헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτὰρ Ιἤσων μνήσατο Μηδείησ πολυκερδέοσ ἐννεσιάων, λάζετο δ’ ἐκ πεδίοιο μέγαν περιηγέα πέτρον, δεινὸν Ἐνυαλίου σόλον Ἄρεοσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:61)
κολάζεται δὲ Σίσυφοσ ἐν Αἵδου πέτρον ταῖσ χερσὶ καὶ τῇ κεφαλῇ κυλίων, καὶ τοῦτον ὑπερβάλλειν θέλων·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 3:3)
ἀπεκύλισε δὲ καὶ τὸν Ἀσκαλάφου πέτρον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 12:11)
ὅτι ὁ Τάνταλοσ ἐν Αἵδου κολάζεται, πέτρον ἔχων ὕπερθεν ἑαυτοῦ ἐπιφερόμενον, ἐν λίμνῃ τε διατελῶν καὶ περὶ τοὺσ ὤμουσ ἑκατέρωσε δένδρα μετὰ καρπῶν ὁρῶν παρὰ τῇ λίμνῃ πεφυκότα·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 1:1)
ἐλθὼν δὲ ὁ Κύκλωψ καὶ εἰσελάσασ τὰ ποίμνια τῇ μὲν θύρᾳ προσέθηκε πέτρον ὑπερμεγέθη καὶ θεασάμενοσ αὐτοὺσ ἐνίουσ κατήσθιεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 5:2)
ἐφ’ οἷσ ἀγανακτήσαντα τὸν Δία τὴν μὲν εὐχὴν ἀποτελέσαι διὰ τὴν ὑπόσχεσιν, ὅπωσ δὲ μηδὲν ἀπολαύῃ τῶν παρακειμένων, ἀλλὰ διατελῇ ταραττόμενοσ, ὑπὲρ τῆσ κεφαλῆσ ἐξήρτησεν αὐτῷ πέτρον, δι’ ὃν οὐ δύναται τῶν παρακειμένων τυχεῖν οὐδενόσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 142)
οὕτωσ οὐ τῷ σώματι μόνον, ἀλλὰ τῇ ψυχῇ τοῦ τυράννου περιπέπηγε τὰ ξίφη, ὥστε τὸν ἐν ᾅδου Τάνταλον, ὅν φασι κεφαλῆσ ὑπερτέλλοντα δειμαίνειν πέτρον, πολὺ ῥᾷον διάγειν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 66:1)
ἐν δὴ τούτοισ καὶ τὰ περὶ τὸν Σίσυφον διηγεῖται πάθη, ᾧ φασι τοὺσ καταχθονίουσ θεοὺσ ὁρ́ον πεποιῆσθαι τῆσ τῶν δεινῶν ἀπαλλαγῆσ, ὅταν ὑπὲρ ὄχθου τινὸσ ἀνακυλίσῃ πέτρον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2017)
ἀλλ’ ἦλθεν εἰκών, ὡσ ὁρᾶν ἐφαίνετο, Παλλὰσ κραδαίνουσ’ ἔγχοσ ἐπὶ λόφῳ κέαρ , κἄρριψε πέτρον στέρνον εἰσ Ἡρακλέουσ, ὅσ νιν φόνου μαργῶντοσ ἔσχε, κεἰσ ὕπνον καθῆκε·
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 3:14)
ἀλλ’ οὔτε Σισύφειον εἰσορῶ πέτρον Πλούτωνά τ’, οὐδὲ σκῆπτρα Δήμητροσ κόρησ.
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:14)
ὁ γὰρ μακάριοσ ‐ κοὐκ ὀνειδίζω τύχασ ‐ Διὸσ πεφυκώσ, ὡσ λέγουσι, Τάνταλοσ κορυφῆσ ὑπερτέλλοντα δειμαίνων πέτρον ἀέρι ποτᾶται·
(에우리피데스, episode 1:2)
Ἐτεοκλέησ δὲ ποδὶ μεταψαίρων πέτρον ἴχνουσ ὑπόδρομον, κῶλον ἐκτὸσ ἀσπίδοσ τίθησι·
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 3:1)
ἐσ δ’ ἄπορον ἥκων δορὸσ ἐπὶ σκέλοσ πάλιν χωρεῖ, λαβὼν δ’ ἀφῆκε μάρμαρον πέτρον μέσον δ’ ἄκοντ’ ἔθραυσεν·
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 3:5)
νεικέων δὲ ὁ Ἀμομφάρετοσ λαμβάνει πέτρον ἀμφοτέρῃσι τῇσι χερσὶ καὶ τιθεὶσ πρὸ ποδῶν τῶν Παυσανίεω ταύτῃ τῇ ψήφῳ ψηφίζεσθαι ἔφη μὴ φεύγειν τοὺσ ξείνουσ, λέγων τοὺσ βαρβάρουσ.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 55 3:1)
ἑτέρηφι δὲ λάζετο πέτρον μάρμαρον ὀκριόεντα τόν οἱ περὶ χεὶρ ἐκάλυψεν, ἧκε δ’ ἐρεισάμενοσ, οὐδὲ δὴν χάζετο φωτόσ, οὐδ’ ἁλίωσε βέλοσ, βάλε δ’ Ἕκτοροσ ἡνιοχῆα Κεβριόνην νόθον υἱὸν ἀγακλῆοσ Πριάμοιο ἵππων ἡνί’ ἔχοντα μετώπιον ὀξέϊ λᾶϊ.
(호메로스, 일리아스, Book 16 62:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION