헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

κλῦθὶ νυν, ὦ πάτερ, ἐν μέρει πολυδάκρυτα πένθη.
(아이스킬로스, Libation Bearers, choral, antistrophe 11)
"διὸ καὶ περὶ τὰ πένθη τοὐναντίον παρασκευάζομεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 16 5:9)
οὗτόσ ἐστιν ὁ ταραχάσ, θορύβουσ, ἀτυχίασ, ὁ δυστυχίασ ἐπιφέρων, ὁ πένθη, οἰμωγάσ, φθόνουσ, ὁ φθονερούσ, ὁ ζηλοτύπουσ ποιῶν, δι’ ὧν οὐδ’ ἀκοῦσαι λόγου δυνάμεθα.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τίνα ἀσκεῖσθαι δεῖ τὸν προκόψοντα καὶ ὅτι τῶν κυριωτάτων ἀμελοῦμεν. 3:3)
τί ποτ’ εὐτυχίασ ἐκ τῆσ μεγάλησ Τροίαν ἀνάγει πάλιν ἐσ πένθη δαίμων ἄλλοσ, τί φυτεύων;
(에우리피데스, Rhesus, episode, anapests1)
σφαγαὶ δ’ ἀμφιβώμιοι Φρυγῶν, ἔν τε δεμνίοισ καράτομοσ ἐρημία νεανίδων στέφανον ἔφερεν Ἑλλάδι κουροτρόφον, Φρυγῶν πατρίδι πένθη.
(에우리피데스, The Trojan Women, choral, epode5)
ὦ τέκν’, ἐρημόπολισ μάτηρ ἀπολείπεται ὑμῶν, οἱο͂σ ἰάλεμοσ, οἱᾶ́ τε πένθη δάκρυά τ’ ἐκ δακρύων καταλείβεται ἁμετέροισι δόμοισ·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 36)
τὰ γὰρ πένθη οὔτε λόγῳ οὔτε νόμῳ κοιμίζεται, ἀλλ’ ἡ φύσισ ἑκάστου καὶ φιλία πρὸσ τὸν τελευτήσαντα <τὸν> ὁρισμὸν ἔχει τοῦ λυπεῖσθαι.
(히페레이데스, Speeches, [Ἐπιτάφιοσ] 41:1)
ἐῶ πένθη καὶ νόσουσ καὶ πάθη ἐξ ἰσοτιμίασ δηλαδὴ ἄρχοντα αὐτῶν·
(루키아노스, Contemplantes, (no name) 18:4)
ἔδει γὰρ ἐπὶ τὰσ ὀργὰσ καὶ τὰ πένθη μᾶλλον τὴν μουσικὴν παρακαλεῖν ἢ προσεκλύειν τοὺσ ἐν ταῖσ ἡδοναῖσ ὄντασ.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 382)
τὸ δὲ πέρα τοῦ μετρίου παρεκφέρεσθαι χαὶ συναύξειν τὰ πένθη παρὰ φύσιν εἶναί φημι καὶ ὑπὸ τῆσ ἐν ἡμῖν φαύλησ γίγνεσθαι δόξησ.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 3 1:1)
νὴ Δί’ ἀλλὰ τοὺσ πολλοὺσ κινεῖ πρὸσ τὰ πένθη καὶ τοὺσ θρήνουσ ὁ ἀώροσ θάνατοσ ἀλλὰ καὶ οὗτοσ οὕτωσ ἐστὶν εὐπαραμύθητοσ, ὥστε καὶ ὑπὸ τῶν τυχόντων ποιητῶν συνεωρᾶσθαι καὶ τετυχηκέναι παραμυθίασ.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 161)
ἀλλὰ νὴ Δία τινὲσ ὑποτυγχάνοντεσ οὐκ ἐπὶ παντὶ θανάτῳ τὰ πένθη δεῖν οἰόνται γίγνεσθαι, ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσ ἀώροισ, διὰ τὸ μηδενὸσ τετυχηκέναι τῶν ἐν τῷ βίῳ νενομισμένων ἀγαθῶν, οἱο͂ν γάμου παιδείασ τελειότητοσπολιτείασ ἀρχῶν ταῦτα γὰρ εἶναι τὰ λυποῦντα μάλιστα τοὺσ ἐπὶ τοῖσ ἀώροισ ἀτυχοῦντασ, διὰ τὸ ἀφῃρῆσθαι πρὸ τοῦ δέοντοσ τῆσ ἐλπίδοσ, ἀγνοοῦντεσ ὅτι ὁ ἀώροσ θάνατοσ ὡσ·
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 231)
λόγου συμμετρίασ παρέλιπον, ἀρκεσθεὶσ τοῖσ εἰρημένοισ πρὸσ τὸ μὴ δεῖν πέρα τοῦ φυσικοῦ καὶ μετρίου πρὸσ ἄπρακτα πένθη καὶ θρήνουσ ἀγεννεῖσ ἐκτρέπεσθαι.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 24 10:1)
ἀλλὰ μικρῷ τῷ φυσικῷ πάθει πολὺ συγκεραννύμενον τὸ πρὸσ κενὴν δόξαν ἄγρια ποιεῖ καὶ μανικὰ καὶ δυσεξίλαστα τὰ πένθη.
(플루타르코스, Consolatio ad uxorem, section 6 1:1)
"τὸν δὲ πρῶτον χρόνον εἵλκετο πρὸσ τὰ πένθη, καὶ τὴν περὶ ταῦτα λειτουργίαν οὐ μάλ’ ἔντιμον οὐδὲ φαιδρὰν εἶχεν, εἶτ’ ἐμίχθη πάντα πᾶσι.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 2115)

SEARCH

MENU NAVIGATION