헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

‐ ὁ δὲ πᾶν τοὐναντίον αὐτῇ καὶ βούλεται καὶ συνεύχεται, καὶ οὕτω τὸν ἀεὶ πολιτεύεται χρόνον ὡσ καὶ πεπεῖσθαι λέγειν περὶ αὑτοῦ μὴ ἂν ἕνα μηδένα τῶν πάντων τὰ τοιαῦτα δόξαι βελτίω, καὶ οὐ λέγειν μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἔργοισ δεικνύναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 1:3)
ἐπεί τοι καὶ αὐτὸσ τοσούτου δέω τούτοισ πεπεῖσθαι καὶ προσέχειν τὸν νοῦν ὡσ πάντα μᾶλλον ἢ ταῦτ’ ὀρθῶσ ἔχειν νομίζειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 6:4)
τὸ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ μὲν ἀτελεῖσ εἶναι, τοὺσ δὲ μὴ, ὡσ οὐ μόνον οὐδενὸσ ὧν ἄνω καὶ κάτω διέξεισι Δημοσθένησ, ἀλλ’ ὧν ἐμοῦ λέγοντοσ ἠκούσατ’ ἀρτίωσ, αἰτιώτατον ἔσται τῇ πόλει πάντασ ὑμᾶσ ἀκριβῶσ οἶμαι πεπεῖσθαι, ἀγχίνουσ τε ὄντασ καὶ πρὸσ τὴν τοῦ καλοῦ καὶ δικαίου καὶ συμφέροντοσ κρίσιν οἴκοθεν καὶ παρὰ τῆσ φύσεωσ παρεσκευασμένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 7:13)
ἔτι ὁ τῷ πεπεῖσθαι πράττων καὶ διώκων τὰ ἡδέα καὶ προαιρούμενοσ βελτίων ἂν δόξειεν τοῦ μὴ διὰ λογισμὸν ἀλλὰ δι’ ἀκρασίαν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 22:1)
ἐπεὶ δ’ ὃ μὲν τοιοῦτοσ οἱο͂σ μὴ διὰ τὸ πεπεῖσθαι διώκειν τὰσ καθ’ ὑπερβολὴν καὶ παρὰ τὸν ὀρθὸν λόγον σωματικὰσ ἡδονάσ, ὃ δὲ πέπεισται διὰ τὸ τοιοῦτοσ εἶναι οἱο͂σ διώκειν αὐτάσ, ἐκεῖνοσ μὲν οὖν εὐμετάπειστοσ, οὗτοσ δὲ οὔ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 106:2)
ἔστι δέ τισ διὰ πάθοσ ἐκστατικὸσ παρὰ τὸν ὀρθὸν λόγον, ὃν ὥστε μὲν μὴ πράττειν κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον κρατεῖ τὸ πάθοσ, ὥστε δ’ εἶναι τοιοῦτον οἱο͂ν πεπεῖσθαι διώκειν ἀνέδην δεῖν τὰσ τοιαύτασ ἡδονὰσ οὐ κρατεῖ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 108:1)
νῦν δ’ ἐπ’ ἀδήλοισ οὖσι τοῖσ ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοισ, ὅμωσ ἐπὶ τῷ συνοίσειν ὑμῖν, ἂν πράξητε, ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 63:4)
φημὶ τοίνυν ἐγὼ κάλλιον εἶναι τοῦτον ὑμῖν ἀκολουθῆσαι περὶ τοῦ λῦσαι τὸν νόμον ἢ ὑμᾶσ τούτῳ περὶ τοῦ θέσθαι, καὶ λυσιτελέστερον εἶναι καὶ ὑμῖν καὶ τούτῳ τὴν πόλιν πεπεικέναι Λεπτίνην ὅμοιον αὐτῇ γενέσθαι δοκεῖν ἢ αὐτὴν ὑπὸ τούτου πεπεῖσθαι ὁμοίαν εἶναι τούτῳ·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 20:1)
ὁρῶν δ’ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν τὰ πλεῖστα τῶν ἐρωτικῶν συνταγμάτων αἰσχύνην μᾶλλον ἢ τιμὴν περιάπτοντα τούτοισ περὶ ὧν ἐστι γεγραμμένα, τοῦθ’ ὅπωσ μὴ πείσεται πεφύλακται, καὶ ὅπερ καὶ πεπεῖσθαί φησιν τῇ γνώμῃ, τοῦτο καὶ γέγραφεν, ὡσ δίκαιοσ ἐραστὴσ οὔτ’ ἂν ποιήσειεν οὐδὲν αἰσχρὸν οὔτ’ ἀξιώσειεν.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐρωτικός 2:4)
τοῦτο γάρ ἐστιν, ὃ μέχρι νῦν εἰσ τὴν ἔχθραν καθίστησιν ὑμᾶσ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ καὶ οὐκ ἐᾷ γενέσθαι τὴν φιλίαν, τὸ πεπεῖσθαι δίχα λόγου μὴ δυνατὴν εἶναι ταῖσ πόλεσι τὴν ὁμόνοιαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 13:1)
εὐθὺσ γὰρ ἐν τῷ προοιμίῳ τῆσ ὅλησ νομοθεσίασ ἔφη δεῖν τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν τῇ πόλει πάντων πρῶτον ὑπολαβεῖν καὶ πεπεῖσθαι θεοὺσ εἶναι, καὶ ταῖσ διανοίαισ ἐπισκοποῦντασ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν διακόσμησιν καὶ τάξιν κρίνειν οὐ τύχησ οὐδ’ ἀνθρώπων εἶναι ταῦτα κατασκευάσματα, σέβεσθαί τε τοὺσ θεούσ, ὡσ πάντων τῶν ἐν τῷ βίῳ καλῶν καὶ ἀγαθῶν αἰτίουσ ὄντασ τοῖσ ἀνθρώποισ, ἔχειν δὲ καὶ τὴν ψυχὴν καθαρὰν πάσησ κακίασ, ὡσ τῶν θεῶν οὐ χαιρόντων ταῖσ τῶν πονηρῶν θυσίαισ τε καὶ δαπάναισ, ἀλλὰ ταῖσ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν δικαίαισ τε καὶ καλαῖσ ἐπιτηδεύσεσι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 17 19:1)
‐ Ἔτι οὖν δακνόμενοσ ἐπὶ τούτῳ καὶ ταρασσόμενοσ οἰεί πεπεῖσθαι περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ἐπὶ τῷ ἐλεεῖσθαι ὀδυνωμένουσ. 10:5)
καὶ γὰρ ἄμεινον μὲν οἷσ παρῄνεσε τὸ πρῶτον πεπεῖσθαι λέγων αὐτούσ, ἐπεὶ δ’ ἐκράτησαν ὥστε ἀνελεῖν τὸν ἀδελφόν, οὐκ ἔσεσθαι σφόδρα κακοὺσ οἷσ νῦν παραινεῖ πεισθέντασ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 41:1)
τὴν γὰρ ἀσφάλειαν αὐτοῖσ καὶ τὴν φυλακὴν τῶν πατρίων ἐθῶν ἐν μόνῳ τούτῳ καὶ Μωυσῆν αὐτοῖσ εἶναι προειπεῖν καὶ τοῦτ’ αὐτοὺσ πεπεῖσθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 115:2)
πεπεῖσθαι γάρ, ὅτι μηδ’ αὐτὸν οὕτωσ ἀγαπήσειεν, ὡσ ὑπ’ ἐκείνου στέργεται·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 403:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION