헬라어 문장 내 검색 Language

διελθόντι δὲ τὴν εἴσοδον θεωρεῖσθαι μὲν ἄντρον ἀναπεπταμένον καὶ τῇ κατὰ τὸν ἥλιον αὐγῇ περιλαμπόμενον, ἄνθη δὲ παντοδαπὰ πεφυκότα, καὶ μάλιστα τήν τε κασίαν καὶ τἄλλα τὰ δυνάμενα δι’ ἐνιαυτῶν διαφυλάττειν τὴν εὐωδίαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 69 3:1)
περιλαμπόμενον;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 12 6:2)
περιλαμπόμενον;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 13 8:1)
"ἡμισφαιρίου γὰρ ὀλίγῳ δοκεῖ μεῖζον εἶναι τὸ περιλαμπόμενον ἑκατέρασ.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 1818)
"τοὺσ δὲ διασωθέντασ ἐκ τῆσ θαλάττησ πρῶτον μὲν ἐπὶ τὰσ προκειμένασ νήσουσ οἰκουμένασ δ’ ὑφ’ Ἑλλήνων κατίσχειν καὶ τὸν ἥλιον ὁρᾶν κρυπτόμενον ὡρ́ασ μιᾶσ ἔλαττον ἐφ’ ἡμέρασ τριάκοντα καὶ νύκτα τοῦτ’ εἶναι, σκότοσ ἔχουσαν ἐλαφρὸν καὶ λυκαυγὲσ ἀπὸ δυσμῶν περιλαμπόμενον ἐκεῖ διατρίψαντασ ἡμέρασ ἐνενήκοντα, μετὰ τιμῆσ καὶ φιλοφροσύνησ ἱεροὺσ νομιζομένουσ καὶ προσαγορευομένουσ, ὑπὸ πνευμάτων ἢδη περαιοῦσθαι·
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 2614)
καὶ καθεύδοντοσ αὐτοῦ ταῖσ γυναιξὶν ὀφθῆναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πυρὶ περιλαμπόμενον·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 10 4:5)
καὶ καθεύδοντοσ αὐτοῦ ταῖσ γυναιξὶν ὀφθῆναι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πυρὶ περιλαμπόμενον·
(플루타르코스, De fortuna Romanorum, section 10 15:1)
καί μοι δοκεῖ τὴν μειρακιώδη καὶ σοβαρὰν ἐκείνην προσωνυμίαν ἓν τοῦτο ποιεῖν ἀνεπίφθονον καὶ πρέπουσαν, οὕτωσ εὐμενὲσ ἦθοσ καὶ βίον ἐν ἐξουσίᾳ καθαρὸν καὶ ἀμίαντον Ὀλύμπιον προσαγορεύεσθαι, καθάπερ τὸ τῶν θεῶν γένοσ ἀξιοῦμεν αἴτιον μὲν ἀγαθῶν, ἀναίτιον δὲ κακῶν πεφυκὸσ ἄρχειν καὶ βασιλεύειν τῶν ὄντων, οὐχ ὥσπερ οἱ ποιηταὶ συνταράττοντεσ ἡμᾶσ ἀμαθεστάταισ δόξαισ ἁλίσκονται τοῖσ αὑτῶν μυθεύμασι, τὸν μὲν τόπον, ἐν ᾧ τοὺσ θεοὺσ κατοικεῖν λέγουσιν, ἀσφαλὲσ ἕδοσ καὶ ἀσάλευτον καλοῦντεσ, οὐ πνεύμασιν, οὐ νέφεσι χρώμενον, ἀλλ’ αἴθρᾳ μαλακῇ καὶ φωτὶ καθαρωτάτῳ τὸν ἅπαντα χρόνον ὁμαλῶσ περιλαμπόμενον, ὡσ τοιαύτησ τινὸσ τῷ μακαρίῳ καὶ ἀθανάτῳ διαγωγῆσ μάλιστα πρεπούσησ, αὐτοὺσ δὲ τοὺσ θεοὺσ ταραχῆσ καὶ δυσμενείασ καὶ ὀργῆσ ἄλλων τε μεστοὺσ παθῶν ἀποφαίνοντεσ οὐδ’ ἀνθρώποισ νοῦν ἔχουσι προσηκόντων.
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 39 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION