헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν μὲν οὖν μὴ ψιλὰ κατ’ εἶδοσ λέγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τὰ ἐν γένει, περιβολὴν ποιεῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 3:8)
περιβολὴν δὲ ποιεῖ καὶ ὅταν τισ μὴ ἀκόλουθα ἐξετάζῃ μόνον, ἀλλὰ καὶ τἀναντία προσλαμβάνῃ, ὡσ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν καὶ τὸ ἀκόλουθον οὕτωσ, ἐπεὶ γὰρ ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρεσβευτήν, ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ, ἐνταῦθα τὸ ἐναντίον προσλαβὼν οὕτωσ ἐπάγει τὸ ἀκόλουθον ἐχειροτονήσατε τοῦτον πρότερον τὸ τί μὴ ποιήσοντα, εἶτα τὸ τί ποιήσοντα, οὐχ ὡσ τῶν ἀποδωσομένων τὰ ὑμέτερα, οὐδ’ ὡσ τῶν πεπιστευκότων τῷ Φιλίππῳ, εἶτα νῦν τὸ ἀκόλουθον, ἀλλ’ ὡσ φυλάξοντα τοὺσ ἄλλουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 6:1)
οὕτω περιβολὴν εἰργάσατο δοκοῦσι δέ μοι Λακεδαιμόνιοι μάλα δεινῶν ἔργον ἀνθρώπων ποιεῖν, εἶτα τὸ γιγνόμενον ὑπ’ αὐτῶν, νυνὶ γάρ φασι δεῖν ἐκεῖνοι Ἠλείουσ μὲν τῆσ Τριφυλίασ τινὰ κομίσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 7:2)
περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πρὶν τὸ εἰσαγόμενον εἰπεῖν, τὸ κατασκευαστικὸν αὐτοῦ προλάβῃσ, οἱο͂ν ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην εἰ μὲν ἁπλῶσ καὶ χωρὶσ περιβολῆσ ἔλεγεν, οὕτωσ ἂν εἶπε, καὶ τῶν μὲν τοὺσ ἐξ ἄστεοσ κελευόντων ἀποδοῦναι, τῶν δὲ κοινῇ συνδιαλῦσαι, νῦν δὲ ὁρ́α πῶσ προέλαβε τὰ κατασκευαστικὰ καθ’ ἑκάτερον, καὶ τῶν μὲν οὐκ εὐθὺσ εἶπε τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, ἀλλὰ διὰ μέσου τοὺσ δανεισαμένουσ ἀποδοῦναι κελευόντων, τοὺσ ἐξ ἄστεοσ, τῶν δέ, καὶ οὐκ εὐθὺσ ἀντέθηκε, κοινῇ διαλῦσαι, ἀλλὰ πάλιν προέλαβε τὸ κατασκευαστικὸν τῶν δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπάρξαι σημεῖον ἀξιούντων κοινῇ διαλύσασθαι τὰ χρήματα.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 8:1)
καὶ ἄλλωσ ὅπου ἂν μὴ ψιλὰ τὰ πράγματα εἰσάγῃσ, ἀλλὰ προλαμβάνῃσ τι αὐτῶν ἢ ἐπάγῃσ τι αὐτοῖσ, περιβολὴν ἐργάσει.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 9:3)
περιβολὴν δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν εἰσάγων τι παρ’ αὑτοῦ, οἱο͂ν Κόνων ὑμᾶσ τοσαῦτα εὐεργέτησε, μὴ εὐθὺσ εἴπῃσ τί ἐποίησεν, ἀλλὰ προλαβὼν ἐκ τίνων τίνα ἐποίησε, πῶσ ἐχόντων ἐποίησεν, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην τὸ μὲν εὐεργέτημα κατεναυμάχησεν, ὁ δὲ πρὶν τοῦτο εἰπεῖν προλαβὼν προσηγάγετο, καὶ πῶσ ἐχόντων τί ἐποίησεν μετὰ τὴν τοῦ δήμου κάθοδον, τὴν ἐκ Πειραιῶσ, ἀσθενοῦσ ἡμῶν τῆσ πόλεωσ οὔσησ καὶ ναῦν οὐδεμίαν κεκτημένησ, στρατηγῶν βασιλεῖ, παρ’ ἡμῶν οὐδ’ ἡντιναοῦν ἀφορμὴν λαβών, νῦν τὸ γενόμενον ὑπ’ αὐτοῦ κατεναυμάχησε Λακεδαιμονίουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 10:1)
τὸ καθ’ ὑπόθεσιν σχῆμα μάλιστα περιβολὴν ἐργάζεται, καὶ ὅταν τισ ὑποστάσεσι χρῆται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:2)
ὅ τι δέ εἰσιν ἐν τῷ λόγῳ αἱ ὑποστάσεισ καὶ ὅσον δύνανται, ἐπὶ παραδειγμάτων γνώσῃ, ὥσπερ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ ὑβρισθείσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ παθὼν ὑπὸ Κόνωνοσ τούτου γε, καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν οὕτωσ εἰπεῖν, πολλὰ καὶ δεινὰ ἢ καὶ διάφορα πράγματα, ὧν οὐδὲν γέγονε δεινότερον, ὁ δὲ διὰ τῆσ ὑποστάσεωσ περιβολὴν εἰργάσατο τοιαῦτα ὥστε πολὺν χρόνον πάνυ μήτε τοὺσ οἰκείουσ μήτε τῶν ἰατρῶν μηδένα προσδοκᾶν περιφευξεῖσθαί με.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:3)
ἡ ὑπόστασισ οὖν τοῦτο δύναται, πολλὰ ἐξ ἑνὸσ ποιῆσαι τὸ ὄνομα καὶ περιβολὴν ἐργάσασθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:6)
καὶ τὸ μὲν ἁπλοῦν ἦν εἰπεῖν, καὶ κραυγὴν πολλὴν καὶ θόρυβον περὶ τὴν σκηνὴν ἐποίησαν, ἀλλ’ ἀπήρτιστο ἂν τὸ νόημα καὶ ὅμοιον ἦν ἐρριμμένῳ, νῦν δὲ ἡ ὑπόστασισ τὴν περιβολὴν εἰργάσατο, καὶ τοσαύτην κραυγὴν καὶ θόρυβον περὶ τὴν σκηνὴν ἐποίησαν·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 12:8)
καὶ παραλείψεισ περιβολὴν ποιοῦσιν, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, ὅσα μὲν οὖν ἢ τοὺσ χορευτάσ, ἐναντιούμενοσ ἡμῖν ἀφεθῆναι τῆσ στρατείασ, ἠνώχλησεν, ἢ προβαλλόμενοσ ἑαυτὸν εἰσ Διονύσια χειροτονεῖν ἐπιμελητήν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα ὅσα τοιαῦτα ἐάσω, καὶ πάλιν ὅτι μὲν γραφὴν λειποταξίου κατεσκεύασε κατ’ ἐμοῦ καὶ τὸν τοῦτο ποιήσαντα ἐμισθώσατο, τὸν μιαρὸν καὶ λίαν εὐχερῆ, τὸν κονιορτὸν Εὐκτήμονα, ἐάσω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:1)
περιβολὴν μὲν οὖν ποιοῦσιν αἱ τοιαῦται ἐν τῷ ἀορίστῳ, αἱ δὲ κατ’ εἶδοσ παραλείψεισ, οἱο͂ν Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Ἀπολλωνίαν καὶ δύο καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπὶ Θρᾴκησ ἐῶ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:4)
τῶν δὲ ἐπὶ τέλει καὶ αὕτη ἡ παράλειψισ περιβολὴν ἔχουσα, πολλὰ δὲ ἔχων καὶ ἄλλα ἐπιδεῖξαι, ἃ τούτοισ ἐστὶ πεπραγμένα, καὶ εἰσὶν ἐψευσμένοι, ἡδέωσ μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι ἐπειδὴ δὲ ἔξω τοῦ πράγματοσ ὑπολαμβάνετ’ εἶναι, ἐάσω.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:6)
αὐξήσεισ δὲ περιβολήν, ἐὰν μὴ ψιλὰσ τὰσ παραλείψεισ λέγῃσ, ἀλλὰ καὶ τὰσ αἰτιολογίασ αὐτῶν προστιθῇσ, ὡσ ἐν τῷ πρὸσ Λεπτίνην, ὃν μὲν οὖν τρόπον ὑμᾶσ ἔχων πρὸσ Πελοποννησίουσ ἅπαντασ παρετάξατο ἐν Θήβαισ, καὶ ὡσ Γοργώπαν ἀπέκτεινεν ἐν Αἰγίνῃ, καὶ ὅσα ἐν Κύπρῳ ἐποίησε, καὶ μετὰ ταῦτα ἐν Αἰγύπτῳ, καὶ ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου χώραν, οὐδαμοῦ τὸ τῆσ πόλεωσ ὄνομα οὐδ’ αὑτὸν κατῄσχυνε, καὶ ἡ αἰτιολογία, δι’ ἣν παραλείπει, ὅτι ἀδύνατον κατὰ τὴν ἀξίαν εἰπεῖν, πολλή τε αἰσχύνη λέγοντοσ ἐμοῦ ταῦτα ἐλάττω φανῆναι τῆσ παρ’ ἑκάστῳ περὶ αὐτοῦ δόξησ ὑπαρχούσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:7)
μάλιστα δὲ περιβολὴν καὶ οἱ μερισμοὶ ἐργάζονται, ὅταν τὰ νοήματα μὴ καθ’ ἓν εἰσάγῃσ, ἀλλὰ μερίζων ἀντιτιθῇσ, ὥσπερ ἐν Φιλιππικοῖσ, εἰ δ’ ὁ μὲν ὡσ ἀεί τι μεῖζον τῶν ὑπαρχόντων δεῖ πράττειν ἐγνωκὼσ ἔσται, ὑμεῖσ δὲ ὡσ οὐδενὸσ ἀντιληπτέον τῶν πραγμάτων.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION