헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὦ φίλον Οἰδίπου τέκοσ, ἔδεισ’ ἀκού‐ σασα τὸν ἁρματόκτυπον ὄτοβον ὄτοβον, ὅτε τε σύριγγεσ ἔκλαγξαν ἑλίτροχοι, ἱππικῶν τ’ ἀπύαν πηδαλίων διὰ στόμα πυριγενετᾶν χαλινῶν.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 11)
Ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὴν θάλασσαν ἐφορῶν ἐθεᾶτο ναῦσ ἐμπεπρησμένασ τε καὶ ἡμιφλέκτουσ ἔτι καὶ ἡμικαύστουσ ἄλλασ τε λελυμασμένασ ἱστίων τε ὁμοῦ καὶ πηδαλίων καὶ σκευῶν ἔμπλεων τὸ πέλαγοσ καὶ τῶν ἔτι σῳζομένων τὰ πολλὰ πεπονηκότα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 10 1:1)
"ἄλλασ δὲ δύο πλεκτάνασ καθίησιν εἰσ τὴν θάλασσαν ἀντὶ πηδαλίων, ὅταν δέ τι προσιὸν ἴδῃ, δείσασ συστέλλει τοὺσ πόδασ καὶ πληρώσασ αὑτὸν τῆσ θαλάσσησ κατὰ βυθοῦ ὡσ τάχοσ χωρεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 104 1:7)
χοροὶ μέλπουσιν ἐγκύκλιοι, πλησιστίοισι πνοαῖσ συριζόντων κατὰ πρύμναν εὐναίων πηδαλίων αὔραισ <σὺν> νοτίαισ ἢ πνεύμασι Ζεφύρου, τὰν πολυόρνιθον ἐπ’ αἶ‐ αν, λευκὰν ἀκτάν, Ἀχιλῆ‐ οσ δρόμουσ καλλισταδίουσ, ἄξεινον κατὰ πόντον;
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 25)
οὐ παρέργωσ οὖν οὐδὲ ἀμελῶσ ἐπήκουον αὐτῶν καθάπερ ναυαγίαν τινὰ καὶ σωτηρίαν αὐτῶν παράλογον διηγουμένων, οἱοῖ̀ εἰσιν οἱ πρὸσ τοῖσ ἱεροῖσ ἐξυρημένοι τὰσ κεφαλὰσ συνάμα πολλοὶ τὰσ τρικυμίασ καὶ ζάλασ καὶ ἀκρωτήρια καὶ ἐκβολὰσ καὶ ἱστοῦ κλάσεισ καὶ πηδαλίων ἀποκαυλίσεισ διεξιόντεσ, ἐπὶ πᾶσι δὲ τοὺσ Διοσκούρουσ ἐπιφαινομένουσ, ‐ οἰκεῖοι γὰρ τῆσ τοιαύτησ τραγῳδίασ οὗτοί γε ‐ ἢ τιν’ ἄλλον ἐκ μηχανῆσ θεὸν ἐπὶ τῷ καρχησίῳ καθεζόμενον ἢ πρὸσ τοῖσ πηδαλίοισ ἑστῶτα καὶ πρόσ τινα ᾐόνα μαλακὴν ἀπευθύνοντα τὴν ναῦν, οἷ προσενεχθεῖσα ἔμελλεν αὐτὴ μὲν ἠρέμα καὶ κατὰ σχολὴν διαλυθήσεσθαι, αὐτοὶ δὲ ἀσφαλῶσ ἀποβήσεσθαι χάριτι καὶ εὐμενείᾳ τοῦ θεοῦ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 1:7)
οἱ Σκύθαι δὲ ἄλλωσ ἐπιλαμβάνονται τοῦ σκάφουσ ἤδη πλέοντοσ, ἐκκρεμαννύμενοι τῶν πηδαλίων καὶ ἐπαναβαίνειν πειρώμενοι·
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 6:4)
καὶ τὰσ ἀγκύρασ περιελόντεσ εἰών εἰσ τὴν θάλασσαν, ἅμα ἀνέντεσ τὰσ ζευκτηρίασ τῶν πηδαλίων, καὶ ἐπάραντεσ τὸν ἀρτέμωνα τῇ πνεούσῃ κατεῖχον εἰσ τὸν αἰγιαλόν.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 328:1)
δὴ καὶ τὸ γήινον ἤδη πᾶν ἀνήλωτο γένοσ, πάσασ ἑκάστησ τῆσ ψυχῆσ τὰσ γενέσεισ ἀποδεδωκυίασ, ὅσα ἦν ἑκάστῃ προσταχθὲν τοσαῦτα εἰσ γῆν σπέρματα πεσούσησ, τότε δὴ τοῦ παντὸσ ὁ μὲν κυβερνήτησ, οἱο͂ν πηδαλίων οἰάκοσ ἀφέμενοσ, εἰσ τὴν αὑτοῦ περιωπὴν ἀπέστη, τὸν δὲ δὴ κόσμον πάλιν ἀνέστρεφεν εἱμαρμένη τε καὶ σύμφυτοσ ἐπιθυμία.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 95:1)
διὸ δὴ καὶ τότ’ ἤδη θεὸσ ὁ κοσμήσασ αὐτόν, καθορῶν ἐν ἀπορίαισ ὄντα, κηδόμενοσ ἵνα μὴ χειμασθεὶσ ὑπὸ ταραχῆσ διαλυθεὶσ εἰσ τὸν τῆσ ἀνομοιότητοσ ἄπειρον ὄντα πόντον δύῃ, πάλιν ἔφεδροσ αὐτοῦ τῶν πηδαλίων γιγνόμενοσ, τὰ νοσήσαντα καὶ λυθέντα ἐν τῇ καθ’ ἑαυτὸν προτέρᾳ περιόδῳ στρέψασ, κοσμεῖ τε καὶ ἐπανορθῶν ἀθάνατον αὐτὸν καὶ ἀγήρων ἀπεργάζεται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 100:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION