헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἁρμοῖ πέπαυμαι τοὺσ ἐμοὺσ θρηνῶν πόνουσ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode4)
ἃ μὲν οὖν λογιζόμενοσ πέπαυμαι μέσοσ ὢν καὶ δι’ ἃ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ᾕρημαι, ταῦτ’ ἐστί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:1)
κεφάλαιον δ’ εἰπὼν καὶ δὴ πέπαυμαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 20:12)
ἢν ἰδοὺ καὶ δὴ πέπαυμαι.
(아리스토파네스, Peace, Parodos, trochees20)
κοὔπω μέντοι γε πέπαυμαι.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Choral, antistrophe 12)
ὥστε Ἀλεξίνου ποτὲ ἐρωτήσαντοσ εἰ πέπαυται τὸν πατέρα τύπτων, "ἀλλ’ οὔτ’ ἔτυπτον," φάναι, "οὔτε πέπαυμαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 10:4)
Ῥοδώπιοσ μέν νυν πέρι πέπαυμαι.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 136 2:1)
νῦν δὲ κλέοσ ἐσθλὸν ἀροίμην, καί τινα Τρωϊάδων καὶ Δαρδανίδων βαθυκόλπων ἀμφοτέρῃσιν χερσὶ παρειάων ἁπαλάων δάκρυ’ ὀμορξαμένην ἁδινὸν στοναχῆσαι ἐφείην, γνοῖεν δ’ ὡσ δὴ δηρὸν ἐγὼ πολέμοιο πέπαυμαι·
(호메로스, 일리아스, Book 18 10:14)
οὐ γὰρ μόνον τὰ κεφάλαια ταῦτα τῆσ διοικήσεωσ, ὑετοὺσ καὶ χαλάζασ καὶ πνεύματα καὶ ἀστραπὰσ αὐτὸσ οἰκονομησάμενοσ καὶ διατάξασ πέπαυμαι τῶν ἐπί μέρουσ φροντίδων ἀπηλλαγμένοσ, ἀλλά με δεῖ καὶ ταῦτα μὲν ποιεῖν ἀποβλέπειν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἁπανταχόσε καὶ πάντα ἐπισκοπεῖν ὥσπερ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ βουκόλον, τοὺσ κλέπτοντασ, τοὺσ ἐπιορκοῦντασ, τοὺσ θύοντασ, εἴ τισ ἔσπεισε, πόθεν ἡ κνῖσα καὶ ὁ καπνὸσ ἀνέρχεται, τίσ νοσῶν ἢ πλέων ἐκάλεσεν, καὶ τὸ πάντων ἐπιπονώτατον, ὑφ’ ἕνα καιρὸν ἒν τε Ὀλυμπίᾳ τῇ ἑκατόμβῃ παρεῖναι καὶ ἐν Βαβυλῶνι τοὺσ πολεμοῦντασ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐν Γέταισ χαλαζᾶν καὶ ἐν Αἰθίοψιν εὐωχεῖσθαι.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
ἕτεροσ δέ τισ οὐκ ἀγεννὴσ λόγοσ, ἀλλὰ καὶ πάνυ γενναῖοσ, ὥσ φησι, καὶ μεταξύ μου λέγοντοσ ὑπέκρουε καὶ διακόπτειν ἐπειρᾶτο τὴν ῥῆσιν καὶ ἐπειδὴ πέπαυμαι, οὐκ ἀληθῆ ταῦτα λέγειν φησὶ με, ἀλλὰ θαυμάζειν, εἰ φάσκοιμι ἐπιτηδειότερον εἶναι πρὸσ λόγων ἐπίδειξιν οἴκου κάλλοσ γραφῇ καὶ χρυσῷ κεκοσμημένον αὐτὸ γάρ που τοὐναντίον ἀποβαίνειν.
(루키아노스, De Domo, (no name) 14:1)
μᾶλλον δ’ ἤδη πέπαυμαι, ὥστε ἀκονιτὶ ἀνακηρύττεσθε καὶ θαυμάζεσθε, μόνον τοῦτο μεμνημένοι, ὅτι μὴ τῷ τάχει ἡμῶν κεκρατήκατε ὠκύτεροι φανέντεσ, ἀλλὰ τῷ ῥᾴστην καὶ πρανῆ τραπέσθαι τὴν ὁδόν.
(루키아노스, Rhetorum praeceptor, (no name) 15:4)
θαυμάζω γὰρ εἰ μόνοσ τῶν ἁπάντων ἀγνώσσεισ ὡσ ἐγὼ μὲν πάλαι βασιλεὺσ ὢν πέπαυμαι, τοῖσ παισὶ διανείμασ τὴν ἀρχήν, ὁ δὲ Ζεὺσ μάλιστα τῶν τοιούτων ἐπιμελεῖται·
(루키아노스, Saturnalia, letter 2 1:4)
ἐμοὶ γὰρ ὁ μὲν πατὴρ κατέλιπεν οὐδέν, τὴν δὲ μητέρα τελευτήσασαν πέπαυμαι τρέφων τρίτον ἔτοσ τουτί, παῖδεσ δέ μοι οὔπω εἰσὶν οἵ με θεραπεύσουσι.
(리시아스, Speeches, Πρὸσ τὴν εἰσαγγελίαν περὶ τοῦ μὴ δίδοσθαι τῷ ἀδυνάτῳ ἀργύριον 8:1)
ἀλλ’, ἦ δ’ ὅσ, ὧδε λέγω, οὐδὲν καινόν, ἀλλ’ ἅπερ ἀεί τε ἄλλοτε καὶ ἐν τῷ παρεληλυθότι λόγῳ οὐδὲν πέπαυμαι λέγων.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 705:1)
εἰ δὲ μή τι πρὸσ καιρὸν λέγων κυρῶ, πέπαυμαι.
(소포클레스, 필록테테스, episode 1:25)

SEARCH

MENU NAVIGATION