헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ οὐκ ἐνῆν οὐδέτερα ἐξενέγκασθαι, ἀλλ’ ὑπὸ πάντων μὲν μισεῖσθαι, περαίνειν δὲ μηδέν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 66 1:6)
ἀλλ’ ὃ κοινὸν ἤδη θεωρῶ τούτῳ τε κἀκείνῳ καθάπερ τοὔνομα, τούτου μοι μνησθῆναι δοκῶ τὰ νῦν ἐν καιρῷ, καὶ μάλ’ ἀρχόμενοσ τοῦ λόγου τὸ πρόσω περαίνειν, ὑπερβῆναί θ’ ὑπὸ περιττῆσ ἡδονῆσ οὐκ ἔχων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 4:3)
ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ἐν τῷ προαστείῳ διατρίψαντασ αὐτὴν τὴν ἀκμὴν οὕτωσ περαίνειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 1:5)
ὁ γὰρ τὸ πρέπον τῶν λόγων ἐξητακὼσ πανταχοῦ καὶ τὸν καιρὸν εἰδὼσ καὶ δυνάμενοσ ταῦθ’ ὥσπερ οἶδε καὶ περαίνειν, οὗτόσ ἐστιν ὁ μόνοσ πᾶσιν οἷσ εἶπον χρῆσθαι δυνάμενοσ, οὗτοσ ὁ νουθετῶν ἀνύτειν, οὗτοσ ὁ κατηγορῶν πιστεύεσθαι, οὗτοσ ὁ πανταχοῦ κρείττων τοῦ κατὰ ταῦτα ἀπολειπομένου.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 95:14)
ἀλλὰ ἐξῆν καὶ χωρὶσ τῆσ βλασφημίασ ταύτησ περαίνειν τὴν ὑπόθεσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 1:5)
εἰ μὲν γὰρ ἅπαντα ταῦτ’ ἐστὶ λόγοσ ἀμφοτέρωθεν λεγόμενοσ καὶ πρὸσ τὴν ὑπόθεσιν ἣν ἄν τισ ἐνστήσηται δεῖ τὸ λοιπὸν ἅπαν περαίνειν, ὁμολογείσθω τοῦτο, καὶ οὐδὲν πλέον ζητοῦμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 109:2)
ἐχρῆν γὰρ αὐτὸν εἰ τὰ μάλιστ’ ἐβούλετο τὴν ῥητορικὴν κακῶσ λέγειν, τό γ’ ἐρώτημα φυγεῖν, διπλοῦν ὂν τῷ μέλλοντι ὑπολήψεσθαι, καὶ καθάπερ τὰ παραδείγματα ἁπλῶσ οὑτωσὶ περαίνειν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 160:1)
ἀλλ’ οἶμαι τοιοῦτόν ἐστιν, ᾧ καὶ μάλιστα δῆλόσ ἐστι τῶν ἀνδρῶν κατηγορῆσαι προθυμηθεὶσ ἤδη Πλάτων καὶ πρῶτον εἰπεῖν τὸν Ἀριστείδην καὶ μόνον, καὶ προεώρα τὸν ἄνδρα ἐξ ἀρχῆσ, καὶ οὐδεὶσ αὐτὸν Καλλικλῆσ παρὼν ἐτάραττεν, οὐδ’ ἐκώλυε τὸ μὴ ὅπωσ βούλεται περαίνειν τὸν λόγον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 185:15)
εἴτ’ ὦ πρὸσ τοῦ Διὸσ τὸν μὲν δεῖνα τὸν γραφέα ἠξίουσ τοσαύτασ ὑπερβολὰσ περὶ αὑτοῦ λέγειν καὶ παρρησιάζεσθαι, ᾧ καὶ σιγῇ τὸ αὑτοῦ περαίνειν ἐκ τῆσ τέχνησ ἦν, ἄνθρωπον δὲ ἐν ὀλίγοισ ἐξεταζόμενον, οὐδὲν γὰρ ἄλλο λέγω τὰ νῦν περὶ τῶν ἐμαυτοῦ λόγων, καὶ ὁσονοῦν παραφθέγξασθαι θαυμαστόν τί σοι καὶ δεινὸν κατεφάνη;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:2)
ἀλλὰ ταῦτ’ ἐστὶν ἀνθρώπων ὑποκοριζομένων τὴν αὑτῶν φαυλότητα καὶ δυστυχίαν, οἳ τὸ μὲν δίκαιον, οἶμαι, καὶ ἀληθὲσ οὐκ ἐθέλουσι λέγειν, ὅτι τὴν ὀρθὴν οὔτ’ ἴσασιν οὔτε δύνανται πορεύεσθαι, φασὶ δὲ τοῖσ ἀκροαταῖσ χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν, ὥσπερ ἂν εἰ τῶν ὑποκριτῶν οἱ ἐκπίπτοντεσ καὶ μὴ δυνάμενοι τὸ δρᾶμα περαίνειν κατὰ φύσιν τοῖσ θεαταῖσ φάσκοιεν χαριζόμενοι ταῦτα ποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 3:6)
χρὴ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μάλιστα χρὴ τὰ τοιαῦθ’ οὕτωσ περαίνειν καὶ τοῦτον τὸν τρόπον αἱρεῖσθαι νομοθετεῖν, καὶ τὸν μὴ ταύτῃ γε παρεσκευασμένον, ἀλλ’ ὁμόσε χωροῦντα πρῶτοσ ἔγωγ’ αὐτὸσ ἕλοιμ’ ἂν παρανόμων, ὅτι μὴ συνίδοι τὸ δέον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 28:1)
οὕτω δ’ ἀνθρώποισ περισπούδαστοσ οὖσα, οὕτω καὶ θεοφιλήσ ἐστι καὶ μέλημα τοῖσ κρείττοσιν ἐναργῶσ ὡσ τοὺσ μὲν αὐτῶν πάλαι πρὸσ ἀλλήλουσ περὶ ταύτησ ἐρίσαι, τοὺσ δ’ ὧν πρὸσ ἀλλήλουσ εἶχον διαφορῶν ἐνταῦθα πεποιῆσθαι τὰσ κρίσεισ, πάντασ δ’ ἁπλῶσ κατὰ πάντα δή που τὸν χρόνον πᾶσαν εἰσφέρειν σπουδὴν μὴ μόνον τὰ λυσιτελῆ καὶ συναύξοντ’ αὐτὴν ἐκ παντὸσ τρόπου περαίνειν, ἀλλὰ καὶ ὅ τι ἂν ἔσθ’ ὅτε σφαλῶμεν, ταῦτ’ αὐτοὺσ ἐπὶ τὸ βέλτιον μεθιστάναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 35:1)
μνημονεύει δ’ αὐτῶν Ποσείδιπποσ ἐν Λοκρίσιν οὕτωσ ὡρ́α περαίνειν ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 34 2:1)
κἂν ταῦτ’ ἐθελήσηθ’ ὡσ προσήκει καὶ δὴ περαίνειν, οὐ μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὰ συμμαχικὰ ἀσθενῶσ καὶ ἀπίστωσ ἔχοντα φανήσεται Φιλίππῳ, ἀλλὰ καὶ τὰ τῆσ οἰκείασ ἀρχῆσ καὶ δυνάμεωσ κακῶσ ἔχοντ’ ἐξελεγχθήσεται.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 18:2)
οὐδὲν γὰρ ἔτι περαίνειν ἠδύναντο·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 96 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION