헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ταχὺσ δ’, ὅταν εἰσ ἄπορον πέσῃσ, ἐπ’ ἄλλο πήδα νόημα φρενόσ·
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, strophe2)
Διόνυσοσ, ὃσ θύρσοισι καὶ νεβρῶν δοραῖσ καθαπτὸσ ἐν πεύκαισι Παρνασσὸν κάτα πηδᾷ χορεύων ‐ ληκύθιον ἀπώλεσεν.
(아리스토파네스, Frogs, Lyric-Scene 2:5)
πᾶσα δ’ εὔμορφοσ γυνὴ ἐρῶσα φοιτᾷ τηγάνων τε σύντροφα τριβαλλοποπανόθρεπτα μειρακύλλια, ὁμοῦ δὲ τευθὶσ καὶ Φαληρικὴ κόρη σπλάγχνοισιν ἀρνείοισι συμμεμιγμένη πηδᾷ, χορεύει, πῶλοσ ὣσ ἀπὸ ζυγοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 71 1:2)
πᾶσ δὲ κατ’ οἴκουσ μάττει, πέττει, τίλλει, κόπτει, τέμνει, δεύει, χαίρει, παίζει, πηδᾷ, δειπνεῖ, πίνει, σκιρτᾷ, λορδοῖ, κεντεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 67 4:4)
πρὸσ ταῦτα χαλέπαινε καὶ πήδα, ἔφη, καὶ μιαρώτατον ἀνθρώπων ἐμὲ νόμιζε καὶ λοιδόρει πρὸσ ἅπαντασ, ἐὰν δέ σοι δόξῃ, τῷ δορατίῳ διαπερόνησον·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 68:1)
ἰὼ δειράδεσ Παρνασοῦ πέτρασ ἔχουσαι σκόπελον οὐράνιόν θ’ ἕδραν, ἵνα Βάκχιοσ ἀμφιπύρουσ ἀνέχων πεύκασ λαιψηρὰ πηδᾷ νυκτιπόλοισ ἅμα σὺν Βάκχαισ, μή ποτ’ εἰσ ἐμὰν πόλιν ἵκοιθ’ ὁ παῖσ, νέαν δ’ ἁμέραν ἀπολιπὼν θάνοι.
(에우리피데스, Ion, choral, epode1)
ἐπεὶ θεοῦ μαντεῖον ᾤχετ’ ἐκλιπὼν πόσισ Κρεούσησ, παῖδα τὸν καινὸν λαβὼν πρὸσ δεῖπνα θυσίασ θ’ ἃσ θεοῖσ ὡπλίζετο, Ξοῦθοσ μὲν ᾤχετ’ ἔνθα πῦρ πηδᾷ θεοῦ βακχεῖον, ὡσ σφαγαῖσι Διονύσου πέτρασ δεύσειε δισσὰσ παιδὸσ ἀντ’ ὀπτηρίων, λέξασ·
(에우리피데스, Ion, episode16)
χλανιδίων δ’ ἔσω κρυφθείσ, ὅταν μὲν σῶμα κουφισθῇ νόσου, ἔμφρων δακρύει, ποτὲ δὲ δεμνίων ἄπο πηδᾷ δρομαῖοσ, πῶλοσ ὣσ ὑπὸ ζυγοῦ.
(에우리피데스, episode 3:4)
ἡ δὲ πηδᾷ καὶ πυρριχίζει καὶ τὴν ἀσπίδα τινάσσει καὶ τὸ δόρυ πάλλει καὶ ἐνθουσιᾷ, καὶ τὸ μέγιστον, καλὴ πάνυ καὶ ἀκμαία γεγένηται ἤδη ἐν βραχεῖ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥφαιστοσ, Ζευσ. 1:20)
Ἡράκλεισ, δεινόν τινα φὴσ τὸν ὄνειρον εἴ γε πτηνὸσ ὤν, ὥσ φασιν, καὶ ὁρ́ον ἔχων τῆσ πτήσεωσ τὸν ὕπνον ὑπὲρ τὰ ἐσκαμμένα ἤδη πηδᾷ καὶ ἐνδιατρίβει ἀνεῳγόσι τοῖσ ὀφθαλμοῖσ μελιχρὸσ οὕτωσ καὶ ἐναργὴσ φαινόμενοσ·
(루키아노스, Gallus, (no name) 6:4)
ὅταν τε φοβερὸν ἢ δεινόν, ὀρθαὶ αἱ τρίχεσ ἵστανται ὑπὸ φόβου καὶ ἡ καρδία πηδᾷ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ιὤν 33:4)
ἐν τούτῳ δὴ τῷ χρόνῳ ἐν ᾧ μήπω κέκτηται τὴν οἰκείαν φρόνησιν, πᾶν μαίνεταί τε καὶ βοᾷ ἀτάκτωσ, καὶ ὅταν ἀκταινώσῃ ἑαυτὸ τάχιστα, ἀτάκτωσ αὖ πηδᾷ.
(플라톤, Laws, book 2 121:1)
ὅταν γὰρ ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον ἢ τῶν κορυβαντιώντων ἥ τε καρδία πηδᾷ καὶ δάκρυα ἐκχεῖται ὑπὸ τῶν λόγων τῶν τούτου, ὁρῶ δὲ καὶ ἄλλουσ παμπόλλουσ τὰ αὐτὰ πάσχοντασ·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 475:3)
πολλῶν δὲ θνησκόντων ἡ ἀλκὴ μετὰ τοῦ θυμοειδοῦσ ἀποχωρήσασά ποι καὶ συναθροισθεῖσα περὶ ἕν τι τοῦ σώματοσ μόριον ἀνθίσταται τῷ κτείνοντι καὶ πηδᾷ καὶ ἀγανακτεῖ, μέχρι ἂν ὥσπερ πῦρ ἐγκατασβεσθῇ παντάπασι καὶ ἀπόληται.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 4 4:1)
τοῦ μὲν κινδυνεύοντοσ ἡ καρδία πηδᾷ μόνον, ὥσπερ παλαίειν νὴ Δί’ ἢ σταδιοδρομεῖν μέλλοντοσ, τῶν δὲ θεωμένων τρέμει καὶ πάλλεται τὸ σῶμα δι’ εὔνοιαν καὶ φόβον ὑπὲρ τοῦ βασιλέωσ.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 10 25:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION