헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὥσπερ γὰρ κήρυκεσ ἅπαντεσ οὗτοι περὶ αὐτῆσ γεγόνασι καὶ τὴν ἀνάρρησιν ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἔργων πεποίηνται, μήτε μέλειν τισὶ τοῦ δικαίου μᾶλλον τῶν Ἀθηναίων μήτε ἀμείνουσ εἶναι κωλύειν ὅσα ἂν ἔξω τοῦ καλοῦ γίγνηται, ἀλλ’ εἶναι τὰσ μὲν ἄλλασ πόλεισ τῆσ Ἀθηναίων δεομένασ αὐτὰσ ἐφ’ αὑτῶν ἀριθμὸν πληρούσασ τῇ Ἑλλάδι, τὴν δ’ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ πόλιν ἐν χωρίοισ ἀνέχουσαν ὁμοίαν τῇ κατασκευῇ καὶ τοῖσ λογισμοῖσ, τῶν μὲν τὰ δίκαια τιμώντων ὀχυρωτέραν, τῶν δὲ τὰσ δυνάμεισ ἐχόντων ἐπιεικεστέραν, μᾶλλον δὲ τῶν μὲν τὰ δίκαια τιμώντων ἀκριβεστέραν εἰσ αὐτὸν τὸν τοῦ δικαίου λόγον, τῶν δὲ ἐπὶ τοῦ βιάζεσθαι δυνατωτέραν εἰσ τέλοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 27:4)
συμβαίνει δὴ μηδαμῶσ ἴσον εἶναι ἢ τὰ τῶν ἑτέρων συμφέροντα ᾑρημένον καὶ ὑμῶν τοὺσ ταὐτὰ γιγνώσκοντασ ἔχειν εὐμενεῖσ, ἢ ὑπὲρ ὑμῶν ἀνεστηκότα προσκρούειν ὑμῖν, καὶ ἡττηθέντα μὲν τριῶν ἡμαρτηκότα ὑπάρχειν, κρατήσαντα δὲ καὶ διαγενόμενον ἐξ ἴσου τοῖσ ἡττηθεῖσι γίγνεσθαι, ἑτέρων ἀνθ’ ὑμῶν ἐκείνοισ ὑπαρχόντων οὓσ ᾕρηνταί τε καὶ φίλουσ πεποίηνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 2:6)
ἀλλὰ γὰρ οὐκ εἰ Πλάτων ὁ τῶν Ἑλλήνων τοσοῦτον ὑπερφέρων καὶ δικαίωσ μέγιστον ἐφ’ ἑαυτῷ φρονῶν κατηγορῆσαι τινῶν ἠξίωσε μεγέθει τινὶ καὶ ἐξουσίᾳ φύσεωσ, τοῦτο καὶ μάλιστ’ ἄν τισ ἀγανακτήσειεν, ἀλλ’ ὅτι καὶ τῶν κομιδῆ τινὲσ οὐδενὸσ ἀξίων ἀφορμῇ ταύτῃ χρώμενοι μελέτην ἤδη τὸ πρᾶγμα πεποίηνται καὶ τολμῶσι καὶ περὶ Δημοσθένουσ, ὃν ἐγὼ φαίην ἂν Ἑρμοῦ τινοσ λογίου τύπον εἰσ ἀνθρώπουσ κατελθεῖν, ὅ τι ἂν τύχωσι βλασφημεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:8)
ἤδη δέ τινεσ καὶ τοῦθ’, ὡσ ἀκούω, δόγμα πεποίηνται, προσίεσθαι μὲν τὸ διδόμενον, λαμβάνοντεσ δὲ λοιδορεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 194:1)
οὔκουν οὐδὲ πεποίηνται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 33:1)
ὁ δὲ Εὐφράτησ μετέωρόσ τε ῥεῖ καὶ ἰσοχείλησ πανταχῇ τῇ γῇ, καὶ διώρυχεσ δὲ πολλαὶ ἀπ̓ αὐτοῦ πεποίηνται, αἱ μὲν ἀέναοι, ἀφ̓ ὧν ὑδρεύονται οἱ παῤ ἑκάτερα ᾠκισμένοι, τὰσ δὲ καὶ πρὸσ καιρὸν ποιοῦνται, ὁπότε σφίσιν ὕδατοσ ἐνδεῶσ ἔχοι, ἐσ τὸ ἐπάρδειν τὴν χώραν·
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 7 5:1)
οἳ δὲ καὶ δίκτυα ἐπὶ τῷδε πεποίηνται, μέγαθοσ καὶ ἐσ δύο σταδίουσ τὰ πολλὰ αὐτῶν.
(아리아노스, Indica, chapter 29 10:1)
ὅτι δείπνων ἀναγραφὰσ πεποίηνται ἄλλοι τε καὶ Τιμαχίδασ ὁ Ῥόδιοσ δι’ ἐπῶν ἐν ἕνδεκα βιβλίοισ ἢ καὶ πλείοσι καὶ Νουμήνιοσ ὁ Ἡρακλεώτησ, ὁ Διεύχουσ τοῦ ἰατροῦ μαθητήσ, καὶ Ματρέασ ὁ Πιταναῖοσ ὁ παρῳδὸσ καὶ Ἡγήμων ὁ Θάσιοσ ὁ ἐπικληθεὶσ Φακῆ, ὃν τῇ ἀρχαίᾳ κωμῳδίᾳ τινὲσ ἐντάττουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 83)
εἰ γὰρ ἐκεῖνοι μέν, ἐφ’ οὓσ μεθ’ ὅπλων ἦλθεν ἐν ἐχθροῦ τάξει, μηδὲν ὧν ἔδοσαν πρότερον νῦν ἀφῄρηνται, ἀλλὰ τὰσ πάλαι χάριτασ μείζουσ τῶν καινῶν ἐγκλημάτων πεποίηνται, ὑμεῖσ δέ, ὑπὲρ ὧν ἐπ’ ἐκείνουσ ἐλθὼν ἐτελεύτησεν, ἀντὶ τοῦ διὰ ταῦτ’ ἔτι μᾶλλον αὐτὸν τιμᾶν καὶ τῶν ἐπὶ ταῖσ πρότερον εὐεργεσίαισ τι δοθέντων ἀφῃρημένοι φανήσεσθε, πῶσ οὐκ εἰκότωσ αἰσχύνην ἕξετε;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 106:2)
εἰ μὲν γὰρ διδόναι καὶ μὴ ποιησαμένῃ προσήκει, τί τοῦτο δεῖ λέγειν, δι’ ὅντινα δήποτ’ οὐ πεποίηνται;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 23:2)
ἐὰν δ’, ὡσ ὁ νόμοσ λέγει καὶ δεῖ τοὺσ ὀμωμοκότασ, πικρῶσ καὶ ἁπλῶσ τὰσ μὲν προφάσεισ ἀνέλητε, φανῆτε δ’ ἀφῃρημένοι τὴν δωρειὰν ὅτι τὰσ ναῦσ οὐ πεποίηνται, πάντεσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πεποιημένασ ὑμῖν παραδώσουσι τὰσ τριήρεισ, πάντα τἄλλα παρ’ ὑμῖν ἑορακότεσ ἀσθενέστερα τοῦ νόμου γεγενημένα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 25:1)
ἀλλ’ ὅμωσ ἐκεῖνοι, τέωσ μὲν ἑώρων αὐτὸν τηλικοῦτον ἡλίκοσ ὢν πιστὸσ ὑπῆρχεν, σύμμαχοί τ’ ἦσαν καὶ δι’ ἐκεῖνον ἡμῖν ἐπολέμουν, ἐπειδὴ δ’ εἶδον μείζω τῆσ πρὸσ αὑτοὺσ πίστεωσ γιγνόμενον, τοσοῦτ’ ἀπέχουσι τοῦ ψηφίσασθαι, ἐάν τισ ἀποκτείνῃ τινὰ τῶν ἐκείνῳ συγκατεσκευακότων τὴν ἀρχήν, ἐκ τῶν ἑαυτῶν συμμάχων ἀγώγιμον εἶναι, ὥσθ’ ὑμᾶσ, οὓσ ἴσασιν ἁπάντων ἀνθρώπων ἥδιστ’ ἂν καὶ τοὺσ ἐκείνου φίλουσ καὶ αὐτὸν τὸν Φίλιππον ἀποκτείναντασ, φίλουσ πεποίηνται, φασὶ δὲ καὶ συμμάχουσ ποιήσεσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 158:1)
οὐ μόνον δ’ αὕτη τῆσ πόλεωσ ἡ δωρειὰ προπεπηλάκισται καὶ φαύλη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ πᾶσαι διὰ τὴν τῶν καταράτων καὶ θεοῖσ ἐχθρῶν ῥητόρων, τῶν τὰ τοιαῦτα γραφόντων ἑτοίμωσ, πονηρίαν, οἳ τοσαύτην ὑπερβολὴν πεποίηνται τῆσ αὑτῶν αἰσχροκερδείασ ὥστε τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ παρ’ ὑμῶν δωρειάσ, ὥσπερ οἱ τὰ μικρὰ καὶ κομιδῇ φαῦλ’ ἀποκηρύττοντεσ, οὕτω πωλοῦσιν ἐπευωνίζοντεσ καὶ πολλοῖσ ἀπὸ τῶν αὐτῶν λημμάτων γράφοντεσ πᾶν ὅ τι ἂν βούλωνται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 284:1)
ὅτι τοίνυν οὐδὲ τὴν εἴσπραξιν αὐτὴν ὑπὲρ ὑμῶν πεποίηνται, καὶ τοῦτ’ αὐτίκα δὴ μάλ’ ὑμῖν δῆλον ποιήσω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 242:1)
βούλομαι δὴ προειπεῖν ὑμῖν ἁγὼ πέπυσμαι λέγειν αὐτὸν παρεσκευάσθαι, ἀπὸ τῆσ ὕβρεωσ καὶ τῶν πεπραγμένων τὸ πρᾶγμ’ ἄγοντ’ εἰσ γέλωτα καὶ σκώμματ’ ἐμβαλεῖν πειράσεσθαι, καὶ ἐρεῖν ὡσ εἰσὶν ἐν τῇ πόλει πολλοί, καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν υἱεῖσ, οἳ παίζοντεσ οἷ’ ἄνθρωποι νέοι σφίσιν αὐτοῖσ ἐπωνυμίασ πεποίηνται, καὶ καλοῦσι τοὺσ μὲν ἰθυφάλλουσ, τοὺσ δ’ αὐτοληκύθουσ, ἐρῶσι δ’ ἐκ τούτων ἑταιρῶν τινέσ, καὶ δὴ καὶ τὸν υἱὸν τὸν ἑαυτοῦ εἶναι τούτων ἕνα, καὶ πολλάκισ περὶ ἑταίρασ καὶ εἰληφέναι καὶ δεδωκέναι πληγάσ, καὶ ταῦτ’ εἶναι νέων ἀνθρώπων.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 23:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION