헬라어 문장 내 검색 Language

τρισσὴ δὲ τουτέων ἡ ἰδέη· ἢ τοὺσ ὀχετοὺσ τοῦ Ῥοοῦ δῆσαι, ξυναγωγ ῇ καὶ πιέσι τῶν ἀγγείων, ἢ τὸ Ῥέον παχῦναί τε καὶ πῆξαι ὡσ μὴ διαρρέῃ, κἢν παραπέμπωσι οἱ ὀχετοί· ἢ ξηρῆναι τὰσ ἐφόδουσ πρὸσ ἕδρην τὴν ἀρχαίην τὸ αἷμα στήσαντα, ὅκωσ μὴ τῇ ἐπιρροῇ κενεόμενοι οἱ χῶροι προσμενέωσι, πλημμυρῶσι δὲ ἔνθα ἡ ξύνδοσισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.67)
καὶ ταῖσ γε σκυλακευομέναισ ἀγαθὸν τοῦτο ἐσ τὸ πῆξαι τὰ μέλη, ἐπειδὰν ἀποπαύσωνται τοῦ γάλακτοσ.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 8 4:1)
τά τε γὰρ μέλη πῆξαι καὶ ῥῶσαι ἀγαθή, καὶ τὴν τρίχα μαλθακὴν ἐργάζεται καὶ τὴν χρόαν στιλπνήν, καὶ τοῦ χρωτὸσ ἀποκαθαίρει ὅ τι περ πονηρόν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 10 1:2)
ἀγαθὸν γὰρ τὸ μελέτημα ἐσ τὸ πῆξαι τοὺσ πόδασ ταῖσ κυσίν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 25 3:2)
πεισθεὶσ δὲ τῇ συμβουλίᾳ κελεύει σκηνὴν αὑτῷ πῆξαι τοὺσ οἰκέτασ ἐπὶ τοῦ βασιλείου τοῦ πλήθουσ ὁρῶντοσ, καὶ παρελθὼν συνέρχεται ταῖσ τοῦ πατρὸσ παλλακαῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 261:1)
Τοὺσ δὲ πρεσβυτέρουσ οὐκ ἀποκτείνει, ὁκόταν ἐπιγένηται, οὐδὲ διαστρέφει‧ αἵ τε γὰρ φλέβεσ εἰσὶ κοῖλαι καὶ αἵματοσ μεσταὶ θερμοῦ, ἃ οὐδὲ δύναται ἐπικρατῆσαι τὸ φλέγμα, οὐδ’ ἀποψῦξαι τὸ αἷμα, ὥστε καὶ πῆξαι, ἀλλ’ αὐτὸ κρατέεται καὶ καταμίγνυται τῷ αἵματι ταχέωσ‧ καὶ οὕτω παραδέχονται αἱ φλέβεσ τὸν ἠέρα, καὶ τὸ φρόνημα γίνεται, τά τε σημήϊα τὰ προειρημένα ἧσσον ἐπιλαμβάνει διὰ τὴν ἰσχύν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 9.1)
κεφαλὴν δέ ἑ θυμὸσ ἄνωγε πῆξαι ἀνὰ σκολόπεσσι ταμόνθ’ ἁπαλῆσ ἀπὸ δειρῆσ.
(호메로스, 일리아스, Book 18 16:17)
ἀτὰρ ἴκρια πῆξαι ἐπ’ αὐτῆσ ὑψοῦ, ὥσ σε φέρῃσιν ἐπ’ ἠεροειδέα πόντον.
(호메로스, 오디세이아, Book 5 15:4)
ταῦτά τέ μοι τελέσαι πῆξαί τ’ ἐπὶ τύμβῳ ἐρετμόν, τῷ καὶ ζωὸσ ἔρεσσον ἐὼν μετ’ ἐμοῖσ ἑτάροισιν.
(호메로스, 오디세이아, Book 11 7:9)
ὁ δὲ δεύτεροσ παραλαβὼν χρόνον ἔσχε πῆξαι καὶ βεβαιῶσαι τὴν αὔξησιν τῇ εὐτυχίᾳ, ἐπιλαβόμενοσ πολλῆσ μὲν εἰρήνησ πολλῆσ δ’ ἡσυχίασ.
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 9 3:3)
ὁ δὲ δεύτεροσ παραλαβὼν χρόνον παρέσχε πῆξαι καὶ βεβαιῶσαι τὴν αὔξησιν τῇ εὐτυχίᾳ, ἐπιλαβόμενοσ;
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 9 10:1)
τῶν τε γὰρ πληγῶν τὸν ἐξ ἐπιδρομῆσ τόνον ἀμαυρῶσαι, καὶ τὴν μάλιστα τοὺσ πολλοὺσ ἐν τῷ συμφέρεσθαι τοῖσ πολεμίοισ πληροῦσαν ἐνθουσιασμοῦ καὶ φορᾶσ ἀντεξόρμησιν, ἅμα κραυγῇ καὶ δρόμῳ τὸν θυμὸν αὔξουσαν, ἀφελόντα πῆξαι καὶ καταψῦξαι τοὺσ ἄνδρασ, ἦσαν δὲ οἱ μὲν μετὰ Καίσαροσ δισχίλιοι πρὸσ δισμυρίοισ, οἱ δὲ μετὰ Πομπηϊού βραχεῖ πλείονεσ ἢ διπλάσιοι τούτων.
(플루타르코스, Pompey, chapter 69 5:1)
εἶτα τόνδ’ ἐφέστιον πῆξαι λαβόντα σκῆπτρον οὑφόρει ποτὲ αὐτόσ, τανῦν δ’ Αἴγισθοσ·
(소포클레스, episode 6:4)
ἀλλὰ Σαβίνῳ καινοτέρην πῆξαι Παλλὰσ ἔνευσε τρόπιν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 306 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION