헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ διὰ τοῦτο φθείρεται ὁ πήλινοσ ἀνδριὰσ εἰσ πηλὸν καὶ ἡ σφαῖρα εἰσ χαλκὸν καὶ ὁ Καλλίασ εἰσ σάρκα καὶ ὀστᾶ, ἔτι δὲ ὁ κύκλοσ εἰσ τὰ τμήματα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 148:2)
ἄγε νυν σὺ μὲν βάδιζε πρὸσ τὸν ἀέρα καὶ τοῖσι τειχίζουσι παραδιακόνει, χάλικασ παραφόρει, πηλὸν ἀποδὺσ ὄργασον, λεκάνην ἀνένεγκε, κατάπεσ’ ἀπὸ τῆσ κλίμακοσ, φύλακασ κατάστησαι, τὸ πῦρ ἔγκρυπτ’ ἀεί, κωδωνοφορῶν περίτρεχε καὶ κάθευδ’ ἐκεῖ·
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene34)
τὸν δὲ πηλὸν ἐνεβάλλοντο πῶσ;
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene21)
ἄνω δὲ τὸν ὑπαγωγέα ἐπέτοντ’ ἔχουσαι κατόπιν ὥσπερ παιδία τὸν πηλὸν ἐν τοῖσ στόμασιν αἱ χελιδόνεσ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene 1:2)
τὸν πηλὸν ὦ πάτερ πάτερ τουτονὶ φύλαξαι.
(아리스토파네스, Wasps, Parodos, prelude13)
κἄπειτ’ ἴσωσ ἐν τῷ σκότῳ τουτουὶ στερηθεὶσ τὸν πηλὸν ὥσπερ ἀτταγᾶσ τυρβάσεισ βαδίζων.
(아리스토파네스, Wasps, Parodos, prelude19)
εἰ δὴ οὖν εἷσ τε ποταμὸσ παῤ ἑκάστοισ καὶ οὐ μεγάλοι οὗτοι ποταμοὶ ἱκανοὶ γῆν πολλὴν ποιῆσαι ἐσ θάλασσαν προχεόμενοι, ὁπότε ἰλὺν καταφέροιεν καὶ πηλὸν ἐκ τῶν ἄνω τόπων ἔνθενπερ αὐτοῖσ αἱ πηγαί εἰσιν, οὐδὲ ὑπὲρ τῆσ Ἰνδῶν ἄρα χώρασ ἐσ ἀπιστίαν ἰέναι ἄξιον, ὅπωσ πεδίον τε ἡ πολλή ἐστι καὶ ἐκ τῶν ποταμῶν τὸ πεδίον ἔχει προσκεχωσμένον.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 6 5:1)
καὶ γὰρ καὶ γηλόφοισ ἐπιτυγχάνειν ὑψηλοῖσ ψάμμου βαθείασ, οὐ νεναγμένησ, ἀλλ̓ οἱάσ δέχεσθαι καθάπερ ἐσ πηλὸν ἢ ἔτι μᾶλλον ἐσ χιόνα ἀπάτητον ἐπιβαίνοντασ.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 24 4:3)
καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τύπον τινὰ παρέχοντεσ, ὁποῖον ἂν πηλὸν εἰσ τοῦτον ἐμβάλωσιν, ὅμοιον τῷ τύπῳ τὸ εἶδοσ ἀποτελοῦσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 14:2)
οἱ προσπταίοντεσ ἐν ταῖσ ὁδοῖσ ἢ νὴ Δία ἐμπεσόντεσ εἰσ πηλὸν ἢ βόθρον οὐκ ὀργίζονται τοῖσ λίθοισ ἢ τῷ πηλῷ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 39:3)
ἀγωνιάτησ μέντοι, φασίν, ἦν ἄλλωσ καὶ φιλόδοξοσ ὥστε τὸ πρότερον τέκτονι συνοικοδομοῦντεσ αὐτόσ τε καὶ ὁ Ἀσκληπιάδησ, ὁ μὲν Ἀσκληπιάδησ ἐφαίνετο γυμνὸσ ἐπὶ τοῦ τέγουσ τὸν πηλὸν παραφέρων, ὁ δὲ εἴ τιν’ ἴδοι ἐρχόμενον, παρεκρύπτετο.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 6:1)
ὀχέτιον γάρ τι ὀκνηρῶσ αὐτοῦ ὑπερβαίνοντοσ, "δικαίωσ," εἶπεν, "ὑφορᾷ τὸν πηλόν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 17:1)
τὰ μὲν δὴ κνυζούμενα κατὰ τοῦ τέλματοσ ἐκυλινδεῖτο, λύκαινα δέ τισ ἐπιφανεῖσα νεοτόκοσ σπαργῶσα τοὺσ μαστοὺσ ὑπὸ γάλακτοσ ἀνεδίδου τὰσ θηλὰσ τοῖσ στόμασιν αὐτῶν καὶ τῇ γλώττῃ τὸν πηλόν, ᾧ κατάπλεοι ἦσαν, ἀπελίχμα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 79 8:1)
τῷ γὰρ ποδὶ κατὰ φύσιν εἶναι ἐρῶ τὸ καθαρῷ εἶναι, ἀλλ’, ἂν αὐτὸν ὡσ πόδα λάβῃσ καὶ ὡσ μὴ ἀπόλυτον, καθήξει αὐτὸν καὶ εἰσ πηλὸν ἐμβαίνειν καὶ ἀκάνθασ πατῆσαι καὶ ἔστιν ὅτε ἀποκοπῆναι ὑπὲρ τοῦ ὅλου·
(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ συνυπάρχει μεγαλοφροσύνη καὶ ἐπιμέλεια. 24:3)
πρῶτα μὲν προσπλέων ἔτι καὶ ἡμέρησ δρόμον ἀπέχων ἀπὸ γῆσ, κατεὶσ καταπειρητηρίην πηλόν τε ἀνοίσεισ καὶ ἐν ἕνδεκα ὀργυιῇσι ἔσεαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 5 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION