헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τὸ τελευταῖον, ὡσ ἀπαγγέλλουσί τινέσ μοι, εἰσ γέλωτα καὶ λῆρόν τινα προτρεπόμενοσ ὑμᾶσ, ἐπιδείξεσθαί μου φησὶν ὅσα πεποίηκα ἐρωτικὰ εἴσ τινασ ποιήματα, καὶ λοιδοριῶν τινων καὶ πληγῶν ἐκ τοῦ πράγματοσ, αἳ περὶ ἐμὲ γεγένηνται, μαρτυρίασ φησὶ παρέξεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1352)
"κἀγὼ μὲν ἅπαντα καὶ πεποίηκα καὶ ἔτι καὶ νῦν ποιῶ κατὰ τὸ γραμματεῖον, ἃ χρὴ ποιεῖν τὸν ἑταιροῦντα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1645)
οὐδὲ τούτων πεποίηκα οὐδέν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 165:12)
οὐκ οὖν δεινόν, εἰ ὑπὸ μὲν τούτων διὰ τοῦτ’ ἂν ἀπωλόμην, ὅτι εἰσ τὴν πόλιν οὐδὲν ἥμαρτον, ὥσπερ καὶ ἑτέρουσ ἀπέκτειναν, ἐν ὑμῖν δὲ κρινόμενοσ, οὓσ οὐδὲν κακὸν πεποίηκα, οὐ σωθήσομαι;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 167:2)
‐ ὅτι, οἶμαι, καὶ ἡμῖν αὐτοῖσ ἀπαντῶμεν ἐν τοῖσ λόγοισ, αὐτὸ τοῦτο ὃ κἀγὼ νῦν πεποίηκα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 76:3)
εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ τούτου χάριν, ὅπωσ ἢ μειράκια ὑπαγοίμην, ἢ πατέρασ τινὰσ κακοδαίμονασ ἐξαπατήσασ ἐπάραιμι τελεῖν ἐμαυτῷ μισθοὺσ, οὕτω ταῦτα σεμνῶσ ἀνῆγον, καὶ μὴ μόνον εἰ πρώην, ἀλλὰ καὶ ὁποτοῦν ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ τοιούτου τινὸσ ἡττηθεὶσ ὁτιοῦν ἢ μικρὸν ἢ μεῖζον εἴρηκα ἢ πεποίηκα, ὅ τι βούλει χρῶ λαβὼν, οὐ παραιτοῦμαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 30:9)
τὸν Δῆμον ἀφεψήσασ ὑμῖν καλὸν ἐξ αἰσχροῦ πεποίηκα.
(아리스토텔레스, Choral, anapests3)
εἶτ’ εἰσελθὼν ἀντιβοληθεὶσ καὶ τὴν ὀργὴν ἀπομορχθεὶσ ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω πάντων οὐδὲν πεποίηκα, ἀλλ’ ἀκροῶμαι πάσασ φωνὰσ ἱέντων εἰσ ἀπόφυξιν.
(아리스토파네스, Wasps, Agon, epirrheme9)
ἐὰν δ’ ἐφ’ ἃ καὶ πεποίηκα καὶ πεπολίτευμαι βαδίζω, πολλάκισ λέγειν ἀναγκασθήσομαι περὶ ἐμαυτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 6:3)
ἐγὼ μὲν γάρ, εἰ ταῦτα πεποίηκα, φαῦλόσ εἰμ’ ἄνθρωποσ, τὰ δὲ πράγματ’ οὐδὲν βελτίω διὰ τοῦτο, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 266:3)
ἀλλὰ γράψασθαι νὴ Δί’ ἕκαστον ἔστιν, ὃ κἀγὼ νυνὶ πεποίηκα·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 48:1)
οὐδαμοῦ γὰρ ὡσ ἐγώ τι πεποίηκα τούτων ἔγραψεν, ἀλλ’ ὑπογράψασ ἐπιβουλεῦσαί με αὑτῷ καὶ τῇ οὐσίᾳ, προστάξαι φησὶ τῷ παιδὶ ταῦτα ποιεῖν, ψευδόμενοσ·
(데모스테네스, Speeches 31-40, Παραγραφὴ πρὸσ Πανταίνετον 34:5)
νῦν δὲ τῷ πρώτῳ παρασκευάσαντι τὴν τριήρη τὸν ταμίαν προσέταξεν ὁ δῆμοσ δοῦναι, πεποίηκα δὲ τοῦτ’ ἐγώ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Περὶ τοῦ Στεφάνου τῆσ Τριηραρκίας 2:2)
καὶ γὰρ ὁ πατήρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧπερ πάντα πειθόμενοσ πεποίηκα, πρὸσ ἅπαντασ ὠδύρετο τοὺσ γνωρίμουσ, εἰ παραλιπὼν ἐγὼ τὸν καιρὸν ἐν ᾧ διὰ τὸ τὸν πατέρα ζῆν ἔξεστί μοι τοῦτον ἀμύνασθαι, τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν ἡλικίαν προφασιζόμενοσ αὐτὸν μὲν περιόψομαι πάντων ἀπεστερημένον, Θεοκρίνην δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ γραφὰσ γραφόμενον καὶ συκοφαντοῦντα πολλοὺσ τῶν πολιτῶν, οὐκ ἐξὸν αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 3:1)
λόγοι δὲ ἐγίγνοντο πολλοὶ μέν, οὐ παρὰ πολλῶν δέ, καὶ σφόδρα ἀηδεῖσ, ὡσ κατασκάπτω τὴν πόλιν, ὡσ ἀνάστατον πεποίηκα σχεδὸν ἐξελαύνων τοὺσ πολίτασ, ὡσ ἀνῄρηται πάντα, συγκέχυται, λοιπὸν οὐδέν ἐστιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION