρίνεσθαι οἰόνται προσήκειν οὐδὲ ὀλιγότητι, τὸ δ’ αὐτὸ τοῖσ μὲν γλυκὺ γευομένοισ δοκεῖν εἶναι τοῖσ δὲ πικρόν, ὥστ’ εἰ πάντεσ ἔκαμνον ἢ πάντεσ παρεφρόνουν, δύο δ’ ἢ τρεῖσ ὑγίαινον ἢ νοῦν εἶχον, δοκεῖν ἂν τούτουσ κάμνειν καὶ παραφρονεῖν τοὺσ δ’ ἄλλουσ οὔ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 135:2)
πάθοσ λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ποιότησ καθ’ ἣν ἀλλοιοῦσθαι ἐνδέχεται, οἱο͂ν τὸ λευκὸν καὶ τὸ μέλαν, καὶ γλυκὺ καὶ πικρόν, καὶ βαρύτησ καὶ κουφότησ, καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 213:1)
ὅταν γὰρ ἐν παντὶ φῇ παντὸσ εἶναι μοῖραν, οὐδὲν μᾶλλον εἶναί φησι γλυκὺ ἢ πικρὸν ἢ τῶν λοιπῶν ὁποιανοῦν ἐναντιώσεων, εἴπερ ἐν ἅπαντι πᾶν ὑπάρχει μὴ δυνάμει μόνον ἀλλ’ ἐνεργεία ͅ καὶ ἀποκεκριμένον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 97:2)
ἡμέρασ βραχὺν εἶναι καὶ γλυκύν, μετὰ δὲ ἄλλων τεσσάρων ἡμερῶν πλόον πικρὸν γίνεσθαι ἐκδιδούσησ εἰσ αὐτὸν κρήνησ τινὸσ πικρᾶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 18 2:1)
"εἰσ τοῦτον οὖν συναθροίσασα μετ’ ἀνάγκησ συγκατέκλινε τοῖσ δούλοισ τὰσ δεσποίνασ, ὅθεν οἱ Λυδοὶ τὸ πικρὸν τῆσ πράξεωσ ὑποκοριζόμενοι τὸν τόπον καλοῦσιν Γλυκὺν Ἀγκῶνα, οὐ μόνον δὲ Λυδῶν γυναῖκεσ ἄφετοι οὖσαι τοῖσ ἐντυχοῦσιν, ἀλλὰ καὶ Λοκρῶν τῶν Ἐπιζεφυρίων, ἔτι δὲ τῶν περὶ Κύπρον καὶ πάντων ἁπλῶσ τῶν ἑταιρισμῷ τὰσ ἑαυτῶν κόρασ ἀφοσιούντων, παλαιᾶσ τινοσ ὕβρεωσ ἐοίκασιν εἶναι πρὸσ ἀλήθειαν ὑπόμνημα καὶ τιμωρίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 11 1:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION