헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἀκολάστωσ καὶ περιέργωσ μικρὸν παραγαγόντεσ τοὔνομα τῆσ μάζησ ματτύην ὠνόμαζον πᾶν τὸ πολυτελὲσ ἔδεσμα, τὸ δὲ ματτυάζειν τὸ παρασκευάζειν αὐτά, εἴτε ἰχθὺσ εἰή εἴτε ὄρνισ εἴτε λάχανον εἴτε ἱερεῖον εἴτε πεμμάτιον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 83 3:1)
πρὸσ δὲ τοὺσ περιέργωσ ὀψωνοῦντασ τάδε φησὶν Ἄλεξισ ἐν Ἐπικλήρῳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 121)
περιέργωσ γε, νὴ τὸν οὐρανὸν ἐξὸν φράσαι τράπεζα συντόμωσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 83 2:8)
καθόλου δὲ τριῶν ὄντων, ὥσ φησι Θεόφραστοσ, ἐξ ὧν γίνεται τὸ μέγα καὶ σεμνὸν καὶ περιττὸν ἐν λέξει, τῆσ τε ἐκλογῆσ τῶν ὀνομάτων καὶ τῆσ ἐκ τούτων ἁρμονίασ καὶ τῶν περιλαμβανόντων αὐτὰ σχημάτων, ἐκλέγει μὲν εὖ πάνυ καὶ τὰ κράτιστα τῶν ὀνομάτων τίθησιν, ἁρμόττει δὲ αὐτὰ περιέργωσ, τὴν εὐφωνίαν ἐντείνων μουσικήν, σχηματίζει τε φορτικῶσ καὶ τὰ πολλὰ γίνεται ψυχρὸσ ἢ τῷ πόρρωθεν λαμβάνειν ἢ τῷ μὴ πρέποντα εἶναι τὰ σχήματα τοῖσ πράγμασι διὰ τὸ μὴ κρατεῖν τοῦ μετρίου.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 31)
ταύτην ὀλίγοι μὲν ἐμιμήσαντο, Δημοσθένησ δὲ καὶ ὑπερεβάλετο πλὴν οὐχ οὕτωσ γε λευκῶσ οὐδὲ ἀφελῶσ ὥσπερ Λυσίασ χρησάμενοσ αὐτῇ, ἀλλὰ περιέργωσ καὶ πικρῶσ·
(디오니시오스, chapter 66)
ὀλίγουσ δὲ καὶ τῶν ἐμοὶ δοθέντων ἄκουσον ἐρομένου γάρ μου εἰ φαλακρόσ ἐστιν Ἀλέξανδροσ, καὶ κατασημηναμένου περιέργωσ καὶ προφανῶσ ὑπογράφεται χρησμὸσ νυκτερήσιοσ, Σαβαρδαλαχου μαλαχααττηαλοσ ἦν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 53:1)
ἀσθενοῦντασ ἐκπυνθάνεσθαι τὰσ αἰτίασ, μὴ σοφιστικῶσ μηδὲ περιέργωσ ἐνστάσεισ καὶ παρεμπτώσεισ καὶ κοινότητασ λαλοῦντα καὶ παρεπιδεικνύμενον ἰατρικῶν ὀνομάτων καὶ γραμμάτων ἐμπειρίαν, ἀλλὰ ταυτὶ τὰ φαῦλα καὶ κοινὰ μὴ παρέργωσ ἀκούοντα, πλῆθοσ ἡλίωσιν κόπον ἀγρυπνίαν, μάλιστα δὲ δίαιταν ᾗ χρώμενοσ ἐπύρεξεν.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 15 2:1)
Ὅμηρον γοῦν ὑπέρ τε τῶν Αἰθιόπων ὅσα ἐπύθετο καταχωρίσαι εἰσ τὴν ποίησιν καὶ περὶ τῶν κατ’ Αἴγυπτον καὶ Λιβύην, τὰ δὲ δὴ κατὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τοὺσ σύνεγγυσ τόπουσ καὶ λίαν περιέργωσ ἐξενηνοχέναι, πολυτρήρωνα μὲν τὴν Θίσβην λέγοντα, Ἁλίαρτον δὲ ποιήεντα, ἐσχατόωσαν δὲ Ἀνθηδόνα, Λίλαιαν δὲ πηγῇσ ἔπι Κηφισσοῖο, καὶ οὐδεμίαν προσθήκην κενῶσ ἀπορρίπτειν.
(스트라본, 지리학, book 1, chapter 2 6:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION