헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡρ͂αί τε καθ’ ἕκαστον ἔτοσ ἐκ περιτροπῆσ γῆν τὴν πᾶσαν ἐπέρχονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 7:3)
ἂν δὲ δὴ τοῦτο νικήσῃ πᾶσι συνδόξαν, ἑκάστουσ ἐκ περιτροπῆσ ἡγεῖσθαι, οἱο͂ν Θηβαίουσ, Ἀργείουσ, Ἠλείουσ, Ἀρκάδασ, ὑμᾶσ, καλόν γε ὄντασ Ἀθηναίουσ διαλαγχάνειν πρὸσ τοὺσ πάντασ ἀνθρώπουσ περὶ τῆσ ἡγεμονίασ, καὶ ἄρχειν τῶν Ἑλλήνων ἐκ περιτροπῆσ, ὥσπερ ἄλλην τινὰ μοῖραν ἢ ἔρανον διῃρημένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 9:1)
δοκεῖ, μὴ δόξα τοῖσ πολλοῖσ ἐγγένηται περὶ τῆσ καινῆσ πολιτείασ οὐκ ἀληθήσ, ὅτι δύο βασιλεῖσ κύριοι γεγόνασι τῆσ πόλεωσ ἀνθ’ ἑνὸσ ἑκατέρου τῶν ὑπάτων τοὺσ δώδεκα πελέκεισ ἔχοντοσ, ὥσπερ εἶχον οἱ βασιλεῖσ, ἔκριναν τό τε δέοσ ἀφελέσθαι τῶν πολιτῶν καὶ τῆσ ἐξουσίασ μειῶσαι τὸν φθόνον, τοῦ μὲν ἑτέρου τῶν ὑπάτων τοὺσ δώδεκα κατατάξαντεσ προηγεῖσθαι πελέκεισ, τοῦ δ’ ἑτέρου δώδεκα ὑπηρέτασ ῥάβδουσ ἔχοντασ μόνον, ὡσ δέ τινεσ ἱστοροῦσι, καὶ κορύνασ, γίνεσθαι δὲ τῶν πελέκεων τὴν παράληψιν ἐκ περιτροπῆσ ἕνα μῆνα κατέχοντοσ αὐτοὺσ ἑκατέρου παραλλάξ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 2 2:1)
εἶτ’ αὖθισ ἕτεροσ αὐτῶν ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν καθίστατο, καὶ τοῦτ’ ἐκ περιτροπῆσ ἐγίνετο παραλλὰξ ἐπ’ ἐνιαυτὸν ἑκάστου τὴν ἡγεμονίαν παραλαμβάνοντοσ εἰσ συγκείμενόν τινα ἡμερῶν ἀριθμόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 57 2:2)
Τοῦτο τὸ πάθοσ συνέβη τῇ Ιἑροσολυμιτῶν πόλει ὑπατεύοντοσ ἐν Ῥώμῃ Μάρκου Ἀγρίππα καὶ Κανιδίου Γάλλου ἐπὶ τῆσ ἑκατοστῆσ ὀγδοηκοστῆσ καὶ πέμπτησ ὀλυμπιάδοσ τῷ τρίτῳ μηνὶ τῇ ἑορτῇ τῆσ νηστείασ, ὥσπερ ἐκ περιτροπῆσ τῆσ γενομένησ ἐπὶ Πομπηίου τοῖσ Ιοὐδαίοισ συμφορᾶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 614:1)
καὶ τοιαύτη τισ ἀνακήρυξισ, ἀλλ’ αὐτὸσ ἕκαστοσ αὑτῷ τὸ συνειδὸσ ἔχων μαρτυροῦν πεπίστευκεν, τοῦ μὲν νομοθέτου προφητεύσαντοσ, τοῦ δὲ θεοῦ τὴν πίστιν ἰσχυρὰν παρεσχηκότοσ, ὅτι τοῖσ τοὺσ νόμουσ διαφυλάξασι κἂν εἰ δέοι θνήσκειν ὑπὲρ αὐτῶν προθύμωσ ἀποθανεῖν ἔδωκεν ὁ θεὸσ γενέσθαι τε πάλιν καὶ βίον ἀμείνω λαβεῖν ἐκ περιτροπῆσ.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 183:1)
ἆρ’ οὐκ ἴστε ὅτι τῶν μὲν ἐξιόντων τοῦ βίου κατὰ τὸν τῆσ φύσεωσ νόμον καὶ τὸ ληφθὲν παρὰ τοῦ θεοῦ χρέοσ ἐκτινύντων, ὅταν ὁ δοὺσ κομίσασθαι θέλῃ, κλέοσ μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ καὶ γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ δὲ καὶ ἐπήκοοι μένουσιν αἱ ψυχαί, χῶρον οὐράνιον λαχοῦσαι τὸν ἁγιώτατον, ἔνθεν ἐκ περιτροπῆσ αἰώνων ἁγνοῖσ πάλιν ἀντενοικίζονται σώμασιν·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 448:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION