헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δ’ ἂν αὐτοκτόνωσ αὐτοδάικτοι θάνωσι, καὶ γαί̈α κόνισ πίῃ μελαμπαγὲσ αἷμα φοίνιον, τίσ ἂν καθαρμοὺσ πόροι, τίσ ἄν σφε λούσειεν;
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 21)
ὃσ δ’ ἂν πλεῖστα γελάσῃ καὶ πίῃ καὶ τῆσ Ἀφροδίτησ ἀντιλάβηται τὸν χρόνον τοῦτον ὃν ἀφεῖται, καὶ Τύχησ ἐράνου τινόσ, πανηγυρίσασ ἥδιστ’ ἀπῆλθεν οἴκαδε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 9 2:1)
εἶναι δὲ τοῦτο λιβάδασ ἑβδομήκοντα, καὶ μηδένα πίνειν ἀπ’ αὐτοῦ ἢ μόνον βασιλέα καὶ τὸν πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν παίδων τῶν δ’ ἄλλων ἐάν τισ πίῃ, θάνατοσ ἡ ζημία.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 9 4:2)
ὕδατοσ ἀπέφθου κύαθον ἂν δ’ ὠμὸν πίῃ, βαρὺ καὶ κοπῶδεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 95 3:1)
ἐὰν δ’ ἐναποπνιγῇ τρίγλη ζῶσα ἐν οἴνῳ καὶ τοῦτο ἀνήρ πίῃ, ἀφροδισιάζειν οὐ δυνήσεται, ὡσ Τερψικλῆσ ἱστορεῖ ἐν τῷ περὶ ἀφροδισίων, κἂν γυνὴ δὲ πίῃ τοῦ αὐτοῦ οἴνου, οὐ κυίσκεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1271)
οὕτωσ ἄκρατον, εἰπέ μοι, πίῃ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 36 2:6)
ἐπὰν κυάθουσ πίῃ τισ, ὦ Κρίτων, δέκα, ἀεὶ παρ’ ἕκαστον ἐνδελεχῶσ τὸ ποτήριον πίνει τὸ λοιπόν, τοὺσ λογισμοὺσ δ’ ἐξεμεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 382)
ἐπεὶ ὁρ́α οἱο͂ν ἦν ἡμᾶσ φροντίζειν μὴ περὶ αὑτῶν μόνον ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν προβάτων καὶ τῶν ὄνων, πῶσ ἐνδύσηται καὶ πῶσ ὑποδήσηται, πῶσ φάγῃ, πῶσ πίῃ.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 3:1)
τοῦ δὲ θεοῦ δηλώσαντοσ ταύτην εἶναι τὴν μέλλουσαν αὐτὸν διατρέφειν προσελθὼν ἠσπάσατο καὶ κομίσαι ὕδωρ παρεκάλεσεν, ὅπωσ πίῃ, καὶ πορευομένησ μετακαλεσάμενοσ καὶ ἄρτον ἐνεγκεῖν ἐκέλευσε.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 402:2)
οὐ γὰρ ἂν ὥσπερ ἐν κοιλίῃ, ἐν ᾗ τὸ ὑγρόν, ἔξω τε περιέχει αὐτὴ ἡ κοιλίη, ἐξαλίζοιτ’ ἂν καθ’ ἑκάστην ἡμέρην, ἀλλ’ ὅταν πίῃ καὶ δέξηται αὐτὸ ἐσ ἑωυτὸ τὸ ὑγρόν, τὰ κενὰ καὶ ἀραιὰ ἐπληρώθη καὶ τὰ σμικρὰ πάντῃ καὶ ἀντὶ μαλθακοῦ τε καὶ ἀραιοῦ σκληρόσ τε καὶ πυκνὸσ ἐγένετο καὶ οὔτ’ ἐκπέσσει οὔτ’ ἀφίησι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ, xxii.15)
Τῆσ μὲν πτισάνησ, ὁκόταν πίη τὸ φάρμακον, ἐπιῤῬοφῇν αὐτίκα χρὴ διδόναι μηδὲν ἔλασσον ἀξίωσ λόγου ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ ἐπεὶ καὶ κατὰ λόγον ἐστὶ μεσηγὺ τῆσ καθάρσιοσ μὴ διδόναι Ῥοφῇν‧ ὁκόταν δὲ λήξῃ ἡ κάθαρσισ, τότε ἔλασσον Ῥοφεέτω ἢ ὁκόσον εἴθιστο‧ μετὰ δὲ τοῦτο, ἀναγέτω αἰεὶ ἐπὶ τὸ πλεῖον, ἢν ἥ τε ὀδύνη πεπαυμένη ᾖ, καὶ μηδὲν ἄλλο ἐναντιῶται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.11)
Ἐπὴν πίῃ τισ ἐλλέβορον, πρὸσ μὲν τὰσ κινήσιασ τῶν σωμάτων μᾶλλον ἄγειν, πρὸσ δὲ τοὺσ ὕπνουσ καὶ μὴ κινήσιασ, ἧσσον‧ δηλοῖ δὲ καὶ ναυτιλίη, ὅτι κίνσισ τὰ σώματα ταράσσει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 83.12)
Ὅστισ δ’ ἂν ἐν πυρετῷ μὴ θανατώδει φῇ τὴν κεφαλὴν ἀλγέειν, ἢ καὶ ὀρφνῶδέσ τι πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν φαίνεσθαι, ἢ καρδιωγμὸσ τουτέῳ προσγένηται, χολώδησ ἔμετοσ παρέσται‧ ἢν δὲ καὶ Ῥῖγοσ ἐπιλάβῃ, καὶ τὰ κάτω μέρεα τοῦ ὑποχονδρίου ψυχρὰ ᾖ, καὶ θᾶσσον ἔτι ὁ ἔμετοσ παρέσται‧ ἢν δέ τι πίῃ ἢ φάγῃ ὑπὸ τοῦτον τὸν χρόνον, κάρτα τοῦτο ταχέωσ ἐμέεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 24.7)
οὐδὲ γὰρ οὐδέ τισ ἄλλοσ ἀνὴρ τάδε φάρμακ’ ἀνέτλη, ὅσ κε πίῃ καὶ πρῶτον ἀμείψεται ἑρ́κοσ ὀδόντων.
(호메로스, 오디세이아, Book 10 35:4)
καὶ τὰ μὲν τῆσ γυναικόσ, ὦ πάτερ, οὕτωσ ἔχει, καὶ πάνυ σοι τετηρηκὼσ λέγω ‐ οὔ ποτε ῥᾷον ἕξει, κἂν μυριάκισ πίῃ τοῦ φαρμάκου.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 32:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION