헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δ’ ἐπὶ γαῖαν μητέρα πῖπτον ἑοῖσ ὑπὸ δούρασιν, ἠύτε πεῦκαι ἢ δρύεσ, ἅσ τ’ ἀνέμοιο κατάικεσ δονέουσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:68)
μόσχον θ’, ἃν οἴκοισ <ἔλειπεσ, Ἑρμιόναν,> ἇσ οὔπω πεῦκαι πρὸ γάμων ἔλαμψαν.
(에우리피데스, Helen, choral, antistrophe 13)
ὡσ δ’ ὅτ’ ἀφ’ ὑψηλῆσ κορυφῆσ ὄρεοσ μεγάλοιο πέτραι ἀποθρῴσκωσιν, ἐπ’ ἀλλήλῃσ δὲ πέσωσι, πολλαὶ δὲ δρῦσ ὑψίκομοι, πολλαὶ δὲ τε πεῦκαι αἴγειροί τε τανύρριζοι ῥήγνυνται ὑπ’ αὐτέων ῥίμφα κυλινδομένων, εἱώσ πεδίονδ’ ἀφίκωνται, ὣσ οἳ ἐπ’ ἀλλήλοισι πέσον μέγα κεκλήγοντεσ.
(헤시오도스, 헤라클레스의 방패, Book Sh. 35:6)
φυτὸν οὖσαν οὐδ’ ὅτι φιλήνεμόσ ἐστιν ὥσπερ ἡ θάλασσα καὶ γὰρ τοῦτό τινεσ λέγουσιν, ἀλλὰ διὰ τὰσ ναυπηγίασ μάλιστα, καὶ γὰρ αὐτὴ καὶ τὰ ἀδελφὰ δένδρα, πεῦκαι καὶ στρόβιλοι, τῶν τε ξύλων παρέχει τὰ πλοϊμώτατα, πίττησ τε καὶ ῥητίνησ ἀλοιφήν, ἧσ ἄνευ τῶν συμπαγέντων ὄφελοσ οὐδὲν ἐν τῇ θαλάττῃ.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 8:1)
ὑψηλαὶ δὲ πεφύκεσαν ἀγχόθι πεῦκαι λεῦκαί τε πλάτανοί τε καὶ ἀκρόκομοι κυπάρισσοι, ἄνθεά τ’ εὐώδη, λασίαισ φίλα ἔργα μελίσσαισ, ὅσσ’ ἐάροσ λήγοντοσ ἐπιβρύει ἀν λειμῶνασ.
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι20)
αἱ δ’ αὐταὶ καὶ φέγγοσ ἐδᾳδούχουν παρὰ παστῷ πεῦκαι, καὶ φθιμένᾳ νέρθεν ἔφαινον ὁδόν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 182 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION